Episode 1, Hoofdstuk 1, pagina 2

28 1 0
                                    

                               Lana POV
Ik rende op hem af. "Pete!" Hij glimlachte. "Ik dacht dat je dood was!" Hij glimlachte. "Ik ga toch niet dood, gek." Ik knikte, leunde naar hem toe en fluisterde in zijn oor. "Ik ga jullie hier uit halen, luister voor nu maar gewoon." Het enige wat hij deed was knikken en liep met me mee. Ik bracht hem richting de slaapzaal en liet hem daar achter. Oh whoops, ben het vergeten te melden. Pete is mijn neef. 3 jaar ouder dan mij. Ik liep naar de zaal waar iedereen kon eten en zag Troy naar de slaapzaal lopen. Vast mensen op halen, dacht ik. Mijn walkie-Talkie ging over. "Lana, wij eten ergens anders. Kom naar mijn kantoor." Oh, die lamzak wou nog wat van me. Ik liep naar zijn kantoor en gooide de deur open. Dat soort mensen verdienen geen respect op welke manier dan ook. Hij keek om en glimlachte. Ik ging zitten en hij zette een bord voor mijn neus. Vroeger had ik een herbalist als vriend. Iemand die gespecialiseerd is in planten. Ik rook aan mijn eten. Fuck. Die gozer wou me god gloeiende vergiftigen. Ik schoof het bord naar me toe. "Nee, ik ben een nieuwe leider, ik verdien nog geen luxe maaltijden. Neem jij die van mij maar." Hij keek bezorgd. "Gaat het wel met je." "Prima." Ik liep weg en draaide me om. Ik liep richting de kantine en pakte een broodje van daar. Ik zag Duygu en liep naar haar toe. "Hey meis, hebben ze nog wat bij je geflikt?" Ze schudde haar hoofd. Beter voor ze. "Wat heb jij dan allemaal gedaan?" Ik liet haar mijn pasje zien, ze kijk er met open ogen naar. "Hoe de fu-" Ik grijnsde. "Ik heb een veel beter plan. Die klootzak net wou me gaan vergiftigen." Ik grinnikte. Ik hoorde mijn walkie-talkie over gaan. "Lana, we vroegen ons af of jij een paar mensen naar het magazijn kan sturen, dingen schoonmaken enzo." "Nee komt goed, nog specefiekie personen in gedachte?" "Ja, die ene chick met het bruine krullige haar. Die met jou aankwam. Alles rond haar was helemaal schoon." Ik balde mijn vuisten. "Ja." Zei ik nog kortaf en keek naar haar. "Het spijt me.." Ze schudde haar hoofd. "Nee hoor! Het is oke." Ik wees nog een paar mensen aan en wees ze richting het magazijn. Ik liep rond, kijkend voor een uitgang. Na uren hebben rondgelopen ben ik er achter gekomen dat de enige uitweg de ingang is, en die word zwaar bewaakt. Ik hoorde mensen praten over de walkie-talkie. "Weet je, die hoorde zombies die aan komt, het zijn er wel duizenden. Gaan we dit overleven? Kunnen we dit hebben." Ik hoorde een vrouwelijke stem in paniek raken. "Het komt wel goed, Rebecca. Kom nou maar naar mijn kantoor." Ew. Die enge gozer. Ik heb zijn naam nooit gevraagd. Ik had een grotere tas gevonden. Ik had mezelf voorgenomen om elke dag 2 blikken voedsel me te nemen, en een wapen met kogels. Hoe gaan we dit anders overleven? Toch heb ik liever mijn zwaarden. Ik keek in het magazijn. Liggen die hier wel? Ik keek om me heen. Daar hingen ze. Ik liep er naartoe. Binnen kort ga ik jullie nodig hebben. Ik zuchtte. Het kwam wel goed. Hoopten we. Hun gingen die zombie aanval nooit overleven. Wij wel. Wij konden zo door die horde heen lopen. Als we alleen maar hun bloed op ons smeerde. Van die zombie dan. Hoe ik dat weet? Mijn geheim. Er werd op mijn schouder getikt. "Gaat het wel?" Ik hoorde een lieve, zachte stem achter me. Ik draaide me om en zag een jongen staan van ongeveer mijn leeftijd. Ik knikte. Hij stak zijn hand uit. "Fabian." Ik glimlachte. "Lana." "Ben jij niet de nieuwe baas?" Ik knikte. Hij mompelde iets, maar ik kon niet verstaan wat. "Hey! Wat doe jij hier!?" Ik keek naar de deur. Troy. "Ik ga hem leren de magazijnen van pistolen te vullen, zodat wij dat niet meer hoefden te doen." Hij knikte en liep weg. "Eikel." Mompelde ik. Hij fluisterde in mijn oor. "Je wilt hier weg, niet? Ik help jou, en jij helpt mij." Ik grijnsde. "Ik was je al voor vriend. Maar ik kan je denk ik wel meenemen als we vertrekken. Maar daar zal ik over na moeten denken." Ik tikte mijn vinger tegen mijn kin aan. "Neh, je gaat gewoon mee." Ik gaf hem een kus op zijn wang en liep de zaal uit. Hij bleef daar verbijsterd achter. Ik grinnikte. Dit kon nog een een groter ontsnappingsplan worden dan dat ik dacht.

{[~A/N~]}
Heyoooo lekker leuk hoofdstukkie. Deze keer geen duizen, maar maar 800 (afgerond) worden. Sowwyyy... Ben wel echt super moe. En zit in een fucked up situatie. Ik heb mijn oplader beneden laten liggen, iedereen slaapt, en als iemand wakker wordt ga ik dood. Dus nu moet ik maar slapen.

Slaaplekker kiddo's❤️😘

[Xoxoxo]
-Delana-

Hell came to earth. {[DUTCH/NEDERLANDS]}Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu