And i woke, never thought that its my birthday, kasi nag-aalala ako kay ate nun..
I went to her room.. kumatok ako ng kumatok but she didn't answer..
Kaya binuksan ko na, kasi may susi naman kami ni ate ng bawat room namin ehh..
Nung buksan ko, wala na siya..
Inisip ko agad baka nag-inom lang yun, mamaya babalik din yun..
But then i saw a white bond paper left in her bed.. it was folded neatly..
Kinuha ko at binasa ko..
Here's what she says:
"Alex, hindi ko na talaga kaya.. mababaliw ako pag hindi ako umalis.. i need a place na ako lang mag-isa, i just cant take it, sorry ha.. sana maintindihan mo si ate, i need to do this for my own, lalayo muna ko, i wont tell you or lola or papa, its just me.. all i want is to be alone. kaya wag na kayong mag-alala sakin , im gonna be alright.. promise ill be back soon, and its gonna be me.. your ATE ANDREA... Bye.. --andrea--"
Napaluha ako sa nabasa ko, hindi ako makapaniwalang wala na si ate sa bahay at hindi ako makapaniwalang i have to celebrate my debut without her...
Pinabasa ko kay lola yung sulat..
"Matapang ang ate mo, malalampasan niya din to" sabi ni lola
"Lola, hindi nako magcecelebrate ng debut ko.."
"Pero apo.. hindi pwede, alam kong excited ka na magdebut bakit mo icacancel?"
"Hindi rin ako magiging masaya dahil wala si ate.."
"Apo.. minsan lang mangyari itong ganitong selebrasyon, wag mo sayangin"
"Nasayang napo, ok nako lola.. wait lang po tatawagan ko ang catering na icancel na yung orders.." tumayo nako
Desidido nako na icancel ang debut celebration ko.. after all it wont make sense without the most important person in my life..
I called everyone who's invited and all the planners, catering ,that my party is cancelled..
They are all wondering why.. ang sinabi ko lang, we have family problems to deal with..
Well family problem naman talaga yun.. diba?
I dont know, kung bakit mas nanaig ang worry sa puso ko kesa hinayang.. siguro mas mahal ko lang talaga si ate kaya..
Nagkulong lang ako sa kwarto maghapon..
Still yung mga huli kong natawagan naideliver yung iba, like the cake kaya, babayaran ko din naman yun lahat...
Tiningnan ko lang yung cake..
Napakaganda nito..
It would be so perfect sana kung natuloy yung party.. kaso hindi:( hayss..
Napaupo lang ako sa sala, hindi inimagine na ganito ang mangyayari sakin, or samin ni ate.. i never imagined that me and ate would be apart..
Naiyak na naman ako kasi sobra ko talaga siyang mamimiss...
"Ate... you dont have to be alone, im always here for you." While tears keep falling..
Maya maya..
"SURPRISE!!!"
Napalingon ako..
And yes its Papa...
Medyo nagulat siya sa itsura ng bahay.. kasi nga walang decorations..
"Ohhh what happen here? where's the party?" tanong nito
Biglang lumabas si lola..
"Ohh Alejandro.. andito ka na pala" ---lola
"Ma, kamusta? anong nangyari bakit walang party?"
"Si Alex kinancel yung party niya..."
"What?! why?! whats wrong Alex?" baling niya sakin
Wala ako sa mood makipag-usap sakanya lalo na ngayon..
Bakit pa kasi siya dumating..
"Wala si ate, thats why" matipid kong sagot
"Asan si Andrea?"---papa
"Naglayas siya, kanina lang.. brokenhearted ang anak mo" sagot ni lola
Saka ni lola inabot yung sulat ni ate Andrea..
Binasa ni Papa yun...
"Kilala ko ang ate mo, may tiwala ako skanya, magiging okay din siya.." Sabi lang nito
"So why not celebrate your birthday?" Tanong pa ni Papa..
"Ayoko na nga magcelebrate, ang kulit niyo naman" medyo iritable nako nun..
"Alex, huwag ka naman ganyan sumagot sa Papa mo, he's here para makasama ka sa birthday mo" sabi ni lola
"Lola naman, siguro wala lang siyang trabaho ngayon kaya niya naisipang umuwi, nagkataon lang sigurong naisakto sa birthday ko.." may pasigaw nako nun
Galit talaga ako nun, ano akala niya matutuwa ako sa pagdating niya..? tsk'
"Alex ano bang problema?" tanong ni Papa
Dun nako hindi nakapagpigil..
"Your asking me whats the problem? gusto mo talaga malaman Papa--?"
"Alex stop it" saway sakin ni lola sakin pero hindi ako nagpapigil
Nagsimula nang mangilid ang luha ko...
