Vampire Academy (Completed)

Chapter 48

Chapter 48

MATTHEW SPENCER

"Luris, kamusta??" panimula ko nang tinawagan ko ang cellphone ni Luris. Siyempr

e, ipapaalam ko kasi sa kanya ang sinapit ng kanyang pinakamamahal na ina.

Nandito ako ngayon sa isang lumang building na malapit lang sa restaurant na pal

agi naming pinupuntahan ni Mr. L. And yeah, any minutes now, pupunta siya rito.

Para sagipin ang pinakaiingatan niyang asawa na siya namang kahinaan niya.

"M-Matthew?"

Halatang gulat na gulat siyang marinig ang boses ko sa kabilang linya. This will

be interesting.

"Buti, naalala mo pa ako. Kamusta ang academy?"

"Nasaan ka?!" galit na sigaw nito sa kin. Aba't hindi man lang sinagot ang tanon

g ko.

Nakangiti akong sumagot sa kanya, "Wag kang mag-alala, nasa mundo pa rin ako. An

g academy ang kinakamusta ko, uminit kaagad ulo mo."

"Hindi ako nagbibiro, Matthew. Nasaan ka?" naging seryoso ulit ang tono ng boses

nito.

"Well, nandito ako sa may isang lumang building, malapit sa **** restaurant. Nga

pala, kasama ko rin si Mrs. Penelope Maiven."

"Anong sabi mo?!" tinaasan naman nito ang boses niya.

"Calm down. Wala akong gagawing masama sa kanya. Well, wala pa."

"Nasisiraan ka na talaga ng bait, Matthew!--"

"Sige, yun lang. Paalam." pinindot ko na yung end call button at kaagad nilagay

sa bulsa ko ang cellphone ko.

Pagkatapos ko siyang kausapin ay bumalik na ako sa loob ng lumang building at ni

lapitan si Mrs. Maiven.

Nakaupo lang siya habang nakatali ang silver chains sa dalawa niyang kamay sa li

kod ng upuan.

"Kamusta na kayo, Mrs. Maiven?" nakangiting tanong ko sa kanya. Kaming dalawa la

ng ngayon ang nandidito.

"Tumigil ka na Matthew!" galit na sigaw nito sa kin habang pilit na nagpupumigla

s mula sa pagkakadena ng dalawang kamay niya.

"AAHHHH!!" napasigaw ito sa sakit.

"Hmm.. Wag po kasi tayong padalos-dalos. Ang kadenang nakatali sayo, pilak iyan.

Alam mo naman sigurong napapaso tayo sa pilak." sabi ko.

"Well, except for Spencers. We have witchcrafts, protections." nakangiti kong tu

gon sa kanya.

Huminahon naman si Mrs. Maiven nang sabihin ko iyon.

"Wag kayong mag-alala, maya-maya, darating ang dalawang taong importante sayo."

[Play the song on the right side for background music =====>]

"Nababaliw ka na Matthew!" sigaw nito sa kin.

Natahimik naman ako sa sinabi niya at tumalikod na lang.

Nagsimula na akong naglakad.

Pero..