She's So Bad {Dutch}

15.

"Ik zal je ook steunen." zegt Emma als ze de kamer binnen komt lopen. "We staan allemaal achter je, en ook al mag ik waarschijnlijk niet mee als je naar de Raad moet of zoiets, ik ben er, maar dan in je hart."

De eerste traan, sinds de moord op mijn vader, rolt over mijn wang naar beneden. "Dank jullie wel, echt waar, er is in mijn hele leven nog geen mens geweest die me ergens mee steunde." Emma knuffelt me kort, en ook Samuel wil zijn armen om me heen slaan, maar hij lijkt zich te bedenken. Ik schuif een stukje op en sla mijn armen zelf om Samuel heen. Ik vergeet de pijn die ik heb, en druk me nog ren keer stevig tegen hem aan voor ik los laat.

"Geen probleem." fluisterd Samuel in mijn oor.

"Samuel, je ouders zijn er over een paar minuten, willen jullie even deze kamer opruimen voor ze er zijn?" Ik knik en loop naar de badkamer om een doekje te pakken, Emma komt achter me aan gelopen en pakt oek een doekje, die ze vervolgens nat maakt.

"Ik help je, dan is het sneller klaar."

"Bedankt dat jullie zijn gekomen." zegt Mevrouw Feather tegen Samuels ouders.

"Geen probleem, toen we hoorden wat je vertelde, zijn we gelijk gegaan." met zijn zessen gaan we aan tafel zitten. Voor mij zitten Samuel en zijn ouders Irma en Martin, en naast mij zit Emma en mevrouw Feather.

"Ik had jullie al verteld dat Camila's vleugels dus zijn doorgekomen, wat ik daarbij nog niet vertelde, is dat ze niet zwart zijn, maar grijs. Zoiets zou normaal nooit kunnen bij een Demon. Daarom moet je waarschijnlijk ook naar de Raad, Camila." Ik knik langzaam en kijk Irma aan.

"Dat zou inderdaad niet moeten gebeuren, maar we verzekeren je dat er niks ergs zal gebeuren als je bij de Raad bent. Zoals bij een normale rechtzaak heb je een advocaat nodig, dat ben ik dus." legt Irma uit. Ik knik opnieuw.

"Wat gebeurt er dan eigenlijk allemaal bij  de Raad?" vraag ik nieuwsgierig.

"Daar wordt je lot als Demon of Engel verder bepaald, je kan in leven worden gehouden, of je krijgt de doodstraf. De doodstraf is gelukkig niet zo vaak voorgekomen. Waarschijnlijk is er bij jou niks ergs aan de hand, dus zo erg zal het niet worden."

"Gelukkig." hoor ik Emma zacht zeggen.

"Wanneer moet ik er naartoe?" vraag ik weer, terwijl ik Samuel aankijk. Hij staart me al het hele gesprek aan.

"Morgen."

Een wat korter hoofdstukje dit keer.

En O.M.G. morgen is het 5sos concert!!!! Wie gaat er allemaal naartoe?!