The Story of Sophie & Nathan - Part 2

25. Sophie

Vandaag ben ik 1 jaar op wattpad :D Om dat te vieren krijgt elk boek een update :D

25. Sophie

We liepen met z'n twee gewoon een beetje rond. Esmee was duidelijk nerveus. Dacht ze dat ik haar een preek ging geven? Dat ik haar op haar plaats zou zetten? Niets van deze twee was waar. Ik wou haar gewoon laten weten dat ik aan haar dacht en er voor haar was als ze met iemand wou praten. Het was een deel van mijn Luna rol, maar aangezien ze Kevin's mate was, was ze ook een vriendin van mij. En mijn vrienden kwamen altijd op de eerste plaats, ook al kende ik ze nog niet lang.

" Is er soms iets dat je me moet vertellen? " vroeg ik haar. Via de mindlink voelde ik hoe Nathan razend was. Het deed me vermoeden dat er iets gebeurd was tussen Kevin en hem. Zat Esmee daar voor iets tussen? Was er iets gebeurd waar ik nog geen weet van had?

Ze draaide haar hoofd wat beschaamd naar me toe. " Ik ... " Ze wist niet meteen hoe ze het moest uitleggen. Ik legde mijn hand op haar arm. " Vertel het me maar als je er klaar voor bent " zei ik tegen haar. Ik wou haar vooral niet onder druk zetten.

" Mijn vader heeft contact proberen zoeken met me via de mindlink. Hij vroeg me om terug te komen en dan zou niemand gewond raken. Kevin was meteen boos op me, wat wel te verstaan is, en hij ging overleggen met Alfa Nathan " Ze friemelde aan de mouw van haar jas terwijl ze dit zei. We waren gestopt met wandelen. " Ik ben er zeker van dat Kevin niet boos is op jou. Hij zal waarschijnlijk alleen geschrokken zijn. " zei ik tegen haar.

" Ik verdien deze kans niet, Luna. Ik zorg ervoor dat jullie in de problemen komen. Als ik gewoon terugga naar mijn vader dan is alles voorbij. " Deze keer keek ze me wel aan. Ze leek duidelijk niet meer te weten wat te doet.

" Nathan en de anderen lossen het wel op. Je bent nu een lid van onze roedel, Esmee. We gaan je niet zomaar aan je lot overlaten " Ik glimlachte naar haar als teken dat ze zich geen zorgen hoefde te maken. Net toen ik nog iets wou zeggen voelde ik opnieuw iets door de mindlink. Nathan was met iets bezig. Ik voelde hem opnieuw razend worden. Bijna agressief. Dat betekende niet veel goeds.

" We moeten terug. Nathan's emoties zijn niet goed. Ik ben bang dat er iets ergs aan het gebeuren is " zei ik tegen Esmee. Ze knikte als teken dat ze het begreep en liep achter me aan terug naar ons huis.

" Nathan? Waar ben je? " schreeuwde ik door het huis zodra we binnen waren. Ik kreeg niet meteen antwoord en ging dan maar op het geluid af. Het kwam vanuit Michael en Lucy's slaapkamer. Er werd gescholden en geroepen. Eén van die persoon was zeker Kevin. Ik herkende zijn stem. Ik wou net de deur openen toen er een bonk klonk en Kevin door de muur kwam.

Esmee en ik stonden vol ongeloof kijken naar hoe Kevin terug recht krabbelde. Hij leek niet gewond te zijn. Mijn hoofd draaide zich langzaam om en ik zag Nathan en Michael staan. Michael hield Nathan duidelijk tegen, terwijl Nathan elk moment in zijn wolf kon veranderen. Wat was hier in godsnaam gebeurd toen wij weg waren?!  

A/N: :O 

Vote/Comment/Follow