TÖRE

SEN BANA ZARAR VERDİN

İYİ OKUMALARR.....

CEMREDEN

Konağa doğru  ilerlerken yolda konuşmalarımizi düşünmüştüm  buna  mecbur olduğumu biliyordum.  Konağın kapısından içeri girerken  burcu ve  yasemin  kendi aralarında konuşuyorlardı.  Sanırım artık bu durumdan haberi olmalıydı Yaseminin ondan saklayamazdım.burcu beni görünce yanıma hızla gelip sarıldı bana

"cemrem seni görmek  ne iyi geldi nasılsın " dedi sarılarak

"iyiyim daha doğrusu iyi olmaya çalışıyorum" dedim üzgün bir şekilde
Yasemin  sorgular şekilde baktı

"siz bir şeyler saklıyorsunuz hele sen Cemre dün gece üzerine gelmedim Sabah Demir bugün Burcu iyice endişeli belli o konakta  yer yerinden oynamış  " dedi  kendinden emin bir halde

"sana anlatmam gereken şeyler olduğu doğru, dışarı çıksak iyi olacak annem evdeyken konuşmayalım. zaten akşama misafir var diye telaşlı biraz  bende uzaklaşmak istiyorum  Masalı arasana geçerken onu da  alalım  birlikte" dedim
" olur ben çantamı  alıp geleyim Masalı da ararım" dedi içeri ilerlerken. Burcu endişeli bekleyişi sürüyordu

"Endişelenme iyiyim Burcu, bir  süre  böyle herşey yolundaymış gibi devam edecek Demir de buna mecbur isterse yapmasın aileme açıklayacak yüzü   varsa gelsin" dedim kesin bir hâlde.

"Pişmanlık bazen fayda etmiyor zaman gerek yaşadıkların kolay değil ailen farketmeden yürütmek"dediğinde

" hepsini affedebilirim ama bana silah doğrulttu öldürmeye kalktı Burcu" dedim gozlerim dolarken.

"Cemre, düşünme  artık  bunları bırak  onlar yaşasın bu utancı" dedi elime tutarak Kısa süre sonra Yasemin gelirken  evden ayrıldık. Masalı da yol üstü  aldıktan sonra alışveriş merkezine geçtik. Burcuya dönerek 
"burcu yaa uzun zaman oldu alışveriş yapmayalı  " dedim Gülerek

"çok gezmek yok sohbette edecez ona göre" diyen Yasemine "tamam tamam" diyip gecistirerek  alışverişe başladım. her yerden bir şeyler alıp çıkarken  çok özlemiştim alışveriş yapmayı, bu evlilik dengemi bozmuştu. Kızlar zar zor mağazadan çıkarıp bir cafeye getirdi. Masal ve Burcu yol boyunca tanışma konuşma derken oturunca Masal, Burcuya dönerek sohbetlerine kaldıkları  yerden devam etmeye karar vermişti.

"burcu, sen ne işle meşgulsun istanbulda" dedi

"moda tasarımcısıyım bi atölyem var" dedi kahvesinden bir yudum alırken

"  alışverişte  verdiğin fikirlerden belli eğer bir gün  evlenirsem gelinliğimi sen tasarlarsin degil mi" dedi heycanla Burcu gülümseyerek

"tabi memnuniyetle yaparım  evlenmeyi istiyorsun  demek yok mu birileri  " diye sorunca Burcu, Masal'ın  koluna vurdum.

"kızım şansın varken seçim yap törelere kalırsan bilemiyorum bi an önce çık o evden" dedim gülerek
Yasemin  bana destek çıkarak

"walla cemre haklı töreler araya girdimi başımıza gelenleri gördük " dedi beni göstererek,
"Ben   cemreye de söyledim ben şanslıymışım istanbulda evlendim iyiki" dedi benim elimden tutarak.
Masal bir süre durakladı

" ben sevdigim biriyle evlenmek isterim ancak bu şehir  bazı sevdalara engel koyan bir sehir olmuştur hep, dilerim  benim istediğim  gibi olur" dedi ic çekerek,  "ne kadar süredir  evlisiniz burcu "

"10 ay bitmek üzere" diyince "nice güzel günleriniz yillarınız olur umarım canım" dedi kahvesine dalıp gitmişti.
Yasemin bana dönmüştü
"Sıra sende anlat cemre, ne oluyor sen iyi değilsin istanbul dan  geldiğimizden bu yana" dedi endişeli bir halde.