Hell came to earth. {[DUTCH/NEDERLANDS]}

Episode 1, Hoofdstuk 2, Pagina 9

Lana POV

Er was een grote kast, en het leek op ren groot appartement. Plus het zag er super cute uit. Stil a girl. Ik hoorde Fabian grinniken. Ik keek zijn kant op. "W-Waarom lach je?" Hij lacht me toch niet uit toch? Nee toch? Zei ik iet- Wow. Stop, halt, nee. Waarom maak ik me daar überhaupt zorgen om? Ja we hadden al geconstateerd dat ik hem leuk vond maar dit gebeurt nooit. "Je ogen werden groot, en je glimlachte, een oprechte glimlach. Ik vond je er gewoon schattig uitzien, that is all." Ik bloosde. Ohmygod hij noemde me schattig. Ik keek ook snel weg. Ik hielp de groep met alle spullen naar binnen helpen, en alles netjes sorteren.  We besloten zelfs zakken te maken met noodgeval spullen in geval dat we snel weg zouden moeten. We waren zo slim. Ik keek trots naar het resultaat. Iedereen was met elkaar aan het praten, en er was even geen stres om te overleven. Dit vond ik fijn, even niet het gevoel van vluchten, en natuurlijk niet bang te zijn om dood te gaan. Dit is wat ik wel een thuis zou kunnen noemen. De deur word opengedaan, en we worden geroepen om te eten. Ik ademde diep in, nieuwe mensen ontmoeten was niet mijn beste vak. Maar dat is denk ik wel opgevallen. We liepen een grote trap af, waar een lange tafel was. Fabian kwam naast me staan. De leider van het andere groepje ging voor ons staan. "Dames en heren, mag ik even uw aandacht?" De groep keek hem aan. "Vandaag worden twee groepen een, verwelkom onze twee nieuwe leiders van onze groep!" De groep van Fabian klapte, maar zijn groep keek alleen heel boos. "Baas! U kunt niet zomaar twee andere leiders erbij nemen! Ze zouden ons kunnen backstabben! En dan wat? Wat wilt U doen! U bent dan alleen!" De leider stapte naar voren. "Ik ben dan alleen? Dus Anthony, zou je me dan in de steek laten? Als ze ons zouden veraden?" "Nee baas... M-Maar... U weet wat ik bedoel, toch?" De man schudde zijn hoofd. "Wees gewoon stil. Hij draaide zich om naar ons. "Alsjeblieft, tast toe." We knikte en gingen zitten. Fabian zat naast me en legde zijn hand op mijn dij. Ik glimlachte naar hem. Ik legde mijn hand op die van hem, en gaf er een kneepje in. We aten rustig, en maakte kennis met nieuwe mensen. Anthony keek ons alleen maar chagrijnig aan. Na het eten gingen we naar boven. We hebben allemaal boven nog een paar boeken gelezen die op een boekenkast daar lagen. Ik liep naar Fabian, en ging naast hem liggen. "Hey." Hij glimlachte en aaide mijn hoofd. Ik glimlachte en gaf hem een kusje op zijn wang. "Oh? Nu wel een relatie?" Hij grijnsde. "Hmm... Weet ik niet hoor... Alleen als die jongen het wel heel lief vraagt." Hij lachte en pakte mijn hand. "Lieve Lana, wil jij mijn vriendin zijn?" Ik lachte en knikte. "Ik houd van je knul." "Knul? Ik ben ouder dan jou!" Ik lachte. Das waar ook, hij is 18, en ik 16. Nice. We vonden het laat en stuurde we iedereen naar bed. Ik lag bij Fabian en viel in slaap.

Fabian P.O.V

Ze was zo schattig. Ik lag nog wakker, maar deed wel een poging tot. Ik probeerde niet na te denken over een leven zonder haar. Ik hield zo veel van haar. Ik deed mijn ogen dicht. Ik viel bijna inslaap totdat ik een deur hoorde opengaan. Het klonk te dichtbij. Ik deed mijn ogen nog niet open, maar ik hoorde zacht gemompel. Ik kon de woorden 'ze' en 'van mij' horen. Ik hoefde niet meer te horen en ik greep Lana strakker beet. Ik voelde iemand haar bij mij proberen weg te trekken. Ik stond op en trok mijn mes. "Wat. Doe. Je. Hier." Ik kon moeilijk een gezicht opnemen, aangezien het zo donker is. Toch zag ik een grijns, en raakte gefrustreerd. "Oh, ik kom alleen terug pakken wat van mij is." Ik zag duidelijk een hand wijzen naar Lana die daar nog vredig lag te slapen. Ik zorg er voor dat hij dood gaat. Niet nu, maar ooit. Ik duwde hem de deur uit. "Gozer. Donder op. Je bent hier niet welkom, en zit nog een keer aan Lana en je bent dood. Begrepen?"  "Wat jij wil, Jason."

A/N

WOOOOWWW SPANNEND.

Oké, ik ga eerlijk zijn. Lana is natuurlijk gebaseerd op mijn naam, alles is anders behalve haar naam, en het voelt zo verschrikkelijk akward om die kus scenes te schrijven. Like oh boiii. Niet dat het het verhaal gaat aanpassen ofzo, maar dat jullie het even weten. Ik vind het btw erg jammer dat ik zo langzaam update, maar ik heb nog 3 super coole concepten staan die ik wil uitwerken, en dan nog mijn roman, en  mijn fantasy.

Xoxox
-Delana