TÖRE

"SENİ ÖZLEMEK BİLE GÜZELDİ

sabah uyandığımda demir yoktu. zaten son zamanlarda hiç olmadı ki... sabahları onsuz uyanmak  farklı  geliyordu, gün geçtikçe ben ondan  uzaklaşırken bi durum böyle nereye kadar giderdi bilemiyorum.  Kahvaltıya inmek için hazırlanıp aşağı indim
"herkese günaydın" dedim gülümseyerek demirin burda olduğunu görünce heyecanlanmıştım.  ailece uzun bir süreden sonra keyifli bir kahvaltı geçirmiştik

DEMIRDEN

Uzun  bir süredir ondan uzak kalıyordum.çünkü beni gördükçe kötü  hissediyorduk ikimizde. onu görmeden iyi hissettiğim  söylenemezdi  gece geç gelip onun kokusuyla gücümü toparlıyordum. Omdan uzak kalamiyordum bunu istedigi icin yapıyordum sadece . Iceri giren Karımla göz göze  gelince büyük  bir özlemle günlerden  sonra gözlerimiz  bulusmustu . Şaşkınlık  ifadesi ile bir süre  durdu karşımda  ardından  kendine gelip  Yanima  oturunca  duruşumu bozmayarak kahvaltıma devam ettim, Masa da herkes keyifle devam ederken Karım  sadece önündeki  tabağı ile oyalanıp duruyordu, müsade  isteyip odaya ilerleyip laptop çantamı  alıp  şirkete  geçmek  için  çıktım ve  teras tarafindan gelen Cemre  tam karşımda  bütün  güçlü  maskelerini takarak yüzüme  baktı

●●●●●●●●
Cemreden
●●●●●●●●●
 Demir tam çıkıyordu ki  elinden tutup durmasını  sağladım  bana dönüp  sessizce yüzüme  baktı

"müsait olduğunda konuşmak istiyorum " dedim sakinlikle.

"toplantım var, akşama doğru boş olursam mesaj atarım "dedi soğuk bir sesle.

" gideceğim yeri mesaj atarım gelirsin" dedim net bir şekilde  yüzüme bakmadan yürümeye başladı

"işim bitince gelirim "dedi uzaklaşarak ardından bakakalmıştım.

"cemre' --cemre kızım sana söylüyorum duyuyor musun " diye seslenen Burcu 'ya döndüm  aniden

  " burcu ne oldu " dedim şaşkınlıkla giden Demir e bakarken

"sen iyi misin " dedi endişeli  gibiydi

" bilmiyorum ki burcu, sanki her şey başa dönüyor gibi Demir, konuşmaları ve  soğukluğu sanki her şeyin sorumlusu benim gibi" dedim sinirli halimle 

"Konuşalım  ister misin?" Dedi elimden tutarak

"Odamda biraz dinledikten  sonra belki " dedim kararsızlık  icinde

"Nasıl  rahat hissedersen Canım, Odamdayım birşey  olursa" dedi omuzuma dokunarak ve ardından  odasına  geçti

°°°°°°°°°

Demirin mesajı ile gideceğim yeri mesaj atıp yola çıktım.

Burası ailece geldiğimiz ablamın ölümünden sonra ise uğramadığımız  yerdi... her zaman geldiğimiz tahta köprünün üstüne çıkıp gözlerimi kapatıp sessizliği dinledim... kısa süre sonra Demir'in  yanıma gelmesiyle sessizce suyun akışını dinlerken konuşmaya karar verdim

"Neden Burdayiz" dedi sert  ve soğuk  tonda sormuştu  bu soruyu, ben ise ona hic bilmediği  bir tarafımı açmak  için  çağırmıştım buraya manzaraya doğru  döndüm

"eskiden ailece buraya gelirdik, ablam, abim,  ben bütün gün burada gezer dolaşırdık. ufacık şeylerden mutlu olurduk. biz oyun oynarken küçük bir kayık vardı, babamla annem kayığa binerdi uzaktan onlara bakarken, bende birgün onlar gibi olmayı kocamla buraya gelmeyi hayal ederdim sevdiğim adam kürekleri çeksin saçıma bir çiçek taksın isterdim" dedim çıkan zor sesimle ardindan Demire döndüm.

"gördüğün öğrendiğin ne olursa bazen hayaller onlarlada sınırlı kalabiliyordu" tekrar köprüden suya bakmaya başladım ama demirin gözü hala bendeydi.