Mixed DNA | Kidnapped {Niam} {Hybrid!Niall} {Dutch}

Chapter 7

Ik word wakker van een auto die tot stilstand komt. Ik gaap en rek me uit. Mijn staart zwaait tegen de kooi aan omdat ik was vergeten waar ik was. Ik kom omhoog en staar naar de deur. Zo te zien is het al licht. Een deur gaat open en dicht en dan gaat de achterklep open. Vel licht schijnt mijn ogen binnen en ik knijp ze dicht. Zodra ze zijn gewent open ik ze weer en ik zie Liam staan met een weekend tas. 'Lekker geslapen?' vraagt hij sarcastisch. Ik negeer hem. 'Ik kan je ook voor twee weken erin laten hoor' zegt hij als ik niet reageer. Snel schud ik mijn hoofd. Ik wil echt niet langer in deze kooi blijven. 'Antwoord dan als ik wat vraag' zegt hij. Langzaam knik ik. 'J-ja Li-Meneer' verbeter ik mezelf. Hij wil dat ik hem Meneer noem in plaats van Liam. Ik snap niet waarom maar ik wil niet gestraft worden zoals de eerste keer dat ik Liam zei in plaats van Meneer.

In zijn achtertuin had hij een groot hek staan met een hok er naast. Hij had me toen buiten vast gemaakt zodat ik niet naar binnen kon en dat was toen het ook nog eens keihard regende en bliksemde. Hij liet me de hele dag en nacht toen het nog regende buiten zitten in alleen een boxer. Natuurlijk was ik de dagen daarna super verkouden en ziek maar het kon Liam weinig schelen. 'Goed zo.' zegt hij en hij maakt de kooi open. Hij pakt de riem, die nog vast zat aan mijn halsband, en trekt me eruit. Zodra ik sta geeft hij me de tas en doet de achterklep dicht. Dan trekt hij me mee naar het huis van Ed en belt aan. Ik ben blij dat ik hier blijf de komende twee weken. De deur gaat open en Ed glimlacht naar ons. 'Goedemorgen' zegt hij. 'Hey Ed. Ik zie je over twee weken.' zegt Liam en hij duwt me het huis in. 'Gedraag je Niall' waarschuwt hij me voor hij zich omdraait en weer naar de auto loopt. Hij stapt in, zwaait een keer en rijd dan weg. Ik haal opgelucht adem als hij uit het zicht is. Ed sluit de deur en maakt de riem los van mijn halsband. Hij legt hem aan de kant en kijkt dan naar de halsband. 'Hmm... Die kan ik niet los krijgen. Er zit een slot op.' mompelt hij. Ik knik. 'Okay. Heb je al gegeten?' vraagt hij. Ik schud mijn hoofd. 'Je kunt praten weet je?' vraagt hij geamuseerd. 'J-ja weet ik' mompel ik. 'Kom. Aangezien je mager bent ga ik ervan uit dat je niet veel hebt gehad dus ga ik nu een uitgebreid ontbijt voor ons maken. Ik heb namelijk ook nog niet gegeten.' zegt hij en hij neemt me mee naar de keuken. 'Wil je helpen?' vraagt hij. Ik knik en hij geeft me aanwijzingen wat ik moet doen.

Zodra we het ontbijt op hebben laat Ed me mijn kamer zien. Het is een grote kamer met een twee persoons bed, balkon, badkamer en lounge hoek. 'Dit is de beste kamer in het huis. Ik vond dat je wel eens verwend mag worden aangezien ik denk dat Liam niet zo lief is geweest' zegt Ed als hij de deur open doet. 'Bedankt' zeg ik en ik loop naar het bed toe. 'Kijk maar wat je wil doen. Ik ben beneden. Ik ga even iets regelen' zegt hij en hij sluit de deur achter zich. Ik ga op het bed liggen en merk nu pas hoe moe ik ben. Langzaam vallen mijn ogen dicht en droom ik voor de zoveelste keer over de jongens.

Vote? Comment? Maybe? Ik probeer vanavond nog te updaten omdat het een klein stukje is en anders komt het er morgen op!
X Lizzy