Hell came to earth. {[DUTCH/NEDERLANDS]}

Episode 1, Hoofdstuk 2, Pagina 12

Lana POV

Ik wachtte af op de rest van zijn verzoek. Hij stond er maar een beetje zwak bij. Zo.. kwetsbaar lijkt me wel de juiste omschrijving. "Hoe dan ook, mijn..... uhm, ik.. Ik ben  niet zo gewild in mijn groep, dus.. Zou ik bij die van jullie mogen?" Ik schrok wel even  van zijn verzoek, maar krijg al gauw weer mijn positie terug. "Ik zou eerst willen  weten waarom de groep jou niet moet, dan kan ik het in discussie brengen met die van mij." Hij knikte. "Nou... We liepen ooit over ene brug, en een of andere jongen richtte een geweer, en schoot. Mis, maar alsnog. Ik pakte dus mijn pistool  en schoot terug, toen kwamen er allemaal zombies, en is een deel van onze groep verloren gegaan. Dus, ik ben niet  echt gewild in deze groep." Ik knikte. "En wat zou jij toevoegen aan de groep?" "Nou, ik ken dit stuk land wel goed, ouders reisde veel, dus ik ken ook een hoop mensen, plekken, etc." Ik knikte weer. "Ik zal het in overleg brengen, oh, en knul?" "Ja?" "Zoals je net tegen me deed, ik zou niet zo'n toon slaan in mijn groep. Zijn we niet van gediend." Hij knikte en liep weg. Fabian liep binnen en keek me verward aan. "Wat doet die randdebiel hier?" Ik zat met mijn handen voor mijn gezicht. "Breng de groep hier heen, we moeten wat bespreken." Hij knikte en liep de kamer weer uit. Oh god, hoe moet ik opbrengen dat de persoon die hun leider aanviel, dat die leider hem in de groep wil? Ik  zette een stoel in het midden van de kamer. Juist op dat moment liep de groep binnen. "Ga zitten, alsjeblieft." Ze waren verward, maar gingen toch zitten. "Lana, gaat het wel? Je lijkt zo gestrest?" Ik glimlachte geruststellend en wuifde het weg. Ze vertrouwde het niet, maar vroeg er gelukkig niet op verder. "Nou Lana, vertel wat je ons wilt vertellen." De rest knikte instemmend. "Oké, ik heb heel misschien iemand die in onze groep zou kunnen komen, hij staat namelijk niet zo vriendelijk bekend in die van hem." Het laatste mompelde ik een beetje. Ze keken me nieuwsgierig aan. "Het is de jongen aan de tafe-" "Lana, ben je gek?!" De hele groep begon door elkaar heen te praten,  maar toen Fabian begon te spreken, was iedereen stil. "Lana, ben je gek? Die gozer probeerde je te vermoorden, en je wilt hem in de groep?" "Ja maar, hij zei dat hij de plek kende, de winkels, de mensen! Dat hebben we nodig, hij is een levende map verdomme!" Iedereen mompelde instemmend. "Oké, dan ga ik hem halen." Ik liep de kamer uit richting knul. Ik klopte op  zijn deur. "Hey, kom je naar onze kant of wat?" "Ik kom al!" Ik heb in een lange tijd niemand zo blij gehoord. Hij opende de deur. "Lana." " Knul." "Weet je, ik  heet  Lucke." "Lucke." Ik glimlachte, "Kom, kom." Hij volgde me naar onze kant. Ik opende de deur waar iedereen zat te wachten op hun nieuwe teamgenoot. "Jongens, ontmoet jullie nieuwe teamgenoot, Lucke."