Two Wives (Ang Legal at Kabit ni Oh Sehun)

CHAPTER 22: Decision

SUPER DUPER LATE AND IKLING UPDATE KASI EPAL YUNG COMPUTER KO BYE

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

Isang nakakatigang na gabi ang sumapit sa buhay ni Luhan. Sa sobrang bored niya ay nagbabasa na lamang siya ng bible.

"Babe." Sabay yapos ni Sehun sa asawa.

Sa totoo lang, magkatabi talaga silang dalawa ngayon sa kama kasi nga tulugan time na. Kaso walang pake ang usa't busy na busy sa pagbabasa.

"Babe." Tawag ulit nito.

"..."

"Baby."

"Sehun, ano ba? Kita mong nagbabasa ako oh." Kalmadong sagot ni usa.

"Tama na muna 'yan. Baka masyado kang bumait. Why not do bad things with me instead?" Sabay ngisi ng liburgin na asawa ni Luhan.

Isinarado naman ni Luhan ang bible na kinatuwa naman ni Sehun ngunit imbis na makisakay sa kalandian ng asawa ay lumabas ito ng kwarto nila.

That left Sehun clueless.

"Weird."

***

Alas dos ng madaling araw kung saan payapang natutulog ang magandang-magandang usa sa balat ng lupa nang bigla siyang magising dahil sa likot ng katabi niya.

Nakita na lamang niyang nagbibihis ang asawa at pawis na pawis ang noo na ani mo'y si fafa alden nung bumisita siya sa mansion ni yaya. Hihi.

"Saan ka pupunta?" Tanong nito.

Napatingin naman si Sehun sa asawa na kasalukuyang tumatayo mulaa sa kama.

"Hospital." He answered.

"Ospital? Bakit? Kailan ka pa naging nurse?"

"Please, Luhan. I-I need to go to the hospital right now. As in now."

"Bakit ng-"

"KASI MANGANGANAK NA SI TAO!" He unintentionally shouted to his wife.

Nabalot naman ng katahimikan ang paligid nila.

"P-Pero anong oras n-"

"I don't care. I don't need time, Tao needs me."

Silence.

"Okay." Iyan na lamang ang tanging nasabi ni Luhan bago niya namalayang wala na pala sa karapan niya ang ka-usap niya.

Hanggang sa marinig niya na lamang ang tunog ng kotse nila.

That's it. He left.

Kinuha niya ang jacket at cellphone niya at bigla na lamang siyang nilakad ng mga paa niya.

***

'Ngayon niya lang ako pinagtaasan ng boses.' Luhan thought.

Kasalukuyang nasa loob siya ng bus. Yes, he is heading to somewhere.

Something is really pushing him to go there.

Nakasandal siya sa may salamin habang akala mo ay gumagawa ng music video sa sobrang tulala.

"Tao needs me."

"Tao needs me."

"Tao needs me."

Paulit-ulit na nagpe-play sa utak niya ang mga salitang 'yan.

'Did he pick already? Is it final?'

Hindi niya namalayang, umiiyak na pala siya.

Umiiyak na naman pala siya.

He rubs his belly to ease the emotional pain.

Sa mga panahon kasing ganito, anak niya na lang ang makakapagpasaya sa kanya.

"K-Kaya naman nating dalawa diba, baby?" He said between his sobs.

"Nandito naman ako eh. H-Hindi kita iiwan."

Siguro nga ay may iba nang nakakikita sa kanya pero wala siyang pake.

He's in pain. A terrible pain.

"P-Palalakihin kita. Aalagaan. Ibibili kita ng kahit anong gusto mo. Handa akong maging ama at ina para sayo, baby. Mahal na mahal na mahal kita."

That's when he felt a slight pain on his stomach.

Sumasagot ba sa kanya yung anak niya?

Oo ba yun o hindi?

He rests his head at hinayaang kumalma ang sarili. Malapit na rin naman siya sa pupuntahan niya.

***

Nang makarating siya sa pupuntahan niya ay agaad-agad siyang bumaba. Pagpasok niya sa loob ay sumakay naman siya sa elevator. And when he reached the right floor, he walked out.

Nang malapit na siya sa pupuntahan niya, that's when he realized na nakakapit nap ala siya sa tiyan niya.

Ang akala niyang simpleng pregnancy cramps, ngayon tuloy-tuloy na.

"B-Baby..."

Nakakapit siya sa pader habang dahan-dahang lumalakad papunta sa pupuntahan niya.

Nang makarating siya sa tapat nito, agad siyang kumatok at patuloy pa rin ang pagsakit ng tiyan niya.

Isang pamilyar na mukha ang nagbukas ng pintuan at may bahid ng pagkagulat sa mukha nang makita si Luhan.

"T-Tulong..."

Luhan looked on his lower body and saw a crimson liquid on his both legs.

"LUHAN!"

Nasalo naman nito si Luhan bago pa ito tuluyang mawalan ng balanse.

"Y-Yung b-baby ko... M-Minmin... T-Tulong."

Then everything went black.