Badboy or the Nerd

Badboy or the Nerd - Hoofdstuk 4

Marcel loopt naar de bank en gaat zitten. Ik loop hem achterna en ga naast hem zitten. Harry loopt naar ons toe en gaat in de stoel zitten. Het is heel ongemakkelijk.

'Ehm Harry hoe gaat met je?' vraag ik om de stilte te verbreken. 'Erg goed, ik ben weet helemaal de oude!' zegt hij trots. Ik lach even naar hem en laat zien dat ik blij voor hem ben. Mijn oog valt op zijn armen. Ze zitten onder de tatoeages, die ik nog nooit gezien heb.

'Dekt iemand de tafel even?' vraagt Anne (moeder van Marcel en Harry)

'Is goed' zegt Marcel en hij verdwijnt in de keuken. Harry kijkt even om. Als hij ziet dat Marcel weg is komt hij naast me zitten. Hij komt veelste dichtbij vind ik. Zijn hoofd gaat naar mijn oor. Ik begin het aardig benauwd te krijgen.

'Ik heb je gemist' fluistert hij. Ik voel mijn wangen rood worden.

'Ehm... Harry je moet weten dat ik met Marcel ga' zeg ik onzeker. Harry kijkt me recht in mijn ogen aan. 'Meen je dit?' vraagt hij teleurgesteld. Ik knik schuldig. 'Oh het spijt me' zegt Harry zacht.

'Het eten is klaar!' roept Anne vanuit de keuken. Ik loop richting de keuken, Harry loopt achter me. Hij geeft een tik tegen me billen. Ik draai me om en geef hem de 'doe normaal' blik. Harry grinnikt. We gaan aan tafel zitten en beginnen met eten.

~

Ik ren door de gangen van de school. Ik heb Marcel al de hele dag niet gezien. Ik loop langs zijn vaste plekjes en kijk achter het schoonmaak hok. Geen Marcel hier. Ik bots tegen iemand op.

'Sorry' zeg ik en wil doorlopen. 'Hey Kim' ik herken de stem en draai me om.

'Harry, wat doe jij hier?' Ik omhels hem en vraag waar Marcel is.

'Weetje waar je broer is?' Vraag ik haastig.

'Die is ziek thuis, hij voelde zich niet zo lekker' antwoord Harry. Ik weet dat hij liegt. Marcel heeft nog geen één schooldag gemist, zijn hele leven volgens mij nog niet. 'Wat doe je hier trouwens?'

'Oh heeft Marcel je het niet verteld?' zegt Harry. Ik haal mijn schouders op. 'Nee vertel?'

'Ik kom nu naar deze school' vertelt Harry. De bel gaat. 'Kan ik straks mee komen, ik wil even bij Marcel kijken' zeg ik. Harry twijfelt maar knikt dan ja. ' Zie je straks' en hij geeft me een kus op mijn wang. 'Hou van je' fluistert hij in mijn oor. Slijmbal, denk ik en ik loop snel naar mijn lokaal.

Frans, ik haat Frans. Ik snap er niks van en haal altijd alles door elkaar. Ik loop het lokaal binnen en zie Donna zitten. Ze zit op een drie-persoons plek.

'Hey' zeg ik 'Mag ik bij je komen zitten?'

'Hoi, ja tuurlijk en hier heb je meteen mijn nummer,' antwoord ze vrolijk. Ze geeft me het briefje met haar nummer. Ik ga naast haar zitten. 'Waarom zit je zo alleen aan een drie personen tafel?' lach ik.

'Oh ik wacht op mijn vriendje' zegt ze trots. 'Oeh vertel me alles, van begin tot ei-'

'Dames achterin, de les gaat beginnen' onderbreekt de leraar ons. 'Ik vertel het je straks' fluistert ze. Ik knik.

Een jongen met blond haar komt de klas binnen lopen. 'Je bent te laat jongeman' zegt de docent streng. De jongen haalt ze schouders op en loopt naar zijn plek. 'Dat is hem' giechelt Donna. Hij neemt plaats naast Donna. 'Leuk is hij he' zegt Donna zacht. 'Heel leuk' lieg ik.

'Dames, dit is de tweede keer dat ik jullie moet waarschuwen, nog één en jullie kunnen nablijven' dreigt de leraar. Snel sla ik me boeken open en focus op me werk.

-

'Harry!' roep ik en ren naar hem toe. 'Snel geef me een lift' roep ik en ik spring op zijn rug. Met mij op zijn rug loopt hij de school uit.

'Waar wilt u heen, prinses?'

'Naar mijn prins' grinnik ik. Harry zet me op de grond neer. 'Kunnen we het daar even over hebben?' Vraagt hij. 'Over wat?'

