CHAPTER SEVEN

3.9K 123 13
                                    

(JENNY'S POV)

isang buwan

isang buwan mula nung tumakas ako sa bahay ni sir xander

at isang buwan din ako muling naghirap dahil nawalan nanaman ako nang trabaho

pero agad ding nakaraos nang makahanap nang trabaho sa isang coffe shop dito sa pangasinan

yes pangasinan

lumayo ako sa manila pagtapos kong makatakas

"can i take your order ma'am?"tanong ko sa isang kadadating palang na costumer

"1 slice carrot cake and 1 coffè lattè for drinks"

matapos kong makuha ang order niya ay pumunta ako sa counter at binigay ang papel kung saan nakasulat ang order nang babae

habang naghihintay ay napatulala nanaman ako

hindi ko alam pero simula nang pumasok ako dito lagi nalang akong natutulala nawawala sa ulirat

nabalik lang ako sa aking ulirat nang may naramdaman akong pagtapik sa aking balikat

nandito na pala ang order nung babae

kinuha ko ito at naglakad pabalik dun sa table nang babae

matapos kong malapag ang pagkain ay

"eat well maam"sabi ko tsaka sya nginitian at naglakad palayo doon

naupo ako sa isang bakanteng upuan doon

napatulala nanaman ako

this past few days pilit kong inaalala yung nakaraan ko

nagsearch pa nga ako sa google kung bakit nawawala ang isang ala-ala nang tao

andaming lumabas na result pero may isang nakapukaw nang atensyon ko

ang mga namamatay ay muling mabubuhay sa ibang pagkatao

pagkataong hinding hindi mo maaalala ang nakaraan

napahawak nalang ako sa ulo ko dahil bigla itong kumirot

tumayo na ako at kinuha ang basahan at ang spray na may lamang tubig

magco-close na pala kami

nagsimula na kong magpunas nang mga mesa.... nang matapos magpunas nang mesa ay isa isa kong nilagay ang mga upuan paibabaw sa lamesa

nang matapos kong maayos ang mga lamesa at upuan ay pumunta na ko s locket area para makapagpalit na nang damit

nang makapagpalit ako nang damit ay kinuha ko ang aking bagpack at lumabas na nang coffee shop

habang naglalakad ay napaisip ulit ako

napabuntong hininga nalang ako at nagpatuloy sa paglalakad

walking distance lang naman ang inuupahan kong apartment mula sa pinagtatrabahuhan ko

nang makarating ako sa apartment ko ay agad kong binuksan ang pintuan at pumasok

nilapag ko ang bag ko sa upuan at pumunta sa cabinet para makapagpalit nang damit

katulad lang din nang tinitirhan ko sa manila ang apartment ko ngayon

hindi na ko kakain hindi naman ako gutom at tsaka isa pa hating gabi na wala na kong mapagbibilhan dito dahil sarado na lahat nang tindahan

kinuha ko nalang ang isang upuan at umupo katapat nang bintana

gusto ko munang makita angmga bituin

VAMPIRE'S BRIDE (REVISING)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon