Vampire Academy (Completed)

Chapter 46

Chapter 46

GERARD BLANCO

"Pumunta ka lang ba rito para malaman ang address niya?" dismayado kong tanong k

ay Vivien na kaharap ko ngayong nakaupo sa table. Nasa isang restaurant kasi kam

i. Napagpasyahan kong dito na lang kami mag-uusap.

Iniwan kong nakatulala yung mga audience ko sa concert ko. Bigla-bigla kasi akon

g huminto nang dumating siya. Di ko natuloy yung kinakanta ko.

At dahil akala ko ay ako ang pinuntahan niya roon..

.. hindi pala.

"Yes." she was so civilized.

"Ahh.." napakamot na lang ako sa batok ko at tumingin sa ibang direksyon.

Aba't lahat ng mata ay nasa amin.

Napatingin na lang ako uli sa kanya at napapansin kong walang kaemo-emosyon ang

mukha niya.

Ang laki pa siguro ng galit niya sa kin. I can't blame her.

"At bakit mo naman natanong kung nasaan siya?" seryoso kong tanong sa kanya.

"It's none of your business, Gerard. Kailangan ko siyang makausap. Alam kong ika

w lang ang nakakaalam kung nasaan siya." walang emosyong sagot naman nito sa kin

.

Hindi ko alam pero naiinis ako. Mas gusto pa niyang makita si Matthew kesa sa ki

n.

Walang kamodo-modong pinatong ko ang dalawang binti ko sa mesa na parang nasa ba

hay lang with my arms crossed.

"At paano kung sasabihin kong ayoko?"

"Just go straight to the point. Will you tell me or not?" seryosong tugon nito s

a kin at halata sa boses nito ang iritasyon.

"I don't know.." binigyan ko siya ng mapang-asar na ngiti.

I heard her sighed. "Wala talagang patutunguhan itong pag-uusap natin, Gerard. I

'm disappointed."

Pagkatapos niyang sabihin iyon ay tumayo siya. "Hindi ko alam kung bakit nag-aba

la pa ako sayong magtanong. Bye." nagsimula na siyang maglakad.

Pero bago pa man siya makaalis ay nahawakan ko ang mga braso niya.

"What?" naiinis na tanong nito sa kin.

Tumayo na rin ako habang nakahawak sa braso niya. "Hayys. Di ko alam kung bakit

ka nagkakaganyan sa kin pero tara, umalis muna tayo rito. Mamasyal tayo." nakang

iting tugon ko sa kanya saka hinawakan ang kamay niya.

Magkahawak kamay kaming umalis mula sa restaurant na iyon.

"Ano bang ginagawa mo, Gerard??" tanong nito sa kin habang hilang-hila ko pa rin

.

"Ipapasyal kita rito." nakangiti pa rin ako.

Dapat sulitin ko ang mga oras o araw na magkasama kami.

Kahit ang totoo, kinamumuhian na niya ako ngayon.

"What for?" bigla siyang kumalas mula sa pagkahahawak ko sa kamay niya.