SHOT42: Out of Town

186 6 0
                                    

PAALALA SA READERS! TAKE CARE OF YOUR EYES! Huwag babasahin ang CMH kapag nasa isang umaandar na sasakyan. Or kapag walang ilaw sa room niyo even if your lappy or mobile got its own light. Don't torture your eyes, kay? I don't want you to end up reading with prescription glasses. *Evil glare* That's an order! If you're gonna use glasses man, I recommend computer glasses with anti-blue light or anti-radiation. Welp, it's a different case if your eyes were already bad.

I'm here again in my irksome note! And ... I am studying how to make this story fast-paced. Ang dami ko na kasing pasikot-sikot eh, no? I was having an internal debate with myself on which episode to write next (syempre dapat pinagpaplanuhang mabuti ang sequence of events) at yipee! Mayroong nanalo. Ang nakakatungaw nga lang eh, this episode was not the one that won! Geez. Ewan ko kung bakit ito ang naisulat ko. Sayang si internal debate eh! Jaa!

 Sayang si internal debate eh! Jaa!

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

SHOT 42: Out of Town

CYNTHIA'S POV

Umaga na naman. New day, new work, new memories. Ngayon, nag-iisip ako ng pwede kong gawin para hindi boring ang week na ito. Ayoko lang man-trip muna kasi kay Denise lang ako nananalo. I had no chance against either Carl or Vince.

Isang saglit pa ay may kumatok sa pintuan namin. I wondered who it was. I turned excited on a sudden thought—baka ang isang ito pwede kong pagtripan. Pigil akong humagikhik sa evil plan na pumasok sa utak ko nang bumukas ang pinto.

And he walked in. Hindi ko inaasahang mapapawi bigla ang excitement ko at matutunaw ang evil plan ko sa loob ng aking pasaway na utak. Shemay, si Alto. Wala rin akong panalo sa isang ito.

"Morning," greet niya samin.

Agad akong kumapa ng isang folder at bumuklat.

"Cynth ...."

"Shoo shoo. Busy ako ngayon. Next time nalang." Nagkunwari akong seryosong nagbabasa. Wala pa ako sa composure para harapin ang taong ito. I know, dalawang linggo na ang nakaraan noong bumisita ang kapatid niyang si Sophie samin at may sinabi sakin na isang kakaibang bagay. But no, my system couldn't handle him yet.

Pero lumapit parin siya sakin. "Hindi ka na naman siguro busy sa Sabado, diba? Pwede ka?"

Dahan-dahan akong napatingala sa kanya sa aking harapan. "H-ha?"

Inulit niya ang tanong in the same tone and facial expression. "Kung pwede ka sa Sabado."

Napalunok ako. Sh!t. Is he ... asking f-for another d-date?

Napansin kong napatingin din sina Carl sa gawi namin. Ghad! Alto! Bakit kailangang lantad? Tapos ngayon pa na oras ng work? Sh!t talaga, napapa-cuss ako ng hindi oras eh.

Now I was troubled and tensed. Pinlano ko pa kanina na ako ang manti-trip and now? Hindi ko pa nagagawa, kinakarma na ako agad. Demmet. I should have known that the odds were against me.

Capturing My Heart ♥Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon