Cindereluh And The Alien Hunks

FINALE

Dear diary,

Hilom kaayo ming tanan sulod sa sakyanan. Si Dylan ang nag-drive while naa sa front seat si Spike. Kami ni Hendrix ang naa sa luyo, naa sa among tunga si Trent nga luya kaayo. Iyang gisandig iyang ulo sa akong abaga. Wa ko kahibaw kung nakahinumdom na siya nako or weak lang jud kaayo siya nga wa na siya'y pake kung asa siya mosandig.

Mura'g naa'y bara sa akong tutonlan, diary. Lami na kaayo ihilak pero naningkamot ko og pugong sa akong kaugalingon. Before nag-start akong story, ang sabot namo ni Edmund (ang way ayong writer aning novela), comedy ang genre ani. Wa sa among sabot nga pang-MMK ang level. So, as much as possible, di ko gustong mag-maoy bahala'g sakit na kaayo akong dughan.

"Trent, please hold on. Ayaw'g katulog," Dylan said while driving, his eyes focused on the road.

"I'm tired..." he whispered.

"We know. But you can't sleep. Kihanglang madala ka sa atong planeta nga conscious," ana si Hendrix.

"Andam na ang sakyan nato. Gipadala nako ang pinaka-paspas mo-andar to make sure nga makauli dayon ta'g dali," Spike informed us.

Seryoso kaayo silang tanan. Mura'g di sila akong nakaila nga mga light ra kaayo'g personality og mga joker. Focused kaayo sila sa problema. They're doing everything para makauli and I don't have the right to stop them. I can't be selfish. Bahala'g sakit nga mawala si Trent, antuson na lang jud. Kaysa's mamatay siya, 'di ba?

Paspas kaayong padagan sa awto. Naabot mi sa usa ka ngitngit og mingaw nga lugar. Wa nako kahibaw og asa na ning dapita. Naa'y usa ka bakanteng property nga gikural. Didto mi nihunong. Naa ko'y nakitang dako nga sakyanan nga naka-park sa unahan. Oblong ang shape, puro puthaw akong nakita ato nga sakyanan og naa'y daghang mga suga. Napa'y smoke effect. Pero wa ko'y panahong ma-amaze sa akong nakita. Ang nara sa akong huna-huna, mobalik na sila sa ilang planeta.

"Three minutes," ana si Dylan og niginhawa'g lawm. "Just three minutes, Cinderelax. You can talk to him, mouna mi'g naog. After three minutes, amo nang kuhaon si Trent."

"Ka-kida pud ana oi. Five minutes na lang bi."

"Every minute is important. Please take advantage na lang," ana si Spike og nang-naog na silang tulo, leaving me and Trent inside the car.

Wa nako nagsayang-sayang sa akong oras. The moment nga kami na lang duha, I immediately hugged him. Pero light ra nga pagka-hug kay basin samot siyang maluya kay maglisod og ginhawa. The moment I felt his body close to mine, wa na nako napugngan akong luha. Nakahilak na jud ko'g maayo.

"U-unfair," ana ko while nag-bakho. "Nganong ang uban, pwede mang magka-happy ending unya kita dili? Unfair jud kaayo ay."

"S-stop... crying."

"Ayaw pagbuot. Wa ka kahibaw unsa kasakit akong na-feel ron kay wa ka kahinumdom nako. Stranger ra ko para nimo tungod anang bwisit nga amnesia nimo. Ako ra'y nasakitan sa atong duha ron. Og mao na ang mas lisod. Wa pa gani ka nakahinumdom kung kinsa ko sa imong kinabuhi, molakaw nako. And I can't stop you from going kay kinabuhi na nimo ang at stake. Pwede kang mamatay kung mag-sinelfish ko. Pero, pakshet, lisod kaayo. Bisan kahibaw ko nga mao ni ang makaayo para nimo, lisod japon kaayong mo-let go."

Nag-sagol na akong luha og sip-on. Pero kiber na. This might be the last time nga magakos og maka-storya nako sya. I-todo na ni nako kay sugod ugma og basin hangtod mamatay na lang ko, kutob na lang ko's pag-imagine og pag-reminisce niya.

"But I need to do this. Kaya ko ni... kayanon ko ni. Sa kadaghan na nakong na-experience nga problema, sisiw na lang ni nako. Bahala'g unsa ka sakit. I just wanna say thank you for everything. Salamat kaayo for protecting me and for loving me when everyone else thought I'm ugly. Bahala'g nakalimot ka kinsa ko. Ana ko sa akong kaugalingon nga buhaton nako tanan para mahinumdoman ka nako. Pero karon, mas importante nga mabuhi ka. You can't die. You have to live even if you're away from me. Mas okay na kaysa mamatay ka."