Hell came to earth. {[DUTCH/NEDERLANDS]}

Episode 1, Hoofdstuk 1, Pagina 1.

                            Lana POV
We waren vastgebonden met touwen, zodat we niet konden uithalen. Ik keek Duygu aan. Ze schudde haar hoofd, wetend wat ik bedoelde. Fuck, ze hebben onze wapens. Dat ga je me niet menen?! Die moeten we terug halen. Wapens zijn al zo zeldzaam te vinden. "Oké luister, jullie worden verwelkomd hier als werkers. Jullie gaan klusjes doen in ruil om hier te blijven voor veiligheid, zowel als eten en drinken. De klusjes die jullie moeten doen zullen niet altijd even leuk zijn. Jullie hebben pech. Er hangt in jullie slaap ruimte een plek met alle regels." Ik luisterde, half. Ik moest die regels goed doorlezen, kijken of ik een weg kon vinden om ons hieruit te krijgen. De jongen waarvan ik zijn naam vergeten was trok zijn asociale bek open. "En wat als we dat niet doen? Wat wil je doen dan, ons doodschieten?!" Ik zag in een flits een kogel door zijn kop gaan. Ik stond daar dan wel met een pokerface, maar diep van binnen, ik wou huilen, gillen, naar zijn lichaam toe kruipen en hem slaan voor dat hij zo iets doms deed. "Ja. Dat doen we precies hier." Ik heb nog nooit iemand zo goor aangekeken. Als blikken konden doden, was hij nou spartelend op de grond neer gevallen. Maar wat er dan ook gebeurde, deze mensen waren menes. En we moesten op passen met de stappen die we zetten. Ik mocht dan wel jong zijn, maar dom was ik zeker niet. "Nou volg mij." Ik liet Duygu achter mij lopen, zodat ze veilig bleef van wat er... Daar binnen zou zijn. Ik keek achterom en knikte. Ik kreeg een knikje terug. De gozer gaf me een zachte tik met zijn pistool. "Jij gaat naar de baas. Hij wil je spreken." Ik hield een strakke blik op hem. "En wat gebeurd er met de meid achter me?" Hij keek verbaast. Alsof hij niet dacht dat ik aan haar zou denken. "Die uhmm..." Hij haakte even, "Die gaat koken, als ik het goed heb." "Als er iets met haar gebeurt, wil ik dat ik er ter alle tijden bijgehaald word. Als dat blijft gebeuren, blijf ik luisteren." De gozer knikte. Grappig, want ik ging luisteren. Alleen hier en daar zou ik een foutje maken. Oopsie? "Nou, waar is de baas." Hij riep er een vrouw bij. "Zij leid de weg." Ik knikte. "Dus.. Je bent nieuw hier?" Ze probeerde een gesprek te beginnen, maar ik had geen intensies om hier met beesten te gaan praten. Je zou bijna zeggen dat ze erger zijn dan die dingen buiten. We waren nou al een stuk verder en er stond een lange trap voor ons. "Vanaf hier gewoon naar boven, niet." Ze gaf geen antwoord, maar ik wist dat het zo was. "De rest kan ik wel alleen aan. Bedankt." "Wacht! Wil je dat touw van je armen er niet af?" Ik had daar al een heel mooi plan mee. "Nee, ik vind het wel lekker zitten." Ik liep naar boven. Toen ik voor de deur stond klopte ik drie keer, ik mocht dan wel in een kut situatie zitten, maar ik had manieren. Er werd open gedaan door een man. Ik gok 40/45. Hij wees naar een stoel. "U wou mij spreken." Hij knikte geamuseerd. Oh boy, dit word een lang gesprek. "Ik heb gehoord dat jij de leider was van de drie jonge-" ik onderbrak hem, "Maak er maar twee van. De jongen is door zijn kop geschoten door