...ΕΞΑΡΤΗΣΗ...

...ΕΤΟΙΜΟ...

Λίγες μέρες μετά...
Σκοτάδι...το σπιτι εχει μεινει κλειστό τουλαχιστον πεντε μερες...δεν θελω να δω το φως του ήλιου...απο το σπιτι βγαίνω μονο αργα το βραδυ και πηγαινω ως την κάβα...ο χώρος μυρίζει τσιγαρο,τσιγαρο θήκες γεμάτες αποτσίγαρα...άδεια μπουκάλια κρασί διακοσμούν πλέον κάθε σημείο του σπιτιού...έπεσα ξανά...νόμιζα πως ημουν δυνατή ομως οχι...ζήτησα άδεια απο την δουλεια...ο Κριστιαν δεν εχει φανεί...και ετσι κατάλαβα πως οτι μου ειπε το εννοει...
Ανοιξα τα μάτια μου και κοιταξα το ρολοι...2 το μεσημέρι...σηκωθηκα και ενας φρικτος πονοκέφαλος με βασανίζει...ήπια ενα ντεπόν και εφτιαξα καφέ...κάθισα στην κουζινα και τοτε χτυπησε η πόρτα...η καρδια μ χτυπαει σαν τρελη περπατώντας μεχρι εκεί...ανοιξα απότομα και ειδα τον Τζακσον μπροστά μου...

Τ-"Καλημέρα.."

Ειπα και εκλεισα λιγο την πορτα για να μην δει σε τι κατασταση βρίσκεται το σπιτι...

Τζ-"Καλημερα στις 2 το μεσημέρι?.."

Ειπε και με κοιταξε απο πανω μεχρι κάτω...

Τζ-"Απο ποτε εχεις να φας?.."

Τα μάτια μου γέμισαν δακρυα και έριξα το κορμι μου πανω του...τα χέρια του με έκλεισαν στην αγκαλια τους και με μικρά βήματα μπηκαμε μέσα...ο Τζακσον κοιταξε το σπιτι και υστερα εμενα...

Τζ-"Ντύσου τώρα.."

Τ-"Γιατί?.."

Με κοιταξε δίχως να απαντήσει και πηγα στο δωματιο...φορεσα ενα στενό τζιν και ενα γκρί πουλοβερ...έριξα απο πανω το μαυρο τζάκετ μου και φορεσα τα αθλητικά μου παπούτσια...πηγα στο σαλονι και ο Τζακσον ανοιξε την πορτα...φορεσα τα Γυαλλια ήλιου μου και βγηκα απο σπιτι...μπηκαμε στο αυτοκινητο του και ξεκινησε αμεσως....

Τ-"Που πάμε?..."

Τζ-"Θα δεις..."

Ειπε και με κοιταξε...ειμαστε στον δρομο τουλαχιςτον δυο ωρες οταν το αυτοκινητο σταματάει σε ενα παραλιακό δρομο εξω απο ενα μεγαλο σπιτι...ο Τζακσον πάτησε ενα κουμπί και μια μεγαλη γκαραζοπορτα ανοιξε και μπηκαμε μέσα...κατεβήκαμε απο το αυτοκινητο και ανεβηκαμε στο σπιτι απο μια μεγαλη σκαλα...εβαλα τα γυαλια στο κεφαλι μου και κοιταξα τον χώρο...το σπιτι ειναι φανταστικό...απο κάθε ανοιχτο σημείο βλεπεις την θαλασσα,κλασικό στυλ και μεγάλοι χώροι...ενα όνειρο...ακολούθησα τα βήματα του και βρεθήκαμε στην κουζινα...τον κοίταζα να βγαζει πραγματα απο το ψυγείο,τα ντουλάπια και γέλασα...

Τ-"Θα μαγειρέψεις?.."

Τζ-"Την σπεσιαλιτέ μου..πουρε πατάτας με λαχανικά..χρειάζεσαι βιταμίνες..."

Χαμογέλασα και ανοιξα το ψυγείο εβγαλα ενα μπουκάλι κρασι και γέμισα ενα μεγαλο ποτήρι...ο Τζακσον το πηρε απο το χερι μου και άδειασε το μισό...

Τζ-"Πρωτον το κρασι συνοδεύει το φαγητο..και δεύτερον θυμασαι την τέλευαταια φορά που ήπιες κ είμασταν μαζι?.."

Κοκκινησα...θυμήθηκα τι ειχα κανει και άφησα το ποτήρι στον παγκο χωρις να πιω γουλια...η εικονα του Τζακσον να μαγειρεύει ειναι πολύ ομορφη...το κουστουμι δεν ταιριάζει πολύ ομως δινει εναν αλλο τόνο στην μαγειρική...εκανα λίγα βήματα και επέστρεψα στο σαλονι...πηγα κοντα στο παραθυρο και κοιταξα την θαλασσα...ποση ηρεμία χαρίζει...εμεινα αρκετα λεπτα ετσι και τοτε ενιωσα τον Τζακσον πισω μου...

Τζ-"Σε λίγα λεπτά ειναι έτοιμο..."

Γύρισα απότομα και τον κοιταξα στα μάτια...

Τ-"Γιατι το κανεις αυτο?..γιατι με βοηθάς?..γιατι με φροντίζεις?.."

Τζ-"Ας μην το συζητήσουμε..."

Ειπε και εκανε λίγα βήματα πισω...

Τ-"Πες μου..ειχες την ευκαιρία να μου κανεις ερωτα και δεν το έκανες..δεν με βλεπεις ερωτικα..τοτε γιατι?.."

Τζ-"Δεν σε βλεπω ερωτικά?.."

Ειπε και με πλησιασε...η πλατη μου ακούμπησε στην τζαμαρια και η ανασα μου σχεδόν κόπηκε...

Τζ-"Απο την στιγμή π μπηκες στο γραφειο μου ηθελα να σου σκίσω τα ρουχα και να σκίσω πανω στο γραφειο μου.."

Ειπε και με κοιταξε με ενα σκοτεινο εξεταστικό βλέμμα....

Τζ-"Αν μπορούσα τωρα θα σε έβαζα στο τζακουζι και θα σε εγλειφα ολόκληρη.."

Ειμαι αιχμάλωτη στο βλέμμα,στα λογια του...πως γινεται αυτα που λεει να με αναστατώνουν...οσο με πλησιάζει τοσο κατι μεσα μου με τραβαει πανω του...

Τζ-"Ομως τωρα θα φάμε..γιατι το φαγητο ειναι έτοιμο.."

Ειπε και χαμογελαστός επέστρεψε στην κουζινα...

Silia Stefanou....