TÖRE

ONU KAYBETTİM

IYI OKUMALARR

DEMIRDEN

sabah erkenden kalkıp cemreyi uyandırmadan evden çıktım. aşiret toplanma kararı almıştı ona söyleyemezdim. zaten hersey mahvolmuşken bunu söylersem sonumuz olacaktı. sadece zamanı uzatmaktı yaptığım, o eve alev yada esra ile dönmemde ikimiz içinde en kötü sondu...
Nizar amcam ve aziz amcam erkenden burdaydi buna en çok sevinen onlardı tabiki. çünkü kendi aşiretlerinden biri gelecekti.
hiç tanımadığım adam konuşmaya söze girdi
"Adnan ağanın gelininin durumu bellidir. aşiret soyunun devamı için bunun çözümü, ya cemre gelin aşiretine geri yollanır ve o aşiretten gelin gelir yada kendi aşiretinden biri gelin gider" dediği anda tam konuşacakken Babam beni durdurdu ve söze girdi

"oğlumla konuşmama müsade edin hele cevabı az sonra verelim size" dedi ve omuzuma vurdu

"hadi gel oglum" dedi dışarı çıkmamı işaret ederek

"nasıl ya cemreyi geri yollamak mı asla bu olmaz baba dünya yıkılsa kabul etmem " dedim bağırarak

"tek çare bizden biri kuma gelir oğlum çıkış Yok"dedi çaresiz bir halde eliyle alnına dokunurken.

"karıma bir şey olmasın Baba kim gelirse gelsin umrumda bile değil" dedim bu yaptığımdan dolayı Cemre bana kızsa da mecburdum.
tek sorunum bunu nasıl açıklayacagım cemre umarım affedebilirsin beni.
sonucu Alev beklerken Esra çıkmıştı, eve ilelerken cemreye nasıl söyleyeceğimi düşünüyordum. bunu ona nasıl açıklardım, yalan söyledim, terasa çıktığımda ayağa kalktı ve Esrayı görünce durdu anlamıştı herşeyi

bu halini görmem içimi parçalamıştı tek sorumlusu bendim hızla gözümdeki yaşı silip ona döndüm ve gözlerinden yaşlar akarken konuşmaya devam etti

"Bu eve kuma olarak gelecek kişi karşımda ki o kız değil hadi söyle Esra olmadığını söyle" dediğinde gözlerinin içine baktım ve çaresizce başımı salladım

"Esra artık bu evde kalacak son karar bu "
dediğim anda "bu olamaz" dedi geri adım atarak uzaklaşmaya çalıştı biraz ilerledikten sonra durdu bayılacağını anladığımda hızla tuttum

"Cemre cemre. duyuyor musun aşkım ne olur cevap ver" annemin sesi ile kendime geldim

"odasına götürelim oğlum,,, Burcu kolanya acele hadi kızım " kucaklayıp aşağı inip yavaşca yataga bırakırken kolanya koklatik kısa süre sonra herkes çıkarken saçlarıyla oynamaya başladım ve elini tuttum.

"özür dilerim bunları yaşatmaya hakkım yoktu sana "dedim elinden öperken kendine gelmeye başladığında saçlarına bir öpücük bıraktım ve kokusunu içime çektim "özür dilerim hayatım "
●●●●●●●●●
Cemreden
●●●●●●●●●
gözümü açtığımda demir başımdaydı elimi tutmuştu hızla elimi çektim. biraz daha durdum ve başımı ovdum biraz dinlendim ama başımdaki ağrı hala vardı.

"cemre ıyi misin "dedi endiseyle. Bu korku niyeydi, yerime gelecek kişiye bile karar verip peşinden gelirken benim için bu korku neydi....
ayağı kalktım ve yüksek sesle konuşmaya başladım

"çık odadan demir yalnız kalmak istiyorum çık " dedim yüksek sesle. yaklaşıp Koluma dokunarak "dinle cemre lütfen" dedi açıklama yapmak istercesine.

"sen naptin yaa, yalan söyledin bana en sevdiğine, bi sabah kalkıyorum yoksun ; dönüşte kuma olarak Esra ile geliyorsun. bence açıklanacak bu durum Yok gayet açık bi durum. Sen seçimini yaptın bana yalan söyleyerek" dedim sinirle gözlerine bakarak.

"mecburdum Cemre seni kaybedemezdim ne yapsaydım " dedi karşılık vererek.

"engel olsaydın şimdi ne oldu bütün mardin duydu, ailem yerle bir oldu yine benim yüzümden " dedim titreyen sesimle gözlerim yanıyordu gözyaşlarımdan, hızla duvarın önüne çöktüm.