The Lion's Den | Newt (dutch, the maze runner)

H28: Verdwenen

Ik voel hoe de zonnestralen mijn gezicht verwarmen, en krijg gelijk een glimlach op mijn gezicht; het is dat ik net pas wakker ben, maar natuurlijk herinner ik me gelijk vannacht en maakt het me gelukkiger dan ooit.

Gelukkig heeft mijn plan dus geholpen, en ik had nooit gedacht dat ik het in me had, ondanks dat de zenuwen door mijn lichaam gierden.

Ik kan me niet herinneren of dit mijn eerste keer was, en hetzelfde geldt voor Newt, maar zo gezegd zo gedaan, vind ik van mezelf dat ik een nieuw leven heb ook al is het misschien raar om te zeggen. Ik beslis zelf wel welke keuzes ik maak.

Vannacht wilde ik het gewoon doen, en het is niet een makkelijk onderwerp om over te praten maar voor mijn gevoel de normaalste zaak van de wereld, ook al haalt het anderen voor een tijdje uit hun comfort zone.

De regels gelden voor dit soort praktijken niet, en daarnaast deed ik het ook voor mijn Newt zodat hij zijn zorgen voor één avond kon vergeten; ik hoop dat  het is gelukt.

Echter over Newt gesproken, waar is hij eigenlijk, want ik voel hem niet naast me liggen zodra ik wakker word, ondanks ik wist dat hij vannacht bij me is komen liggen, zoals altijd.

Ik weet niet hoe laat het is, want we gingen erg laat slapen natuurlijk, maar misschien is hij al aan het werk en hoef ik me geen zorgen maken, toch?

Echter als ik rechtop in mijn hangmat ga zitten, zie ik plotseling dat Thomas en Minho er ook niet zijn. Er wordt toch niet gerend, want we hebben zogezegd al een uitweg gevonden? Anders zouden ze mij echt wel wakker hebben gemaakt?

Alleen op dat moment moet ik volgens mij nog wat beter wakker worden, en zie dat de rest ook uit hun hangmatten zijn, waardoor mijn hart iets sneller te kloppen; het duurt namelijk niet lang voordat ik opmerk dat de Laarders niet aan het werk zijn, maar bij de ingang van het doolhof staan.

"Wat de..." stotter ik verward, maar meer krijg ik niet uit mijn mond terwijl ik ze daar verward en verbaasd zien staan.

Waarom staan ze allemaal daar? Wat is er aan de hand?!

Ik stap zo snel mogelijk uit mijn hangmat, doe mijn schoenen en ren zachtjes naar de ingang van het doolhof om weer te willen weten, met een kloppend hart waar je "u" tegen zegt.

Ik wil weten wat er aan de hand is.

"Als Elisabeth dit hoort, word ze gek." hoor ik Minho plotseling zeggen, en het gepraat word steeds duidelijker als ik dichterbij de ingang kom; ik hoorde mijn naam luid en duidelijk, dus het heeft met mij te maken.

"Ja, vertel het dan gewoon niet. Ze hoeft Newt toch niet elke dag te zien?" zegt Gally plotseling geïrriteerd tussen de groep, en dan begin ik nog meer in paniek te raken terwijl ik alle Laarders al tegen elkaar hoor mompelen.

Ik snap het even niet meer, waardoor er lichtjes paniek ontstaat in mijn lichaam. Waarom hebben ze het over Newt en mij? Weten ze wat we gisteravond hebben gedaan, en waar is Newt eigenlijk?

"Wat mag ik niet weten?" vraag ik om de stilte plots te verbreken, en daardoor draait iedereen zich geschrokken naar mij om waardoor er een doodse stilte in de Laar hangt.

Er is geen twijfel mogelijk dat ondertussen de hele Laar bij de ingang staat, dus dat betekent dat er iets aan de hand is waarvan ik nog niet op de hoogte ben.

Minho en Thomas kijken naar elkaar, en houden het even stil waardoor ik nog geïrriteerder wordt; je weet dat ik er niet tegen kan als ik iets niet weet.

"Wat mag ik niet weten?" herhaal ik nu ietsje bozer, en stap naar voren door de menigte heen naar de leiders van deze groep zodat de hele Laar nu wel bekend is van mijn aanwezigheid.