24. Kevin

1.3K 81 2
                                    

24. Kevin

Esmee en Sophie stapten beiden het huis uit. Sophie wou met haar praten. Waarover wist ik niet, maar ik kon het wel al raden. Waarschijnlijk over deze hele situatie. Dat Esmee zich niet schuldig hoefde te voelen. Hopelijk luisterde ze wel naar Sophie, want mij geloofd ze niet.

Zodra ze buiten waren ging ik zo snel mogelijk naar Nathan zijn bureau. Hij hoorde me hopelijk al van ver aankomen, dus ging ik zonder te kloppen zijn bureau binnen. Nathan verwachtte me inderdaad. Hij zat achterovergeleund in zijn bureaustoel en had zijn armen voor zijn borst gekruisd.

" Jullie zijn terug " zei ik. Ik wist niet hoe ik anders moest beginnen. Ik kon het er toch moeilijk meteen uitflappen? Nathan trok een wenkbrauw op. "Anders zouden we hier niet zijn " antwoordde hij langzaam op mijn constatering. " Kevin, vertel maar meteen wat je er vertellen hebt. Je friemelt teveel met je handen. Je bent nerveus "

Mijn ogen gingen meteen naar mijn handen toe en inderdaad, ik was nerveus met mijn handen aan het bewegen. Dat was het nadeel aan het feit dat we mekaar al zo lang kenden. We wisten wanneer we logen, nerveus waren, ...

" Esmee heeft contact gehad met haar vader via de mind link " Ik kon niet anders dan het hem meteen vertellen. Het zou zijn bui alleen nog maar erger maken. Hij wou niets liever dan Esmee's vader vinden en waarschijnlijk vermoorden. En dat mijn mate nu nog contact had met diegene die hij nodig had, zou hem niet blijer maken.

" Ze heeft wat?! " Nathan sprong zowat recht en beende naar me toe. Deze reactie had ik al verwacht. " Hij heeft contact met haar proberen zoeken om haar te vertellen dat hij haar zou komen halen. Ze kon ook naar hem toe gaan en dan zouden er geen gewonden vallen." Een grommend geluid verliet Nathan's mond en hij begon te ijsberen door de kamer.

" Waarom heb je me dit niet meteen verteld? " Dat was de vraag waar ik liever niet op antwoordde. Nu moest ik vertellen dat mijn eigen mate dit voor me verborgen had gehouden ... Ik vertelde hem dit na een korte aarzeling. " Ze wil niet dat er gewonden vallen, terwijl wij haar beschermen. Ergens kan ik haar wel begrijpen, maar we hebben geen andere keuze. Ik ga haar niet opofferen Nathan " Het laatste zei ik hem bijna als een bevel.

Esmee was nog geen officieel lid van de roedel. De roedel zou zich meteen tegen haar keren als ze wisten dat ze een doelwit werden door haar. En Nathan zou dan wel eens voor de roedel kunnen kiezen. Hij was gestopt met ijsberen en keek naar me, zonder iets te zeggen. " Denk goed na. Als dit Sophie was geweest, dan zou je het ook niet doen " Met die woorden verliet ik zijn bureau. Ik gooide de deur, iets te hard, achter me dicht en beende zo snel mogelijk naar Michael's kamer.   


A/N: Wat denken jullie? Gaat Nathan Esmee verplichten om uit de roedel te stappen of gaat hij haar beschermen? 

Vote/Comment/Follow

The Story of Sophie & Nathan - Part 2Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu