Vampire Academy (Completed)

Chapter 57 (End)

Chapter 57

YNA STEFANIE SCHULTZ

Ano bang course na kukunin mo para sa college? tanong ko kay Eli na kasama ko ngay

ong naglalakad papunta sa student council room.

Mahigit dalawang buwan na rin ang lumipas nang mangyari ang lahat ng iyon. Ngayo

n, mapayapa na ang bawat panig. Hindi ko nga rin alam kung bakit naging ganito a

ng pamumuhay naming mga bampira. Matapos ang digmaan, hindi na kami napapaso o n

asusunog pag natamaan ang mga balat namin sa sinag ng araw. Nawala na rin yung

uhaw namin sa dugo. Bigla na ring nawala ang kapangyarihan naming mga bampira. L

alo na yung sa aming mga nasa special section. Parang naging normal kami. Naging

tao. Pero nagpapasalamat pa rin ako kasi ito ang naging daan para mabuhay ang d

alawang lahi ang mga tao at ang mga bampira ng mapayapa at pantay-pantay.

Alam kong dahil ito kina Ciera at Stephen kaya ngayon, naging maayos na ang laha

t. Sayang, di na namin sila makakasama sa college.

Engineering. Ikaw? sabi ni Eli sa kin.

Ngumiti naman ako. Education.. Gusto kong magturo.

Mabuti yan. Ngumiti rin siya pabalik sa kin at hinawakan ang kamay ko. Pagkatapos,

dumating na nga kami sa council room.

Hayyss. Mamimiss ko talaga ito. Sa tagal ng panahong nagstay ako rito, maraming

mga alaala akong di makakalimutan. Dahil sa mga kaibigan ko, naging malakas ako.

Nandiyan na pala kayo, Yna. Nakangiting tugon sa min ni Vivien habang dala-dala an

g isang box. Nandito rin sina Ace at Ethan.

Nililinis na namin ang council room. Wala na eh. Aalis na kami. Magcocollege for

good.

Sa wakas, magcocollege na rin tayo. Haha. nagsalita naman ni Ethan pagkatapos inay

os yung mga folders sa drawer.

Oo nga eh. Pwede na tayong magcollege. Mabuti na lang talagang pumayag na ang mga

gobyerno ng mga tao na malaya na tayong gawin ang gusto natin sa lugar nila. Sab

at naman ni Vivien.

Naman saka normal na tayo, hindi na tayo bampira. Sabi ko naman.

Oo. Salamat kina Stephen. Sabi sa min ni Ethan.

Hahaha! hindi ko alam kung bakit natawa ako. Basta alam kong masaya kami at malaki

ang utang na loob namin kina Ciera at Stephen.

Napatawa na rin kaming lahat.

Napansin ko namang tahimik na tahimik lang si Ace. Nilapitan ko naman siya at ti

napik sa balikat.

Ace?

Hawak-hawak niya ngayon ang picture nilang dalawa ni Elle.

Wala akong nagawa.. para protektahan siya. Sabi nito.

Ngumiti naman ako. Hmm.. Ako rin naman, walang nagawa para tulungan si Luke.. per

o.. Ace.. ang mahalaga, tapos na. Mapayapa na rin tayo. Maayos na tayong lahat.

Humarap naman siya sa kin saka ngumiti. I know. Kaya.. napag-isipan kong di na ak