Μα πως..;

710 92 3
                                    

Ήθελα να πάω και να τον σπάσω στο ξύλο. Αλλά όχι. Έχω πει δεν ξανά βαράω αγόρι από την Πέμπτη δημοτικού..any way! Περπατάω με γρήγορο βήμα προς το μέρος τους. Αλλά σε μια στιγμή σταματάω απότομα και γυρνάω και κοιτάζω την Νίκη που με παρακολουθεί.

Όχι, δεν θα πάω να τους το χαλάσω. Πρέπει απλώς να πλησίασω για να ακούσω τι λένε! Το πρόσωπό μου έχει μετατραπεί σε πονηρό και η Νίκη μου κάνει νοήματα, ότι και να σκέφτομαι, να μην το κάνω. Πολύ αργά! Έχω ήδη αρχίσει να πλησιάζω και έχω κρυφτεί πίσω από τον κορμό του δέντρου..

"Και λοιπόν πως τα πας με την κοπελιά φίλε;"του λέει ο δικός μου.
"Εκείνη; Πάει τώρα. Μάλλον θέλει άλλον. Δεν ξέρω.."του είπε ο Θωμάς.
"Κρίμα ρε..άσε! Θα βρεθεί κάποια στο δρόμο σου που θα το αξίζει"του συμπαραστάθηκε ο Κώστας.
"Τέλος πάντων..Εσύ καμία;"τον ρώτησε ο Θωμάς.
"Εγώ έχω ναι.."είπε κάπως αμήχανα.
"Αλήθεια; Πως την λένε;"τον ρώτησε.
Αμάν και εσύ ρε Θωμά πια! Θες και να μάθεις...
"Ροδάνθη"απάντησε ο Κώστας και ο Θωμάς έμεινε για λίγο ήσυχος.
Καιι άρχισαν τα όργανααα. Και .μάλλον, κάπου εδώ εμφανίζομαι και εγώ. Έτσι δεν είναι;

"Γεια σας!"πετάχτηκα και οι δυο τους γύρισαν να με κοιτάξουν ξαφνιασμένοι. Ο Κώστας όταν με είδε χαλάρωσε ενώ ο Θωμάς με κοιτούσε με κενό βλέμμα. "Πως πάει;"ρώτησα και χαμογέλασα αμήχανα. "Μια χαρά μωρό μου, εσύ;"ρώτησε ο Κώστας και με πλησίασε. "Καλά!"είπα. "Προς το παρόννν.."ψέλλισα και ο Θωμάς με κοίταξε περίεργα. Τα θέλει και αυτουνού ο κώλος τώρα!

"Να σου γνωρίσω τον Θωμά"με σύστησε ο Κώστας. "Εμ..τον ξέρω"είπα και κοίταξα αλλιώς. "Ναι..γνωριζόμαστε"είπε και εκείνος. Μας κοιτούσε εναλλάξ. "Μα πως..;"ρώτησε και τον κοιτάξαμε. "Να σου γνωρίσω την κοπελιά που έφυγε"είπε ειρωνικά ο Θωμάς και τον αγριοκοίταξα. "Εε;"ρώτησε ο Κώστας. Δεν είχε καταλάβει και είχε και ένα δίκιο. Πήρα μια βαθιά ανάσα και τον κοίταξα στα μάτια του, που τόσο μάρεσαν να χαζεύω.. "Ο Θωμάς είναι ο πρώην μου"ξεφούρνισα και κοίταξα τον δρόμο. Δεν ήθελα να δω την αντίδρασή του...
"Τι;!"είπε φωναχτά και έκλεισα τα μάτια μου σφιχτά. Άκουσα βήματα να απομακρύνονται. "Έφυγε"άκουσα την φωνή του Θωμά και με ακούμπησε στον ώμο. "Πως γνωρίζεστε εσείς;"τον ρώτησα μετά από λίγο, αδύναμα.
"Έχει και αυτός σπίτι στη Σαλαμίνα. Τον έβλεπα όταν εσύ και τα άλλα τα κορίτσια δεν είχατε έρθει ακόμη"απάντησε και αναστέναξα.

"Μάλιστα.."είπα μόνο και έκανα μερικά βήματα μπροστά. "Αντίο"του είπα χωρις να γυρίσω. Πλησίασα την Νίκη. "Τι έγινε;"με ρώτησε. "Είδα τον Κώστα να τρέχει. Πήγα να τον σταματήσω αλλά ήταν γρήγορος."συνέχισε καθώς προχωρούσαμε. "Γάμησέ τα"είπα καθως κοιτούσα τον δρόμο..





Αχνε εβαλααα κεφάλαιο :) ....Θέλω να μου πείτε σας αρέσει ή όχι αυτό το βιβλίο θέλω πραγματικά να ξέρω την γνώμη σας με βοηθάει..... τεσπα μέχρι το επόμενο φιλουσκες
Ευχαριστουμεε
Nikinom001
RodPavlidou

Όσο Και Αν Θέλω ΣΕ - Υπο Διόρθωση Where stories live. Discover now