Chapter 35

336 9 1
                                    

The Broken Gangster

Warning: Sandamakmak na tissue ang kailangan para sa Chapter na to ^^

Heira's POV

"H-h-h-h-heira..." napalingon ako kay Lawrence na kakalabas galing ng closet nya. Muli kong tinignan ang picture frame na hawak ko. Nagulat si Lawrence sa nakita nya at agad na kinuha sakin ang frame.

Nilapitan nya ako at hinawakan ang aking pisnge. He wiped my tears. "Hey. Stop crying."

Umiling ako at patuloy pa rin sa pag iyak. "Sorry. Sorry kasi hindi ko alam. Hindi ko alam ang nakaraan natin."

Umiling rin ito at pilit na pinupunasan ang mga kuha na pilit na tumutulo sa mata. "Hindi mo kasalan yun, Heira. Wag mong pilitin ang sarili mo." Kahit hindi sabihin ni Lawrence, Ramdam ko ang lungkot sa boses nya.

I hate myslef now. Paano ko yun nagawa? How can i hurt a man who only know is to be good to me? To be sweet and caring? How dare me hurt Lawrence? He doesn't deserve this. He's an angel. And i'm a demon who cut his wings off. Napakasama ko. "I'm sorry."

Lawrence's POV

She finally discovered that we had a past. Hindi man nya alam kung ano ang past na yon, atleast may alam na sya. Slowly, She'll know. On the right time, She'll now. She'll know who John Lawrence Villianueva in her life. Soon, Heira. Soon...

I looked at her peacefully sleeping in my bed. Nakatulugan nya na ang pag iyak nya. "It's not your fault, Princess. It was mine." Then i kissed her forehead and leave her in my room.

Pumasok ako sa kwarto ng kapatid ko, Si Lauren. "Janna." I called her by her first name. I saw her swalled a lump. Buti at alam nya na may kasalanan sya.

"K-K-Kuya Rence..." She stammered as i sat beside her. Nagulat ako ng yakapin nya ako. Her eyes already tearing up. "Hindi ko alam kuya... Hinda pa pala nya tayo naalala."

I kiss her forehead. "I know you didn't mean it, Lauren." Nakangiti kong sabi.

"You're not mad?" Umiling ako. I chuckled when she kissed my cheeks.

"Just wait okay? Maalala rin tayo ng Ate Heira mo, Soon."

Heira's POV

Naabutan ko si Lauren at Lawrence na nag hahapunan na nung magising ako. I joined them in dinner bago mag pahatid kay Lawrence pauwi ng pad.

We're ridding his car on our way ng makatangap ako ng text. Dalawang text to be exact.

From: 09XXXXXXXXX

He's Mine.

Kinilabutan ako sa text na nabasa ko. Inisip ko na lang na wrong sent siguro. Tinignan  ko yung isa pang text.

From: Chelo My Baby

Hey. I'm home. Nasan ka na? I'm worried sick, Baby ko. Get home safe, wag masyadong mag papagabi.

Ngingiti na sana ako dahil sa text na nabasa ko pero muling pumasok sa utak ko ang imahe ng isang letrato na gumuho sa mundo ko. Chelo's picture with Alissa.

Muli kong tinignan ang text nya. Ni walang I Love you na nakalagay. Tss.

*

"Thank you sa pag hatid sakin, Lawrence." I kissed his Cheeks before using the key to open the Pad's door.

Agad na sumalubong sa akin ang isang sigaw ng isang babae. "Chelo!"

That Voice...

No...

It can't be...

Hindi pwedeng si Alissa yun...

No....

Dahan dahan akong lumakad papunta sa sala kung saan galing ang sigaw. I left my heeled boots on the door para hindi maingay. I have to know what's happening here.

Agad na napahigpit ang kapit ko sa handle ng bag ko ng makarating ko sa sala. The pain was unexplainable. Hindi ko maexplain ang nararamdaman ko. The scenario i have caught in the sala was unbearable.

Hindi ko kaya to...

I wanna run away...

Run into the corner and just cry...

But i can't...

Pinatatag ko ang isip ko at sinasabing baka nainis lang si Chelo.

I just found Alissa pinned on the wall, Chelo trapping her.

Ang sakit diba?

It pains my heart.

Pero mas nasaktan ang puso ko sa mga salitang binitawan ni Chelo.

"HINDI KO MAHAL SI HEIRA AT IKAW ANG MAHAL KO! YU-----"

Hindi na natuloy pa ni Chelo ang sasabihin nya dahil nabitawan ko ang bag na kanina ko pa hinahawakan ng sobrang higpit, And the bag falls on the floor making a cling clang sound.

I wasn't bothered about the bag. I was bothered about what Chelo said.

Parang isang gripo na puno ng tubig ang mata ko. Walang tiging ang pag tulo ng mga luha dahil sa mga katagatang narinig.

Chelo saw me.

.
.
.
.
.
.
.
.
.
........."Heira...."





~|~|~|~|~|~|~|~|~|~

3 Comments and 3 Vote for the next UD ^^

Sorry kung naiyak kayo~

Ako rin naman umiiyak nung sinusulat ko to~

Next UD: #PMCBiggestRevelationEver













#NoMoreCheira?

Protecting Mr.CassanovaTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon