Mixed DNA | Kidnapped {Niam} {Hybrid!Niall} {Dutch}

Chapter 4

'Ik krijg je wel Horan' hoor ik een zware stem zeggen. Ik kijk zoekend om me heen. Als ik achter me kijk zie ik een man met een mes mijn kant op komen. Ik wil weg lopen maar ik kan me niet bewegen. 'Hallo Niall. Kijk is achter je' grijnst de man als hij voor me staat. Ik doe wat hij zegt en kijk achter me. Ik zou wensen dat ik dat nooit had gedaan. Achter me staat een boom met veel takken. Aan elke tak hangt iemand. Harry en Louis vooraan en daarachter mijn familie. Hun lichamen bewegen levenloos in de wind en striemen rond hun nek zijn te zien. Ze hebben een lijkbleke kleur en hun ogen zijn gesloten. Nu zie ik dat we in een bos staan. De bomen maken het beeld nog enger want het lijken net monsters.  'Wat jammer nou hé?' vraagt de man spottend. Ik draai me weer om en kijk hem angstig aan. 'Misschien moet ik jou ook maar even helpen' zegt hij en hij geeft me een duw waardoor ik op mijn rug val. Nog voor ik op kan staan houdt de man het mes omhoog en kijkt me grijnzend aan. 'Gewoon relaxen Niall. Dan voel je er niks van' zegt hij en hij duwt het mes in mijn borst. Ik schreeuw en zak dan langzaam weg in het donker.

Ik open mijn ogen. Ik adem snel en ik wil mijn handen naar mijn gezicht brengen maar ik kan ze niet bewegen. Er zit een riem om mijn beide bovenarmen en om mijn polsen. Ik probeer mijn benen te bewegen maar die zitten ook vast. Ik kijk om me heen maar ik zie niks. Wel ruik ik iets. Het ruikt alsof er iets aan het rotten is. Er gaat een deur open en al snel vult de kamer zich met licht. Ik kijk om me heen en adem geschokt in. OH MY! Ben ik in een horror film beland of zo? De kamer heeft witte muren vol met rode vlekken, waarvan ik denk dat het bloed is. Er staan kasten vol met snij en opereer gereedschap. En nog veel meer enge dingen die niet menselijk zijn en verboden zouden moeten worden. In een vitrine kast staan potten met ingewanden en andere gruwelijke dingen. Ik lig op een ijzeren tafel die er ook niet zo schoon uit ziet. Ik draag alleen een boxer. Een stank komt mijn neus binnen en ik kijk naar de oorzaak. Liam staat in een witte lab jas, die onder het bloed en andere troep zit, voor me. Hij heeft een grijns op zijn gezicht en loopt op me af. 'Wa-wat ga je doen?' vraag ik bang. 'Ik heb je nog niet uitgelegd waarom je hier bent of wel soms?' zegt hij mijn vraag negerend. Ik schud mijn hoofd bang. 'Oke, je bent speciaal.' No sh*t! 'Je bent niet 100% menselijk. Slechts 75%' zegt hij. 75% menselijk? What? Voor ik kan reageren gaat hij verder. 'Er zijn er maar weinig van jou soort Niall. Je bent hier niet omdat ik je ga vermoorden. Dat ga ik niet doen. Daar ben je te speciaal voor.' Ik zucht van opluchting. Hij gaat me niet vermoorden. 'Wa-wat ga je dan met me doen?' Vraag ik als hij niet verder praat. 'Dat zul je snel genoeg merken' zegt hij en hij pakt een hele grote naald met een blauwe vloeistof erin. Met grote bange ogen kijk ik hem aan en ik probeer los te komen. 'Gewoon relaxen Niall, dan voel je er niks van' en hij steekt de naald in mijn nek. Ik schreeuw van de pijn en voel hoe hij de vloeistof in me spuit. Mijn schreeuw sterft weg en dan voelt het alsof ik zweef. Ik zie en hoor alles maar ik voel niks meer. Ik kan me ook niet meer bewegen. 'Ik weet dat je me kunt horen Niall, dus let goed op. Ik ga je nu je ware ik laten zien' zegt Liam en hij kijkt me aan met een enge grijns. In mijn gedachten slik ik en hij pakt een groot mes op. Ik wil schreeuwen, gillen, en weg rennen van angst maar mijn lichaam is verlamd. Hij zet het mes op mijn huid en ik voel een kleine steek als hij mijn arm opensnijd. 'Dit is niet erg of wel?' vraagt hij spottend. Hij pakt nog een naald maar nu met een zwarte vloeistof. Hij legt de naald naast mijn arm en snijd eerst nog mijn linker arm open. Ook snijd hij mijn benen open en hij maakt een horizontale snee in mijn onderbuik net boven de rand van mijn boxer. Dan legt hij het mes weg en brengt de naald naar mijn, met bloed besmeurde, huid. Eerst spuit hij een gedeelte van de vloeistof in mijn rechter arm en dan gaat hij door naar de andere sneeën. Ik voel een licht prikkend gevoel als de vloeistof zich mengt met mijn bloed. Liam richt zijn blik dan op mijn hoofd. Een enge grijns verschijnt op zijn gezicht en hij brengt een mes naar mijn hoofd. Weer wil ik gillen en schreeuwen maar er komt alleen een klein geluidje uit mijn mond. 'Oh. Ik zie dat de verdoving uit begint te werken? Ach ja, dan maar zonder. Of niet?' vraagt hij grijnzend. Een angstig geluidje komt uit mijn mond. Zijn grijns word alleen maar breder daardoor. Volgens mij vind hij het leuk als ik pijn heb of bang ben. Hij brengt het mes dichter bij mijn hoofd en maakt een snee boven op mijn hoofd. Ook hier spuit hij de vloeistof in en ik voel weer iets prikken. Langzaam word het prikkende gevoel erger en ik voel iets groeien op mijn hoofd en bij mijn stuitje. Na een paar minuten voel ik iets zachts langs mijn been liggen en ik probeer te kijken maar mijn lichaam is nog steeds verdoofd. 'Zo te zien ben je nog bijzonderder dan ik had gedacht. Een staart én oren' mompelt Liam achter me. Mentaal frons ik. Wat? Waar heeft hij het over? Ik voel een stekende pijn op mijn hoofd die steeds erger word. Ook komt er een erge pijn bij mijn stuitje. Het word steeds erger waardoor ik ervan uit ga dat de verdoving uit werkt. Langzaam krijgt mijn gezicht de pijnlijke uitdrukking die ik mentaal al had. Als de verdoving dan is uitgewerkt, is de pijn zo erg dat ik het bijna uit schreeuw. 'Relax Niall. Het is zo voorbij' zegt Liam van achter me. Als dan eindelijk de pijn verdwijnt gaat mijn ademhaling onregelmatig. Liam snijd de riemen om mijn armen en benen los en trekt me omhoog. Een stekende pijn komt in mijn hoofd en rug. Ik haal sissend adem tussen mijn tanden door. Ik sluit mijn ogen even en langzaam zakt de pijn weg. Ik voel iets nats op mijn arm waardoor ik mijn ogen open doe. Liam haalt het bloed van mijn armen af en doet het zelfde bij mijn buik en benen. Ik probeer mijn arm te bewegen maar dan gaat er een steek doorheen. Als Liam klaar is met schoonmaken gooit hij het doekje weg. 'Goed. Enig idee wat er is gebeurt met je lichaam?' vraagt hij. Ik schud mijn hoofd langzaam. 'Oké. Opstaan dan laat ik het zien' zegt hij. Ik slik en zwaai mijn benen over de rand van de tafel. Mijn voeten raken de kouden vloer en een rilling loopt over mijn rug. Ik laat me van de tafel af zakken en wankel even door de druk en pijn in mijn benen. Ik grijp me vast aan de tafel en voorkom dat ik op de grond val. Liam pakt mijn pols stevig beed en trekt me de kamer uit. Ik strompel achter hem aan en bijt op mijn lip van de pijn. 'Niet schrikken. Dit is wie je werkelijk bent' zegt Liam als we de trap op lopen en een kamer in lopen. Hij doet zijn handen voor mijn ogen en duwt me verder de kamer in. Na een paar stappen staan we stil. Hij haalt zijn handen weg en ik kijk op. Ik kijk in een spiegel en zie een jongen met sneeën op zijn lichaam. Er zitten bloed vlekken in zijn haar en een paar bruine pluizige katten oren staan rechtop op zijn hoofd. Een bruine katten staart tot aan zijn knieën hangt langs zijn benen. Zijn ogen zijn een felle kleur blauw. Zo blauw als de hemel op een heldere dag. Het duurt even voor ik door heb dat ik het ben. Ik open mijn mond om wat te zeggen maar er komt geen geluid uit. 'W-what?' komt er dan zacht uit. 'Wat zie je?' vraagt Liam. 'E-een monster' zeg ik met trillende stem. Via het spiegelbeeld zie ik dat hij zijn hoofd schud. 'Ik zie een prachtige, onschuldige kitten die gewoon moet wennen en hulp nodig heeft' zegt hij en hij slaat zijn armen van achter om me heen. Op de een of andere manier voelt het alsof er een gat is opgevuld in mijn hart waarvan ik niet eens had gemerkt dat die er was. Alsof ik nu echt compleet ben. Liam neemt me mee naar een slaapkamer en geeft me een joggingbroek met gat in de achterkant en een blauwe sweater. Ik trek het aan en hij geeft me ook nog een paar pluizige sokken. Ook die trek ik aan en dan neemt hij me mee naar een woonkamer. Hij gaat op de bank zitten en trekt me tegen zich aan.

1591 woorden. Lekker lang na al die korte hoofdstukjes haha. Hope you liked it. Vote? Comment?
X Lizzy