'Over jou en Marcel' mompelt hij. Wat zou er mis zijn? Ik hoop niet dat Marcel het uit wilt maken. Harry pakt mijn hand en begeleid me naar een bankje. 'Kom even zitten' zegt hij. Ik ga zitten en Harry gaat naast me zitten. 'Wil Marcel het met me uitmaken?' vraag ik zacht.

'Nee, nee dat is het niet' lacht Harry. Hij pakt mijn handen beet. 'Oh wat dan?' Vraag ik nieuwsgierig.

Harry slikt en begint te vertellen. 'Kim, toen ik gister zag wist ik het meteen, ik wil je terug, ik denk de hele tijd aan je. Je lach, je ogen, je alles gewoon aan jou' Ik kan mijn oren niet geloven.

'Ehm Harry, ik weet niet wat ik moet zeggen ik ben sprakeloos' stamel ik. Hij kijkt me recht in mijn ogen aan. 'Ha-' stamel ik verder. Hij legt zijn vinger op mijn lippen. 'Ssh, niet praten' zegt Harry zacht. Ik merk dat ik mezelf verlies is zijn ogen, zijn donkere, groene ogen. Er mag niet gebeuren wat ik denk dat er gaat gebeuren, maar van binnen voelt het zo goed. Ik zie dat Harry dichterbij komt. Nee dit mag niet, ik ga met Marcel.

'Het spijt me Harry' zeg ik en ren weg. 'Kim, alsjeblieft wacht!' Hoor ik hem roepen. Ik kijk achterom en zie hem achter me aan rennen. 'Kim wacht even' zegt hij en komt dichterbij. Ik heb totaal geen conditie en kan niet verder rennen. Harry staat weer naast me. 'Wat wil je nou' hijg ik. 'Jou' en hij pakt me bij me heupen.

'Laat me los, wil je soms dat ik ga gillen?' Hij schudt nee en laat me los. 'Kim het spijt me' zegt hij. 'Het geeft niet, alleen je moet accepteren dat ik met Marcel ga. Zou ik zo nog langs hem mogen gaan?' Harry knikt. Ik voel dat ik los kom van de grond. 'Harry wat doe je?' lach ik. Hij gooit me over zijn schouder. 'Ik wil je wat laten zien' Ik ben benieuwd waar hij me naartoe brengt.

Ik voel dat Harry is gestopt met lopen. Hij zet me op de grond. Ik kijk om me heen. 'Waar zijn we?' vraag ik. '

Bij een vriend van me. Hij woont hier, maar is er deze week niet. Loop even mee, ik wil je wat laten zien' antwoord Harry. We lopen samen naar boven.

'Ga zitten' zegt hij en loopt de kamer uit. Ik pak mijn telefoon uit mijn broekzak. 'Hey Marcel, ik kom zo even langs :). Kusjes Kim xx.' Harry loopt de kamer weer binnen met een gitaar. 'Speel jij?' vraag ik. 'Ja een beetje' en hij begint te spelen.

'Wauw Harry dat was super mooi' zeg ik. Harry lacht en antwoord 'Dankjewel' Ik voel dat mijn mobiel trilt. Een smsje van Marcel. 'Hey, kom maar niet langs ben te ziek, zie je wel weer. Marcel' Geen x-jes? Waarom doet hij zo.

'Harry wat is er met Marcel, hij doet heel kortaf en wilt niet dat ik langs kom' Er valt een stilte. 'Ik weet niet sorry, misschien vindt hij je niet meer leuk of wil die het uitmak-'

'Niet zeggen Harry' onderbreek ik hem. Tranen prikken in me ogen. Harry ziet het en komt bij me zitten. Hij slaat een arm om me heen. 'Dankje' zeg ik zacht en kruip tegen hem aan. Waarom zou Marcel het uit willen maken, ik heb toch niks gedaan? Harry geeft een kus op mijn hoofd en aait door mijn haren. 'Het komt vast wel goed' probeert Harry me gerust te stellen. Hij legt zijn hoofd op mijn hoofd en slaat zijn armen om mijn middel.

Ik doe mijn ogen open en zie dat ik in Harry's armen lig. Ik kijk snel of ik alles nog aan heb. Gelukkig, waarschijnlijk zijn we gewoon in slaap gevallen. Harry is super schattig als hij slaapt. Nee Kim niet weer verliefd worden. Wat maakt het eigenlijk uit, Marcel moet me niet meer en Harry wil me wel. Ik maak me voorzichtig los uit zijn armen. Ik zie mijn mobiel knipperen. Twee nieuwe smsjes.

'Kim waar ben je, ik maak me zorgen. Gr. Mam'

'Zin om morgen langs te komen? xx Donna'

Ik heb geen zin om te reageren en ga weer terug liggen bij Harry. Hij draait zich om en zijn armen zitten om mijn middel, alsof ik een knuffel ben. Ik doe mijn ogen dicht en val weer in slaap.