5. Bölüm

7.1K 462 42
                                    



"Böylesine güzel bir gökyüzünün altında bu kadar kötü insan nasıl yaşayabiliyordu?"




Atay'ı son gördüğümden beri tam üç gün geçmişti. Bu süre zarfında tüm vaktimi kızlarla geçirmiştim.

İçten içe Atay'ın nerede olduğunu merak etsem de fazla düşünmemeye çalışıyordum.

Fazla takmamaya çalıştığım bir diğer konuysa beni öpmesine verdiğim tepkiydi. Neden bu kadar etkilendiğimi hala anlamış değildim. Üstelik sadece yanağımdan öpmüştü.

Sanki bu zamana kadar hiç sevgilim olmamış ve ben bu hissi yeni fark ediyor gibi davranmıştım. Oysaki elbette sevgilim olmuştu.

O zamanlar seviyordum ya da sevdiğimi sanıyordum bilmiyorum. Tek fark ettiğim şey sevgilimleyken bile böyle hissetmediğimdi.

Önemsiz masum bir veda öpücüğünden bile etkilenmiştim. Aklıma geldikçe başımı deve kuşlarının yaptığı gibi kuma gömmeyi istiyordum.

Ben tüm bunları düşünürken acaba beni öperken Atay'ın aklından ne geçmişti? Sadece birkaç gündür tanıdığı bir insandan başkası değildim. Belki de sırf bu yüzden ortalarda görünmüyordu, belki de yaptığı şeyden dolayı pişmandı ve benden kaçıyordu.

Onu ilk gördüğümde soracağım bütün bu soruların listesini aklımın en köşesine not ederek kızlarla ilgilenmek için iç dünyamdan sıyrılıp gerçek dünyaya döndüm.

"Gerçekten biraz daha uzatamaz mısın tatilini?" dedim Sude'ye dönerek.

"Bende gitmek istemiyorum ama ailem akraba ziyaretinde ısrarcı." dedi.

"İlla benimde bulunmamı istiyorlar."

Sude'nin ailesi katı kuralları olan bir aileydi. Kızlarının büyüdüğünü kabullenmekte zorlanıyorlardı. Sürekli bir şeyler diretmeleri tabi ki hiç hoş değildi ama sonuçta ailesiydi.

Ne denebilirdi ki?    

Bu sefer Asya sordu.

"Hafta sonu mu çıkıyorsun yola?"

"Evet bebek o zamana kadar annemler de hazırlanmış olacaklar. Ben gittiğimde direk Mersin'e geçeceğiz."

"Öyleyse kalan zamanı değerlendirmek gerek." diyen Sinem'e döndük hepimiz.

"Aklında ne var yine senin?"

"Piknik!" dedi neşeli çıkan sesiyle. Aslında güzel  bile olabilirdi.

Hepimiz hazırlanmak için odalara dağılırken ben babamın mangal takımları için terasa çıkmıştım. Ben az önce güzel mi olacak demiştim. Bu nasıl mangal yakacağımızı düşünmeden önceydi. Pekala yemesi büyük hazdı kabul ama yakması hiç aklıma gelmemişti, yinede eğlenceli olabilirdi.

SON YALANHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin