Sinds ik je ken #wattys2016

14.

Ik had dit hoofdstuk bijna af, maar het is blijkbaar verwijderd dus heb het helemaal opnieuw moeten schrijven...

~Milou~

Met open mond kijk Tim aan, zijn betraande ogen staren naar de vloer. Ik sla mijn armen om hem heen.

'Het spijt me ' fluister ik in zijn oor.

'Maakt niet uit, Milou, jij kon het niet weten.'

'Ik was erbij Tim, ik was het voorprogramma van haar concert en mocht een nummer met haar meezingen. Ik wist alleen niet dat het je moeder was.' Ik zucht. 'Het spijt me echt.'

'Hoe kan dat? Ik wist wel dat een negen jarig kind het voorprogramma zong en een nummer mee mocht zingen, maar ik wist niet dat jij dat was, ik heb je helemaal niet herkent ofzo.' zegt hij verbaasd.

'Ik ben erg veel veranderd de laatste tijd, nieuwe kledingstijl, ik heb mijn haren anders, bijna niemand herkent me meer sinds ik van de middelbare school af ben.' leg ik uit.

'Alleen zodat je niet meer gepest zou worden?'

'Ik knik. 'Ik had gehoopt dat het gepest eindelijk zou stoppen, maar ik wist niet dat de mensen op de universiteit nogsteeds zo kinderachtig waren. Ik had het mis.'

'Aan je kledingstijl of je haarstijl ligt het in ieder geval niet aan hoor, Jessica doet alleen zo, omdat ze mij terug wil. Het gaat al bijna drie jaar zo.' legt Tim uit.

'Kunnen we het misschien ergens anders over hebben?' Tim knikt langzaam en staat op.

'Hoelaat is het?' vraag ik.

'Half drie. Zullen we een film kijken?' stelt Tim voor. ik knik weer en ga een film zoeken.

Even later zitten we samen op de bank weer een film te kijken. We kijken echt heel veel films. Er verschijnt een glimlach op mijn gezicht bij deze gedachte.

'Wat is er zo grappig?' vraagt Tim. Ik kijk blozend weg.

'Niks hoor.' Ik probeer zo onschuldig mogelijk te klinken, maar omdat ik nogsteeds een brede glimlach op mijn gezicht heb, lukt het niet echt.

'Jawel, vertel het anders krijg je de kieteldood.'

'Wow, bedreiging, je maakt me nog bang.' zeg ik lachend.

'Vertel het nou maar, waarom moest je lachen.' Tim begint ook te lachen.

'Omdat we heel veel films kijken.' Dit keer probeer ik serieus te klinken, maar ook dat lukt me niet.

'Meen je dit, alleen daarom?' Ik knik.

'Nu krijg je alsnog de kieteldood.'

'Nee! Niet hier! Ik w-wil niet van de b-bank vallen!' probeer ik lachend te roepen.

Meteen stopt Tim. 'Oke dan, kom maar mee.' Hij pakt mijn arm vast en trekt me weer mee naar zijn slaapkamer. Tim duwt me achterover op zijn matras en begint me alweer genadeloos te kietelen. Tranen rollen weer over mijn ogen, maar deze keer door het lachem. Tim stopt meteen als hij me aankijkt.

'Het is al goed Tim, dit komt door het lachen.'

'Gelukkig.' zegt hij opgelucht. 'Wat zullen we nu doen?'

'Staar wedstrijd!'

'Oke.' Ik kijk Tim recht in zijn ogen aan, hij doet hetzelfde. Af en toe lijken zijn ogen af te dwalen naar mijn lippen, langzaam doe ik hetzelfde.
Als Tim dit ziet drukt hij meteen zijn lippen op de mijne, ik zit nog op bed en hij zit op zijn knieën voor mij. Ik haal mijn lippen even van hem af, ik ga verder op het bed zitten. Tim gaat voor me op het bed zitten en opnieuw vinden zijn lippen de mijne. Tim legt me langzaam achterover op het bed en komt boven me hangen, zijn hand gaat richting de onderkant van mijn shirt en stopt daar.

'Tim, i-ik ben er nog niet helemaal k-klaar voor, denk ik.' fluister ik tegen zijn lippen aan.

'Sorry, ik liet me gaan.' Hij kijkt ongemakkelijk naar beneden.

'Het maakt niet uit, ik ben er alleen nog niet helemaal klaar voor.'

Tim knikt. 'Ik moet nog even iets doen Milou, wil jij even hier blijven.' vraagt Tim geheimzinnig.

'Oké.' zeg ik vragend en hij loopt de kamer uit. Even later hoor ik gerinkel, wat lijkt op borden en glazen, daarna hoor ik Tim bellen.

Na tien minuten gaat de deur eindelijk open en komt Tim binnen. Hij komt snel naar me toe gelopen en pakt mijn hand vast. 'Kom.'

We lopen de woonkamer binnen en mijn mond valt weer open, de tafel is gedekt en overal staan kaarsjes.

'Milou, mag ik misschien iets vragen?' vraagt Tim.

Ik knik langzaam terwijl Tim voor me gaat staan.

------------------------------

Hihih :) ik heb eindelijk weer wat inspiratie voor de komende hoofdstukken.

Zoals op het begin van dit hoofdstuk vermeld was, heb ik dit hoofdstuk helemaal opnieuw moeten schrijven, maar opzich vind ik dit toch wel iets beter dan dat wat ik eerst geschreven had.

Ik hoop dat jullie het een leuk hoofdstuk vonden, votes en comments zijn nogsteeds even welkom zoals altijd.

-Lynn