Draco Malfoy/Harry Potter: You're Special To Me #1 [VOLTOOID ]

Hoofdstuk 28

POV EMMA
Ik druk mijn neus in de hals van Draco.
Ik kijk in zijn verleden.
Verschrikkelijke beelden van Voldemord komen naar boven.
Ik kan zien hoe hij zijn Dark mark kreeg.
Ik zie nu de herinnering dat hij tegen iedereen heeft verteld dat hij met mij gezoend had in de uilen vleugel en ik nu zijn vriendin ben.
Wat een misselijk makend ventje is het toch.
Ik trek me terug en kijk verward om me heen.
Ik wil net weg rennen maar Harry houdt me tegen.
"Emma."  Fluisterde hij nog.
Ik schudde mijn kop en rende weg.
Ik ren zo hard als ik kan weg,  weg van alles.
Weg van alle problemen.
Althans dat dacht ik.
Ik liep rustig het verboden bos in.
Ik ging er steeds dieper en dieper in.
Ik hoorde gegrom.
Ik sta oog in oog met een andere Wolf, zo te zien is het een Alfa.
Het is een mooie zwarte grote wolf.
Hij zet een stap dichter naar mij toe, terwijl ik een stap naar achter zet.
"Ik heb je hier nog nooit gezien ." gromde hij.
"D-dat kan k-kloppen." stotterde ik.
Ik moet hier zo snel mogelijk weg.
Ik zet nog een paar stappen achteruit, totdat ik een boon tak voel prikken in mijn rug, kut zooi.
Hij gromt en gaat langzaam naar mij toe.
Hij stuift aan mijn vacht.
"Dus jij bent er ook een?" vroeg hij.
"W-wat?" vroeg ik bang.
"Een Faunaat."  zei de Alfa.
Ik knikte bang.
Hij veranderde in een Mens, ik volgde zijn voorbeeld.
Een knappe jongen stond voor me.

Ik keek de jonge verbaasd aan.
"Ik dacht dat je een Alfa was." zei ik verbaasd.
Hij grijnsde.
"Nee, dat lijkt alleen zo." zei hij.
Ik knikte een beetje bang.
"Zit jij ook op Hogwarts?"  vroeg ik.
"Ja." zei hij kortaf.
"Hoe kan het dan dat ik je nog nooit gezien heb?" vroeg ik.
"Ik hoor bij de stille types." zei hij.
Ik knikte begrijpend.
"Moet jij niet naar de les?" vroeg hij.
"Dat kan ik net zo goed aan jou vragen." zei ik.
Hij grinnikte.
"Ik mag Jou wel."  zei hij.
Ik bloosde, waarom bloos ik?
Kom op... Ik bedoel, hij is knap en een faunaat en wouw...oké stop! Maar ik ken hem pas net En ik heb het idee dat hij helemaal geen Faunaat is.
"Je bent schattig als je bloost. Ik ben Avan trouwens." zei hij.
"Ik ben Emma." zei ik.
"Ohja, die Muggle zangeres."  zei hij.
"Soort van."  zei ik.
Ik keek naar zijn gewaad dat hij aan had en zag het teken van Griffyndor er op staan.
"Als je een Griffyndor bent, hoe kan ik je dan nog nooit in de Common room gezien hebben?" vroeg ik.
"Je Let wel heel goed op hè Slytherdor." zei hij
"Hoe weet je dat ik een Slytherdor ben?" vroeg ik.
"Nou ik was toevallig in de grote zaal toen je gesorteerd werd." zei hij op een duhh toon.
"Nou sorry hoor."  mompel ik.
"Je kan beter terug gaan naar je les." zei hij na een tijdje.
"Jij ook." zei ik bijdehand.
"Kom dan gaan we samen." zei hij grinnikend.
Ik lachte.
"Is goed." zei ik.
We liepen samen naar Hogwarts.
"In welk jaar zit je?" vroeg ik.
"In dezelfde als jij." zei hij.
Ik knikte maar gewoon.
We waren aangekomen bij het kasteel.
"Nou we hebben het eerste uur toch al gemist, en als we nu naar binnen gaan krijgen we problemen. Dus kom mee naar de Griffyndor common room."  zei Avan.
Ik lachte.
"Ik heb een eigen kamer." zei ik lachend.
"Ohja." mompelde hij.
We liepen met zijn tweeën naar mijn kamer.
Hij deed zijn handen over zijn oren zodat ik het wachtwoord kon zeggen, wat ik ook deed.
We liepen naar binnen en hij keek nieuwsgierig rond.
"Coole kamer." zei hij.
"Thanks" zei ik.
Hij liep naar mij toe en keek me diep in de ogen aan.
"Er is iets met jou..." zei hij meer tegen zichzelf dan tegen mij.
Ik kijk hem niet begrijpend aan.
"Wat dan?" vroeg ik.
"Je bent anders.." zei hij.
"Dat kan kloppen." zei ik grinnikend.
Hij liet me los en ijsbeerde door de kamer.
"Wat is er aan de hand?" vroeg ik.
"Weet ik niet. Het is gewoon je geur." zei hij
"Wat is daar mee?" vroeg ik.
"Er is iets dat je moet weten." zei hij...
"Vertel." zei ik.
We liepen naar mijn bank en gaan er op zitten.
"Luister, ik ben geen Faunaat."  zei hij.
"Ik wist dat je loog." mompel ik tegen mezelf.
"Mijn vader en moeder zijn menswolven, ik dus ook." begon hij.
"Mijn moeder is de Luna van de roedel maar ze is ook een heks en mijn Vader de Alfa, ik ben een soort van een kruising tussen een tovenaar en een menswolf ." zei hij.
Ik keek hem gebiologeerd aan.
" Er is zo iets als de Maan godin, zij maakt koppels. Dat noemen we Mates, een soort zielsverwanten En ik denk dat ik mijn Mate gevonden heb." zei hij, hij kijkt me doordringend aan.
Dit meen je toch niet?
"M-maar ik ben geen menswolf." stotterde ik.
"Jawel, dat ben je wel."  zei hij.
Mijn wereld zakte even in.
Hoe kan het dat ik hier niks van weet?