Draco Malfoy/Harry Potter: You're Special To Me #1 [VOLTOOID ]

hoofdstuk 32

POV HARRY.

Ik zit huilend naast Emma.
"Neem haar niet van me af." snik ik.
"Harry, ze is niet dood." zei Dumbledore
Ik keek op naar de man die beweerde dat de hart monitor loog.
"Ze gaat veranderen, waarschijnlijk voor goed. Het proces is bijna afgerond." zei Dumbledore.
Ik bespeurde spijt en verdriet in zijn ogen.
Ik staarde naar het lijk witte meisje dat voor me lag.
Zelfs nu is ze het allermooiste meisje op aarde.
Haar ogen gingen langzaam open.
Ze waren neon groen en lichtte op.
Ze keek mijn kant op.
"Harry..." zei ze.
"Ik ben hier." zei ik.
Ik pakte voorzichtig haar hand vast.
" Ik laat je niet meer gaan." zei ik.
"Harry je zou wel moeten, we moeten haar onderzoeken." zei Dumbledore.
Ik schudde resoluut Nee met mijn hoofd.
Dumbledore legde zich er uiteindelijk bij neer.
"Ik ga je ouders informeren." zei Dumbledore.
"Waarover?" vroeg Emma.
"Je kan waarschijnlijk niet meer bij ze blijven wonen, je hebt speciale zorg nodig." zei Dumbledore.
"NEE IK LAAT HUN NIET VAN ME AFPAKKEN!" riep Emma.
Dumbledore pakte zijn staf en opeens schoot er een feniks uit.
Dat is een patronus.
"Het spijt me Emma." zei Dumbledore.

POV MCGONNAGAL

Ik krijg net een patronus binnen van Albus.
Hij zegt dat ik naar het huis van de Rains moet.
De opdracht die ik van hem heb gekregen raakte me echt, maar hij heeft gelijk het is het beste voor Emma.
Ik loop vliegensvlug naar Hogsmade, daar kan ik verdwijnselen.
Eenmaal daar aangekomen verdwijnsel ik meteen naar het huis van de Rains.
Ik klop aan en Gaya doet gelijk open, de moeder van Emma.
"Goedendag Gaya, ik moet u en uw man even spreken over Emma." zei ik zakelijk.
Ze knikte en liet me naar binnen.
" Phillian kom je naar beneden?!" riep Gaya naar haar man.
Phillian komt naar beneden.
"Ah Minerva, waar hebben wij dit bezoek aan te danken?" vroeg hij.
"Het spijt me maar het kan niet anders." zei ik.
Ik pakte mijn staf en richtte het op hun.
"Oblivate." zei ik.
Hun blik werd glazig.
Nu kunnen ze zich niks meer herinneren van Emma.
Ik verdwijnselde met tranen in mijn ogen naar Hogsmade.
Toen ik weer op mijn benen stond, pakte ik gelijk mijn staf.
"Expecto Patronum." zei ik.
Een kat vloog mijn stad uit.
"Ga naar Albus en zeg dat het gelukt is." snikte ik.
De kat knikte en vloog weg.
Ik begon mijn wandeling terug naar het kasteel.