Αν..και αν...

702 71 0
                                    

Γαμωτο σήμερα έχουμε εξετασεις...Περνάει γρήγορα ο καιρός και ο Γιώργος γίνεται όλο και πιο μαλάκας και ο Κωστας εκνευρίσετε με την συμπεριφορά του. .. . Σήμερα έρχεται η Νίκη..και εγώ έχω διώξει τον Κώστα απο το σπίτι για να ετοιμασω για τη έκπληξη...Έχω βάλει στα κάγκελα την μικρής σκάλας μπαλόνια και στα κάγκελα που είναι μπροστά από τις πόρτες του δωματίου και ακριβώς απέναντι από την έξω πόρτα ένα πανό που λεει"Στρουμφακια είμαστε ενωμένα όλα " Έτσι της έλεγε όταν ήταν εδώ αλλά εκείνη τον χτύπαγε βλέπετε μισούσε να την έλεγαν στρουμφακι αλλά ο Κώστας της έκανε να αλλάξει σκέψη και άφηνε ΜΌΝΟ εκείνον...

"Άντε ρε Νίκη θα έρθει όπου να ναι "είπα και έτρεξε κρύφτηκε πίσω από το πάνω που υπήρχε στην σκάλα "Ροδανθ-"έκοψε την φράση αφού είδε το πάνω με σιγανά αλλά γρήγορα βήματα ανέβηκε πάνω και τότε η Νίκη φώναξε έκπληξη.."Αμάν ρε στρουμφακι μου έκοψες την χολή "είπε και γέλασε "Σχέδιο ήταν να φύγω εε;"μου είπε και με αγκάλιασε "Ναι ρε γιατί σε αγαπάμε γιαυτό" είπα και τον φίλησα αλλά εκείνος έτρεξε και άρχισε να χαλάει τα μαλλιά την Νίκης.Εγώ άρχισα να γελάω αυτό την
εκνευρίζει πολύ μάλιστα...
"Η σταματάς τώρα ή φεύγω τώρα"φυσικά και σταμάτησε γιατί αν την έκανε να φύγει ήξερε ότι θα θυμωνα

"Και εγώ θα πρέπει να φύγω δηλαδή; "μου έλεγε συνέχεια στον δρόμο για το σχολείο "Ναι ρε μωρό μου αφού ξέρεις ότι θέλω να μείνω με την κολλητή μου να την βρίζω να με βριζει και να κάνουμε το σπίτι σκατα .."είπα κάνοντας παύση "κα μετα να τα μαζεύει "είπα και ο Κώστας έκανε πως γέλαγε.Οταν φτασαμε σπιτι αρχισαν να παιζουν .Δεν ήθελε να στεναχωρεί την Νίκη γιατί έτσι είχε πάθει με την αδερφή του...
Ήταν ακριβώς σαν εκείνη. .Μικροκαμωμένη με καφέ μαλλιά και καφέ μάτια. Του την θύμιζε και γι'αυτό την είχε σαν αδερφή του...Είχαν και το ίδιο όνομα...Λέω είχαν γιατί η αδερφή του πέθανε μόλις στα 1,5 χρονιά της από καρκίνο...Ο Κώστας ηταν πιο μεγάλος κατά δύο χρόνια και την είχε γνωρίσει καλά ....Όταν μου είχε διηγηθεί αυτή την ιστορία ήταν μια μέρα που με είχε φτάσει στο αμήν...
Φλας μπακ
"Μικρή σταματά πια "ειπε ό Κώστας εφόσον ήταν έτοιμος να κατουρηθει από τα γέλια. ."Δεν είναι αστείο ρε βλαμμένο "ειπε η Νικη και ηταν έτοιμη να κλάψει εφόσον είχε πέσει κάτω και χτύπησε και ο Κώστας την αγκαλιασε και της χαιδεψε τα μαλλιά"Σορρυ μικρό μου απλά ηταν λίγο..Πολύ λίγο αλήθεια "ειπε και σηκώθηκα από τα νεύρα μου και έφυγα..Δεν μπορούσα να το διανοηθώ το αγόρι μου την έπεφτε στην κολλητή μου και όχι μόνο αυτό..Ανταπέδωσε και η άλλη.."ΡΟΔΑΝΘΗ ΠΕΡΊΜΕΝΕ"φώναξε ο Κώστας και σκουπισα τα δάκρυά από τα μάτια μού. ..."Γιατί είσαι εδώ η μικρή σου σε χρειάζεται "ειρωνευτικα και έφυγα..

"Νίκη έλα να σε πάω σπίτι σου "είπα και την πήγα σπίτι .Έπρεπε να μιλήσω με την Ροδανθη και αυτό θα γινόταν τώρα. ..Ακούς εκεί να ζηλεύει απλά την νοιώθω σαν εκείνη αυτό είναι όλο...

"Τι θες εδω;"μου είπε καθώς άνοιξα την πόρτα στο δωμάτιο της."Σ'αγαπάω μωρό μου κατάλαβε το..Την Νίκη την νιώθω σαν την αδερφή μου"είπα και με κοίταξε.Γέλασε.."Κώστα δεν έχεις αδερφή άσε τις μαλακιες "ειπε και χαμογέλασα λυπημένος "Πριν 14 χρονιά γεννήθηκε ο άγγελος μου"σταμάτησα αφού με διέκοψε "14 είσαι εσυ" "Συνεχίζω πριν δεκατέσσερα χρόνια γεννήθηκε ένας άγγελος.Ο άγγελος μου..Που ήταν ο μόνος που με ηρεμουσε όταν με μάλωναν οι γονείς μου"σταμάτησα να πάρω ανάσα και συνέχισα "Όταν ήμουν 2 έμαθα ότι είχε καρκίνο στον εγκέφαλό. ." "Κώστα κλαις"μου είπε και μου σκούπισε τα δάκρια "Πέθανε μόλις 1,5 χρόνων και εγώ ήμουν σχεδόν τρία. .Την αγαπούσα πολύ"τελείωσα την ιστορία μου και με κοίταξε προβληματισμενη "Και τι σχέση έχουν αυτά με την Νίκη?"ειπε και το περίμενα "είναι σαν δύο σταγόνες νερό η εμφάνισή ό χαρακτήρας τους...το όνομα τους ...ΌΛΟ ΊΔΙΕΣ ''Είπα και με κοίταξε πάλι στα μάτια "είχα ορκιστεί ότι θα πέθαινα αν πλήρωνα κάποια που ήταν σαν αυτή..Θέλω να την προσέχουμε είναι σπάνια σαν εσένα "είπα και την πήρα αγκαλιά "Δύο άγγελοι είναι δικοί μου ..Ένας φιλικά και ο άλλος θα είναι σε όλη την υπόλοιπη ζωή μου..Μωρό μου απλά την προστατεύω. ..Σου είπα της μοιάζει είναι λες και είναι η αδερφή μου αυτό το τρελό στρουμφακιι "είπα και γέλασε "θα είναι το.μυστικό μας..θα είμαστε πάντα μαζί της και για μένα θα είσαι Ο αδερφός της ενταξει;"ειπε και την αγκάλιασα "Ναι μωρό μου ενταξει"είπα και την φίλησα. .

Τέλος Φλας μπακ

Όταν τα θυμήθηκα δάκρυσα. ..Πότε δεν κατάλαβα αυτή την ιστορία μέχρι σήμερα..Η σκέψη μου όμως ηταν άλλου. ..'λες να είναι όντως η αδερφη του;' αλλά πως ? Αφού πέθανε. ..Έφυγε από την σκέψη μου αμέσως. .Τους κοίταξα που έπαιζαν 'ξυλο' η Νίκη τον βαραγε και αυτός γέλαγε ..Έμοιαζαν..Μωρέ λες; Λες να ζούσε και απλά να έλεγαν ψέμματα? Ξαφνικά νιώθω την Νίκη πάνω μου και να με γαργαλαει την μισώ ....Μπήκα στο παιχνίδι τους το διασκέδαζα κι Εγώ βαραγανε τον Κώστα και είχε πολύ φάση ....Παίζαμε μέχρι που άρχισε να ξημερώνει ο Κώστας κι εγώ κοιμηθηκαμε στο δωμάτιο μου ενώ η Νίκη στο δικό της ...Θέλω να μας φωνάζω οικογένεια και αυτο θα κάνω...Ειμαστε η οικογένεια Τρελαρες. ....


ΑΧΝΕ κεφάλαιο τι κάνετε? ? Καλά?? Πάντα. .Μάθαμε κάτι που δεν ξέραμε από τον Κώστα κάτι που δεν ξέραμε από το άλλο βιβλίο. ...Τεσπα το επόμενο θα το βάλω αύριο αν προλάβω...αυταααα
Φιλουσκες αγάπες...:*

Όσο Και Αν Θέλω ΣΕ - Υπο Διόρθωση Where stories live. Discover now