She's So Bad {Dutch}

10.

"Hey Camila, waar is Samuel?" vraagt Daniël nadat ik bij hem ben gaan staan. Ik haal mijn schouders op.

"Ik weet het niet, hij was ineens weg." Lieg ik. Daniel pakt mijn pols vast en neemt me mee.

"Wil je ook iets te drinken?" Ik knik en pak het glas drinke aan wat hij al voor me ingeschonken heeft.

"Dankje!" Ik draai me om en bots tegen iemand op. Mijn drinken is helemaal over me heen gegaan. "Kon je niet uitkijken!" roep ik naar de jongen. "Daniel, heb jij misschien een shirt voor me?"

"Ja, kom maar mee naar de badkamer, dan pak ik een shirt van mijn zusje." zegt hij, terwijl ik hem achterna loop naar boven. Op de badkamer doe ik mijn shirt uit en leg ik die op de verwarming. Plots vliegt de deur open en staat Daniel in de deuropening, ik schrik en sla mijn armen om mijn blote buik heen. "Kan ik een handdoek pakken?" vraag ik snel. Hij knikt en geeft een handdoek met een shirt aan mij en draait zich weer om. "Ik ga heel even wat drinken, blijf mar hier wachten, ik ben zo terug." zegt hij nog voordat hij naar beneden loopt. Met een stukje handdoek wat ik nat heb gemaakt, maar ik mijn buik, die helemaal plakt, schoon en trek ik het schone shirt aan.

Niet veel later komt Daniel terug met een glas drinken. Hij bekijkt me van top tot teen en komt vervolgens dicht bij me staan. Hij slaat zijn arm om mijn middel. "Dat shirt staat je leuk, maar helaas niet zo leuk als dat andere shirt van je." fluistert hij in mijn oor. Ik huiver. Hij plaatst een kus in mijn nek.

'Nee, nee, dit mag niet gebeuren, ik ga hem zo pijn doen.' Gaat er door mijn hoofd. Ik haal zijn van mijn middel af en ga voor hem staan. "Daniel, ik kan dit niet. Ik kan niet vertellen waarom niet, maar ik kan hier niet n mee gaan, sorry." Ik loop de badkamer weer uit en loop naar beneden, waar ik op een bank gaat zitten. Niet heel veel later komt er een jongen naast me zitten, ik weet niet wie het ik. Ik keek niet op, mijn blik bleef hangen bij de bruine salontafel.

"Wat is er gebeurd?" vraagt de jongen. Ik haal mijn schouders op en kijk opzij. Het is Samuel.

"Ik kreeg drinken over me heen omdat iemand tegen me aanliep. Ik kreeg een shirt van Daniels zus. Daarna, toen hij terug kwam, pakte hij me vast om mijn middel en kuste hij me in mijn nek. Ik vind het niet erg, het was zelfs fijn. Maar ik kan hem ook geen pijn doen."

Zei ik dat echt? Wat doet hij met me, hij veranderd me. Waarom? Hoe?

"Wil je naar huis?" vraagt Samuel. Ik knik en sta gelijk op. Ik volg hem naar de deur, Daniel staat not op de trap, ik voel zijn ogen op mij branden.

"Camila, waar ga je naar toe?" Hoor ik hem half lachend vragen.

"Ik ga naar huis!" roep ik hem na.