Badboy or the Nerd

Badboy or the Nerd - Hoofdstuk 15

Kim belt met Donna en ik wacht alleen in de lege ruimte. Ik ben blij dat Marcel leeft, maar als Louis daar achter komt heb ik een fucking erg probleem. Ik moet en zal hem nu beschermen. Voor hem en voor Kim. Ik weet dat ze veel om Marcel geeft. Ik zelf ook. De deur van Marcels kamer gaat open en Lexi komt naar buiten lopen.

'Harry, Harry, Harry toch,' zegt ze lachend, 'Waarom doe je dit toch steeds?'

Ik werp haar een vuile blik toe en zwijg. Lexi komt naast me zitten en ik merk dat ze me bekijkt. 'Laat me met rust,' bijt ik haar toe.

Het lijkt Lexi niks te doen. Ze begint door mijn haren te gaan. Ze legt haar hoofd in mijn nek en ik begin het benauwd te krijgen. Ik voel haar lippen zacht zuigen aan mijn gevoelige plek. Een kreun verlaat mijn mond. Ik duw Lexi weg met mijn arm die niet in verband zit. 'Rot op,' zeg ik. Haastig sta ik op en probeer weg te lopen op mijn krukken. Lexi gaat ook staan en houdt me tegen. Met snelle bewegingen probeert ze mijn blouse open te maken.


Kim pov

Ik heb met Donna gebelt over Marcel. Ze komt zo naar het ziekenhuis toe met Liam. Ik kan niet geloven dat ze nog steeds met hem gaat. Niet dat er iets mis is met Liam, want Liam is super lief voor haar, vooral nadat gedoe met Niall. Ze verdient iemand die om haar geeft en die goed voor haar is.

Ik loop terug naar de zaal waar Harry en ik moesten wachten. Ik loop de hoek om en zie Lexi in Harry's nek. Snel loop ik terug en bekijk ze. Harry zegt iets tegen haar en staat op. Ik kan niet horen wat hij zegt. Lexi staat nu ook op en probeert zijn blouse open te maken.

Verdomme, ik wist dat Harry niet te vertrouwen was. Alles wat hij zei was een leugen, een smoes om mijn vertrouwen te winnen. Ik weet niet wat hij nu weer van plan is, maar ik ben nu officieel klaar met hem. Hoe durft hij.

'Auw!' roep ik. Een zuster rijdt tegen mijn arm aan en het doet verschrikkelijk veel pijn. Harry draait zich om en zijn gezicht versteent. Ik zag zijn ogen en rende weg. Ik vluchte. Waarvoor weet ik niet. Ik vluchte gewoon. Achter me hoorde ik Harry nog roepen. 'Kim wacht!' Lexi had hard gelachen. Wat een rot wijf. Ik ren de lift in en ga naar de laagste verdieping. Eenmaal aangekomen op de eerste verdieping, ga ik zitten op een bankje en begin te snikken.

Ik voel een arm om me heen. Ik kijk op en kijk in twee heldere blauwe ogen. 'Wie ben jij?' snik ik en ik veeg mijn tranen snel weg. 'Louis,' zegt de jongen. Louis. De jongen waarover Harry vertelde. Ik bekeek hem van top tot teen. Hij zag er niet verkeerd of gemeen uit. Alleen had hij wat tatoeages, maar dat heeft Harry ook. 'Ik zag alles gebeuren, je voelt je vast klote?' zegt Louis. Ik begin weer te huilen en zie Harry en Lexi weer voor me. 'Sorry, dat was niet de bedoeling!' verontschuldigt hij zich. Hij wrijft kalmerend over mijn rug en het huilen wordt minder. 'Zullen we even buiten gaan zitten?' vraagt Louis. Ik knik en loop samen met hem naar buiten.

We nemen plaats op een bankje. 'Gaat ie weer een beetje?' vraagt Louis. Ik knik en Louis lacht even. 'Wat doe je eigenlijk in het ziekenhuis?' vraagt hij. 'Mijn vriend ligt hier in coma,' zeg ik snel. Ik ken Louis net vijf minuten dus ik ga hem niet alles vertellen. Louis knikt en vraagt niet verder. 'Wat doe jij hier?' vraag ik. Louis had die vraag niet verwacht en krabt achter zijn oor. 'Oh ehm ik ben hier voor een eh.... een vriend van me. Hij had een ongeluk,' zegt Louis.

Louis en ik kletsten nog lang door. Louis was best aardig en totaal niet zoals Harry had vertelt. Wel keek hij heel vaak om zich heen alsof hij iemand verwachte. Het kwam nogal verdacht over, maar ik negeerde het.

Louis telefoon gaat. 'Ik neem deze even,' zegt hij en liep weg. Weer zoiets verdachts. Ik bleef alleen achter en keek naar de sterren boven me.

Iemand achter me schraapte zijn keel. Ik draaide me geschrokken om. Harry. Hij was met zijn krukken naar beneden komen lopen en stond nu buiten achter me. 'Wat wil je?' zeg ik kortaf zonder hem aan te kijken.

'Ik wil dat je weet dat ik daarnet niks deed, het was Lexi,' zegt Harry. Ik kijk hem nog steeds niet aan. 'Mag ik zitten, mijn been doet pijn,' vraagt Harry. Ik knik. Ik ben boos op hem maar ik laat hem geen pijnlijden.

Nadat Harry alles heeft uitgelegt, geloof ik hem half. Nog steeds ben ik boos. Als ik hem was had ik Lexi allang een klap gegeven. Ik keek in Harry's nek. Er zat een donkere vlek.

'Wat is dat?' vraag ik en wijs naar de plek in zijn nek. Harry wordt rood. 'N niks hoor,' stottert hij.

'Das een zuigzoen, verdomme,' snauw ik. Ik sla mijn armen over elkaar en draai mijn rug naar Harry.

'Kim ik heb het je toch net uitgelegt, je zei dat het goed is tussen ons en...,' verder praat Harry niet. Ik draai me terug naar hem en kijk waarom hij gestopt is met praten. Hij staart voor zich uit. Ik volg zijn ogen en zie Louis staan. Ze staren elkaar aan.

'Harry...'

'Louis...'