She's So Bad {Dutch}

9.

"Ja! Goedzo!" roept hun coach. Ik zit geboeid te kijken, voetbal vind ik echt de leukste sport. Ik zit er zelf ook op maar dat vertel ik niemand. Voor de meeste mensen ben ik dat ene mystrieuze meisje, dat ene meisje dat nooit iets los laat over haar verleden. dat doe ik ook niet, nog niet.

Plots schik ik uit mijn gedachten door het team dat luid begint te juichen. Ze hebben gewonnen! Ik spring op en loop rustig naar Samuel.

"Hoe vond je het?" vraagt Samuel. Ik glimlach.

"Opzich wel leuk, ik voetbal zelf ook dus ja." Hij kijkt me verbaasd aan.

"Jij? Dat was wel het laatste dat ik had verwacht van jou qua sport."

"Wat dacht jij dan dat ik zou doen?"

"Iets van cheerleaden of zo. Iets lenigs ten minste."

"Ja, zo'n kort rokje zou je goed staan Camila!" zegt Daniël plots. Hij staat ineens naast me en bekijkt me van top tot teen.

"Nee, ik voetbal liever. En kun je het zien?" vraag ik geïrriteerd. Hij knikt.

"Zeker, ik zie je zo voor me in zo'n cheerleaderpakje." Ik duw hem weg, met een enorme snelheid vliegt hij tegen het hek aan. "Man jij kan beter bij het football team, en dan bij de jongens. Jij duwt ze allemaal in een keer weg!" roept Daniël. Ik haal grinnikend mijn schouders op, cheerleaden is dus echt niks voor mij. Nog altijd kijkt Samuel me met grote ogen aan, er komt niet veel uit zijn mond, maar wat eruit komt is niet te verstaan.

Daniel klopt op Samuels schouder. "Leuk is die Camila wel, jullie zouden samen naar mijn feest moeten gaan vanavond."

Samuel wil zijn mond open doen om iets te zeggen, terwijl hij al nee schudt, maar ik ben al voor. "Ja, lijkt ons erg leuk!"

"Mooi, het begint om zeven uur, bij mij thuis." Ik knik.

-

"Samuel, ben je klaar?" Ik klop op de deur van de badkamer, waar hij nu al meer dan vijftien minuten in zit.

"Ja, kom maar." Hij haalt de deur van het slot. Ik loop naar binnen en zie dat hij nog wat gel in zijn haar doet. Hij kijkt me aan, zijn ogen worden groot en een 'wow' verlaat zijn mond. Ik heb een kort zwart broekje, een zwart buiktruitje met daarover een vestje aan. {In de media, maar dan zonder de hoge sokken}

"Er zit nog een plukje haar omhoog." zeg ik grinnikend. Hij kijkt weer naar zichzelf in de spiegel en probeert het plukje haar te verbergen. Ik breng een laagje mascara aan en stijl mijn haar, ik loop de badkamer weer uit en zie Samuel op de overloop klaarstaan.

"Ben je er klaar voor?" Ik knik en loop achter hem aan naar beneden. "Mam, we gaan naar het feest van Daniël."

"Is goed, ik leg de sleutel wel onder de bloempot neer."

"Oke mam, doei!"

"Doei!"

-

"Samuel, Camila, jullie zijn er eindelijk!" zegt Daniël met een inmens grote glimlach op zijn gezicht.

"Hee Daniël!" We worden binnen gelaten en gelijk dringt de bierlucht mijn neus binnen.  Een groot aantal mensen staat al in de grote woonkamer te dansen met een drankje in hun handen. "Blijf maar bij mij en Daniël. Als er iets is, roep ons." Zegt Samuel in mijn oor, wat me weer een steek in mijn maag opleverd.

Ik blijf wel bij Daniël, of dat nou slim is of niet.