een van uw medewerkers. Ga alstublieft verder met uw verhaal." Hij was geïrriteerd dat ik hem onderbrak. Kan dat mij wat interesseren? Neh. Hij hoestte. "Juist, ik hoorde dat je een redelijk goede lijder was. Dus hierbij vraag ik je, om je hulp met dit kamp op te leiden." Ik trok een wenkbrauw op. Dit kon nog wel eens een leuke wending hebben. "Oh? Echt waar nu? U denkt dat ik, een minderjarig meisje," ik gaf nadruk op minderjarig, "Een heel kamp kan opleiden?" Hij knikte, en ik had een kleine grijns. "Ik neem uw aan op uw aanbod." Hij knikte tevreden. Ik moest deze gozer niet. "Nu, heeft u nog verdere vragen voor mij?" Hij knikte. Jezus man zeg gewoon ja. "Hoe oud ben je nu, wat is je verjaardag, hoe zit het met familie." Die laatste vraag kwam aan als een kogel door mijn hart. Ik knikte. Ik ging zijn vragen zo kort mogelijk beantwoorden. "17. 8 augustus." Ik slikte. Ik wilde deze vraag niet beantwoorden . Ik schraapte mijn keel. "Geen." Hij knikte. "Hoe heet dat andere meisje wat bij je was?" Ik ging dat dus mooi niet doen. "Ik vind dat als ik hierbij toch een belangrijk deel van dit kamp word, dat deze vraag geen antwoord hoeft te hebben. Ik ben de enige die haar naam weet en daar houden we het bij." Hij schrok van mijn antwoord, ikzelf ook, ookal had ik GEEN idee wat ik zojuist zei. Lekker bezig. "Oké dan." Mompelde hij. "Jouw naam is wel van belang." "Lana." "Je mag vertrekken, Lana." Hij lag de klemtoon op mijn naam. Oh, ik kan niet wachten om hem te zien sterven. "Oh wacht," hij gaf me een tas met allemaal spullen, "Handig als je een leider bent dat je deze bij je hebt." Ik knikte. Ik zag het mes en sneed mijn touw daarmee door. Wat een mongool zeg. Laten we de nieuweling een leider maken, die verraad ons  echt niet. Weet niet waar je het over hebt. Ik ging zitten op een bankje en keek in de tas. Mes, pistool, walkie-talkie, plattegrond, kaartje met wat ik ben. Niks interessants dus. Ik keek op de plattegrond waar de wapen kamer was. Ik liep er naartoe, en hield mijn kaartje in mijn hand. Iemand hield me tegen. "Wow, jongendame je mag hier niet naar binnen, dat is ver-" ik liet mijn naamaatje zien. "S-Sorry..." Hij opende snel de wapenkamer. Ik liep naar binnen en bekeek alle wapens. Dit gaan we moeten plunderen als we vertrekkem. Ik hoorde mijn walkie ding over gaan. "Troy," ik herkende de stem, 't was de 'andere' baas. "Er staan nieuwelingen bij de poort, wil jij ze ophalen?" "Ik hoorde een stem terug:" Kan nu even niet, misschien man iemand anders?" Ik sprak in, "Zal ik anders gaan?" "Is goed Lana." Ik liep richting de ingang, ik kon zo makkelijk weg gaan op het moment, niet zonder Duygu. Zeker niet zonder. Ik zag de mensen angstig kijken. "Hey welko-" Toen een persoon zich omdraaide kreeg ik spontaan een hart aanval. Dat is... Dit word me nog eens een partij gillen. "Pete..!?" Gilde ik dan maar. "Lana?"

{[~A/N~]}
Heyo! Aller eerste pagina van dit boek! 1130 worden. Hij kwam eerder dan verwacht, gelukkig. Maar het word wel leuk, morgen komt er een update. Elke dag, denk ik. Meestal middernacht. Sorry! Hoe dan ook, ik hoop dat het leuk was, vergeet alsjeblieft niet te stemmen als je het wat vond!

[Xoxoxo]
-Delana-