• SEVEN •

10.9K 185 18
                                    

Samantha's POV








Hays. It's another day. A new day. But it's still the same, hindi niya na ako kilala. Yung tipo na parang kahapon lang, kilala niya ako. Then paggising ko isang umaga, who you na ako sa kanya.. Bigla na naman akong nag-drama. Haha. Naalala ko na naman kasi yung eksena namin nung crush ko dati. Siguro hindi ko na sasabihin pa yung pangalan niya. Naalala ko na naman yung eksena namin nung nakaraang nag-kita kami. The moment I saw him, I was happy.. Okay na e.. Masaya na. Kaso lang, when I said "Hello" to him. Ang balik sa akin, "Sino ka?". At first, I only thought it was a joke. A big joke. Na baka pinagti-tripan niya lang ako. But then, that time na nagkita kami, it seems that he doesn't know me after all. Kaya hindi ko na pinag-pilitan pa. What for? Eh mukha namang hindi na joke yung hindi niya pagkaka-kilala sa akin.








Hindi naman kami ganon' katagal na hindi nagkita kaya alam ko na hindi naman siya na-aksidente para magkaroon ng amnesia or what.. I'm still trying to figure it out kung bakit biglang hindi niya ako kilala. Hindi ko alam kung inaasar niya ako, iniinis or what. Alam kong wala kaming any serious relationship or what pero ang sakit lang kasi sa part ko na hindi niya ako kilala. It was just like a month the last time we talked. Tapos right after about it, hindi niya na ako kilala. Ang sakit. Syempre, I have feelings for him. That's why I'm hurting and at the same time, shocked. Sometimes, I just wanna cry it out in front of him. Pero alam kong magmumukha lang akong tanga.










Baka nga mas kilala pa niya yung guard sa Stewart University eh.. O kaya yung katulong ng mga kaibigan niya. O kaya yung aso ng kapit-bahay nila. Saklap eh. Yung gigising ka isang umaga tapos bigla mong maaalala yung taong dahilan ng pag-iyak mo kagabi..








-






Nakarating na ako dito sa Stewart University. Hati-hati kasi ang mga building dito sa SU. Habang naglalakad papunta sa isang building sa SU ay biglang may dumaan sa harapan ko na mabilis na sasakyan. Ano 'yun? Gusto niya akong sagasaan? Gusto niyang magpapansin? Aaaarrrgghhhh. Nakakainis naman yung nagda-drive ng sasakyan na 'yun! Akala mo siya lang yung may sariling sasakyan. Kung may balak siyang mag-racing, 'wag niyang gawin sa university at dapat marunong siyang tumingin ng mga tao na madadaanan niya. Aaaarrrgh.








"Oooops. Sorry miss! Haha." Sigaw nung bastos na lalaki sa nakabukas na bintana ng sasakyan niya. Pagkatapos nun ay pinaharurot na naman niya ang sasakyan niya. Okay na sana yung sorry e, kaya lang nakakainis pa rin! Hayst.










Maya-maya pa ay nagkita kita na kaming lahat nila Savannah sa classroom namin.






"Hey girls. How's your day?!" tanong sa amin ni Athena..






"It's Okay.." sagot naman ni Savannah..




"Okay lang naman." sagot din ni Crystal..






"Eto buhay pa naman.. Haha" sabi naman ni Aly..




"Haha oo nga.." sagot din ni Diana at ni Carmine..




"Bakit ikaw? You look pissed." sabi sa akin ni Savannah..






"Pano ba naman kasi, muntik na ako masagasaan nung nagda-drive ng sasakyan kanina.. Bigla bigla siyang sumusulpot. Hindi 'man lang bumusina or what.." kwento ko kela Savannah..






"Ay pak, nakakaloka pala 'yan girl.. Buti hindi ka natuluyan?!" sabi sa akin ni Aly.. Loka loka 'tong babaeng 'to. Hahaha.






The One That Got Away [On - Going]Where stories live. Discover now