"Lola dont make me stop kasi, hindi ko na kayang pigilan yung nasa loob ko..!"---
"Alex pleasee" ---lola
"No lola! he wants to know the problem!.. alam mo ang problema??! Bakit hindi si ate ang nandito! bakit ikaw pa!! bakit kailangan pang ikaw ang dumating ngayon bakit hindi si ate!!" iyak nako ng iyak nun at galit
"Darating ka sa birthday ko na parang wala lang?!.. na parang ang bait mong ama samin?!.. " sumbat ko sakanya
Hindi ko na napigil ang sarili ko..
"Alam mo Papa, nakasurvive naman kami ni ate ng wala ka... well of course baka sabihin mo wala akong utang na loob.. bukod sa mga allowance na pinadadala mo samin, wala nakong dapat ipagpasalamat sayo!.. k-kkasi magmula ng mawala si Mama feeling ko nawalan nadin kami ng Papa.." humagulgol nako ng iyak nun
Hindi umiimik si Papa, pero wala akong pakielam. gusto kong sabihin skanya lahat ng nasa loob ko...
"Si Ate lang ang gusto kong makasama sa pinakaimportanteng araw ko! kasi siya lang yung nagmamahal sakin,..."
"Alam mo.. Si ate ang tumayong Mama at papa ko...(still crying)..Sa dinami dami ng birthday na lumipas si ate ang kasama ko.. At lagi kaming honor dati alam mo ba yun?.. At bawat taon, kaming dalawa ang nagsasabitan ng medalya..kasi wala ang papa namin nasa ibang bansa siya.. oo nga pala madami kang hindi nalalaman saming magkapatid, paano mo nga naman malalaman ..e ang busy mo diba?!" sarcastic tone
"Kaya papa wag kang mag-as if na concern ka samin ok?.. kasi hindi halata.."
"Hindi ko alam kung bakit naiintindihan ka ni ate, kasi ako di ko makita kung paano kita iintindihin ehh!!" iiyak na naman!! letseng luha to!!
Im crying and si lola umiiyak nadin pero si papa nakita ko namumula lang ang mata but he's not crying..
And he started to talk..
"I-i ne--ver know na ganyan na pala kalalim ang galit mo sa Papa..." Napayuko siya
"You know what Alex?, nung maaksidente ang mama, a-ako ang kasama niya,.. ako ang katabi niya.. at nakita ko kung paano siya bawian ng buhay.. and you dont know how hard it is for me to see your mom dying" he started to cry..
"And everyday sinisisi ko ang sarili ko sa pagkawala ng mama niyo.. Lagi kong tinatanong ang Diyos bakit ang mama niyo pa kinuha Niya.. bakit hindi nalang ako?! Kasi dalawa kayong babaeng anak namin and i dont know how to face you two, hindi ko alam kung paano ko kayo aalagaan.."
"Thats why i decided to went to America, kasi naguiguilty ako sa inyong magkapatid, ayokong makita na nahihirapan kayo sa pagkawala ng mama niyo.. Kaya nakiusap ako sa lola niyo na samahan kayo dito sa bahay natin para kahit paano alam ko ang kalagayan niyo dito.. Everynight hindi ako makatulog kakaisip sa inyong dalawa... ayokong humarap sa inyo kasi feeling ko, ako ang dahilan ng pagkawala ng mama niyo.."
Hindi ko alam na kaya pala dumating bigla si lola samin dahil pinakiusapan siya ni papa..
"Pero Alex gaano man ako kasama sa paningin mo, tandaan mong mahal na mahal ko kayong magkapatid.. Alam kong malaki ang pagkakamali ko sainyo.." Habang tumutulo ang luha niya..
"Pero hindi dahilan yun para pabayaan mo kami,.. nawala na si Mama, dapat alam mong kailangan namin ikaw lalo na nung time na yun but you chose to leave us.. how can you explain that?! please tell me!! how!???!!" Sagot ko sakanya
"Siguro anak naduwag akong harapin kayo.. naduwag akong makita ang paghihirap niyo.." yun lang ang sinabi niya
"Naduwag?!! thats not enough reason to fill up the 7years na iniwan mo kami!!!" sigaw ko tapos nagwalk-out nako..
Yeah alam kong naging bastos ako kasi ama ko siya pero hindi ko lang talaga mapigilan, its a mixed emotions.. ang dami daming nangyari sa araw na yun kaya hindi ko na alam kung anong gagawin...
My most awaited and supposed to be the happiest day of my life turned out to be one of the saddest day that i dont want to remember anymore... :(
----------**<<***>>>*****
End of chapter 6:))
So much drama.. hihihi hope you like it...
BINABASA MO ANG
Revenge To My Sister's Ex (COMPLETED)
Romance"Gaganti ako, bwisit na lalaki yun pinaglaruan ang ate ko... Humanda ka Ed Guevarra". Yan ang pangako ni Alex sa sarili niya.. Gagawin niya ang lahat para lang maipaghiganti ang mahal niyang ate na nasira ang buhay dahil sa lalaking nan...
