Chapter 41

360 7 1
                                    

Parehas Lang Sila, Mga Dakilang Taksil

Warning: Medyo SPG yung chappie na toh, Call babe to guide you if na carried away kayo *evil smile* Wahahaha! ✌️

Heira's POV

Walking away from the club, riding back to my motor bike. Hindi ko na alam kung saan pa ako lulugar. Gulong gulo na yung utak ko. Hindi ko inaasahan na sasaktan nya rin ako tulad ni Chelo.

Si Lawrence, You can picture him as the perfect boyfriend as a boy can be. Yung lahat ibibigay sayo, yung ituturin ka na parang prinsesa ka, lahat gagawin mapangiti ka lang, Yung hindi ka lolokohin. But it was all just a picture, a thought.

And that thought is one of my mistakes.

Pare-parehas lang sila, Mga taksil. Hindi na nakuntento sa isang babae lamang.

Siguro, Ito na yung karma ko. Sa pag limot ko sakanya at sa sakit na ihinatid ko sa kanyang puso.

Ngayon, alam ko na kung gaano kasakit na makita ang taong pinaka mamahal mo na may kasamang iba.

Ganito rin kaya naramdaman nya nung kami ni Chelo?

I sighed and looked at the place where is stopped.

"Bat kahit anong gawin ko, Sayo pa rin ang bagsak ko? Ganun na ba talaga kita kamahal?" Tanong ko sa sarili ko.

Hindi ko alam kung bat ako dinala dito ng mga paa ko. Masyado na sigurobg lumilipad ang utak ko kaya hindi ko na napansin ang daan na tinatahak ko.

Ang tanga lang isipin dahil kahit sobra nya na akong sinaktan, mahal na mahal ko pa rin sya. Kahit hindi sya ang unang minahal ko, parang sya ang lubos kong minahal sakanilang dalawa.

Unang gabi ko pa lang dito, pinakilig nya na ako.

He might be sometimes agressive but i love him in any way he is.

And isa pa, Boys will always be boys. They have needs.

But somehow, naramdaman ko na spesyal ako para sakanya.

Never kong naramdaman na iginagaya nya ako sa mga flings nya.

He respect me, A lot.

Pinigilan ko ang nararamdaman ko para sakanya dahil alam ko na may chance na hindi sya seryoso sakin.

Pero iba nga naman ang POWER OF LOVE. It always win.

Hindi ko na napigilan ang nararamdaman ko para sakanya.

Pero iniwas ko ang sarili ko sakanya, ayokong madamay sya gulo ng buhay ko.

Pero sya ting makulit at hinatak ang puso ko palapit sakanya.

Natatandaan ko pa noon, Halos maging kamatis ang mukha nya nung tanungin nya ako na maging gilfriend nya.

Masaya. Masaya ako nung naging kami.

I never thought he could be that sweet.

Nagulo ang buhay namin ng bumalik sya.

Ang ex nya.

She came back claming him as hers.

He's mine kaya hindi ako nag patalo.

I fight back.

Nung nakilala ko ang parents nya, I was nervous as hell thinking na baka hindi nila ako magustuhan.

But just like he said, They loved me!

Akala ko...

Okay na ang lahat...

Pero hindi pa pala...

Bumalik ang mga alaala ko sa hindi tamang panahon.

My memory camed back on the time i was hating him down to hell.

I made a decision that i regreted.

Pinili ko sya kesa sakanya.

And i witnessed a very heartbreaking scene.

The person i onced love hurt me till death.

And i'm back here, choosing  the rightful person.

Napangiti ako at pinagmasadan ang nasaharap ko.

Ang pad ni Chelo, Namin.

Pag pasok ko ng pad ay nakarinig ako ng isang bagay na hindi ko Inaasahan, Moans.

Moans and groans from our room.

Napatkip ako ng aking bibig, My eyes getting teared up.

No...

Wag sana...

Ayoko ng masaktan muli...

Dahan dahan kong binuksan ang pinto ng kwarto.

Sunod sunod na luha ang tumulo galing sa aking mga mata.

Chelo and a girl, on the bed.

Topless na si Chelo habang naka unbottoned na ang ibang butones ng polo na suot ng babae.

Luhaan akong lumapit sa baba at hinak sya sya paalis sa ibabaw ni Chelo. "H-heira..." Hindi ko sya pinansin.

Tinignan ko ang babae. "Get out or else you'll suffer hell!"

Agad namang tumakbo palabas ang babae. "Heira..." Agad ko syang sinampal.

"How dare you?! after i treasured everything we had, ito lang ang igaganti mo sakin?! After i choose you?!" Galit kong sabi habang umiiyak.

Lagi na lang ba na iiyak ako?

Lagi na lang ba akong masasaktan?

Parehas lang sila, Mga dakilang taksil.

Bago pa sya makapag salita ay hinatak ko ang luggage ko na nasa ilalim ng kama. Dumeretso ako sa walk in closet sa kwarto at sinumulan na ang pag iimpake ng mga damit ko.

"Saan ka pupunta?"

"Somewhere i'm the one who only knows."







~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~

First of all, sorry sa pagiging pervert ko sa last part ng chapter na ito.

Second of most, Mag comment po kayo pleash. Hindi naman po siguro kawalan ang pag pindot sa star. Wala naman sigurong mawawala kung mag vote kayo.

Please po.

Voters and commentors would be highly appreciated.






#TaksilSila
#SaanKaya
#SomewhereHeiraOnlyKnows

Protecting Mr.CassanovaWhere stories live. Discover now