The One That Got Away [On - Going]

• FOURTEEN •

Samantha POV

Haayyyyyy! Finally, hayahay na ang buhay nila Savannah at Xander.. Enebe, kilig to the bones ako sa kanila. Hahaha!

Sa totoo lang, kasabwat talaga kami ni Xander.. Sinakto niya talaga nung nag farewell party eh, haha. Pero achieved naman niya at nagbati na rin sila. 😍😍

Ilang linggo na din ang nakalipas simula nung farewell party.. Bilang bestfriend, masayang masaya ako para kay Savannah at Xander dahil naayos na yung problema nila, at mahal pa rin talaga nila ang isa't isa. Myghesh! Kinikilig talaga ako. Hahaha! 😍😍😂 magkakaroon din kaya ako ng lalaking katulad ni Xander? Hahaha. 😂😍 paging, Ms. Author! Pa-order po ng isang Alexander James Andréson. Haha😍😍

Lonelybells ako sa mansion kaya naisipan kong magpahatid sa driver namin sa may coffee shop dito sa subdivision.. 6:30pm pa lang naman kaya gora lang ako. Parang ang tamlay kasi ng pakiramdam ko ngayon eh, gigisingin ko lang ng very light. Haha!

*coffee shop*

Naupo na ako dito sa may couch. I ordered a hot chocolate and some muffins.. Nililibot ko ang tingin dito sa loob ng coffee shop, grabe, lahat sila may kasama ako lang talaga ang wal---

"Anong ginagawa mo dito?!!?"

Hayst. Kung kanina ako lang mag-isa, well ngayon, hindi na! Pa'no ba naman, biglang dumating yung ubod ng yabang na Kurt. At kung kanina din na matamlay ang pakiramdam ko, ngayon hindi na din! Gising na gising na yung pakiramdam ko sa inis dito sa lalaking 'to.. Hayssst! 😒

"Woah. Easy ka lang, Samantha.. Don't you miss me, baby?" He said and just winked at me.. Like duh, hindi siya gwap---, okay fine! Gwapo siya pero hindi ako attracted sa kanya. Hindi ako member ng mga fans club niya 'noh!

"Baby? Baby mo, mukha mo! Why are you here, huh? Are you stalking me?!"

Naiinis na talaga ako dito kay Kurt, aaarrgghhh! Ibubuhos ko na sana 'tong hot chocolate kay Kurt, kaso ayaw ko lang gumawa ng eksena. Pipilitin ko na lang na kumalma. Hayst. *inhales, exhales*

"Haha baby 'wag kang feeling, I'm not stalking you.." He smirked..

Aba, sinabihan pa ako ng 'wag akong feeling.. Nakakairita talaga 'tong lalaking 'to! Hayst. 😒😒

"Hindi ako feeling, at kung ikaw 'man ang mang-iistalk sa'ken, no thanks. At pwede ba? Don't call me baby. First, wala tayong relasyon. And second, I'm already a teenager. Okay??" Pagtataray ko.

"Haha you're cute.. Easy ka lang, Samantha.. Hindi ko alam na nandito ka. Dito lang talaga ako mahilig tumambay. And isa pa, nakita kita kaya pumunta ako dito sa table mo. Okay na po? Haha."

Ahhhh. K. Ako na assuming, sorry na po agad. 😁

"Ah okay. So bakit ka nga nandito?" I asked him.

"My dad suddenly came home and I decided to come here."

"Heh, what's the problem with that? Your dad just came home."

"That's it. He came home. And I'm mad at him."

"For what reason?"

"Remember that day nung muntik na kitang masagasaan? I was mad that day, really mad. Hindi kita agad napansin kaya muntik pa akong makasagasa. I'm sorry for that, anyway. I didn't mean to.."

Seriously? Si Kurt Jonathan Hernandez ba itong kausap ko ngayon? Akala ko pure bad boy siya, mapang-asar pero hindi naman pala..

"Oh, that day.. That's the reason kung bakit inis na inis ako sa'yo, you didn't even say sorry. Akala ko nangti-trip ka lang pero may reason pala. But, it's okay. At least, now I know the reason.. Isa pa, nag-sorry ka naman na din.."