The First Love 🖤

κεφάλαιο 30

ΚΟΡΙΤΣΑΡΕΣ ΜΟΥ ΜΌΛΙΣ ΤΟ ΤΕΛΕΊΩΣΑ ΚΑΙ ΕΊΠΑ ΝΑ ΤΟ ΑΝΕΒΆΣΩ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΆΣΕΤΕ ΟΠΌΤΕ ΚΑΛΉ ΣΑΣ ΑΝΆΓΝΩΣΗ .

Η φωνή από το μεγάφωνο ακούστηκε λέγοντας ότι σε λίγα λεπτά θα φτάσουμε στο λιμάνι , μαζέψαμε τα πράγματα μας και κατεβήκαμε στην πόρτα του πλοίου . Σιγά σιγά ο κόσμος άρχισε να βγαίνει και αφού βγήκαμε και εμείς πήραμε 2 ταξί με προορισμό το ξενοδοχείο μας.

Το ξενοδοχείο είναι ποιο ωραίο απο κοντά οχι οτι απο της φωτο στο ιντερνετ είναι χάλια αλλά αν τα βλέπει μπροστά σου είναι άλλο πράγμα , αφήστετα έχει μια πισίνα , εστιατόριο , διάφορη χώροι για χαλάρωση και καταπληκτικά δωμάτια με θέαμα την θάλασσα .

Αφού τακτοποιηθήκαμε όλοι στα δωμάτια μας δηλαδή ο το κάθε ζευγάρι σε δικό του δωμάτιο είπαμε να ξεκουραστούμε λίγο αφού το βράδι θα το κάψουμε (με την καλή έννοια ) . Εγώ με τον Άρη καθίσαμε για λίγο στην βεράντα που έχει το δωμάτιο μας και κοιτούσαμε την θάλασσα σιωπηλή αφού ο καθένας έχει χαθεί στης δικές του σκέψεις .

ΑΡΗΣ: Τι σκέφτεσαι μωρό μου ;

ΝΕΦ: Τπτ

ΑΡΗΣ: Σίγουρα ;

ΝΕΦ: Ναι

Του είπα και του έδωσα ένα φιλί

ΝΕΦ: Εσύ τι σκέφτεσαι;

ΑΡΗΣ: Σκέφτομαι οτι θα ήθελα να είμαι εδώ για πάντα μαζί σου

ΝΕΦ: Και εγώ θα ήθελα να μείνω εδώ για πάντα

ΑΡΗΣ: Μαζί μου ;

ΝΕΦ: Μμ αυτό δεν το έχω σκεφτεί ακόμα

ΑΡΗΣ: Μμ αλήθεια ;

ΝΕΦ: Ναι

Του είπα κοιτώντας τον στα μάτι αλλά απ'ότι φαίνεται δεν ήταν καλή ιδέα γιατί έχετε κατά πάνω μου και νομίζω οτι ξέρω τι θέλει να κάνει οπότε εγώ άρχισα να σηκώνομε σιγά σιγά και να περπατάω προς τα μέσα , ο Άρης με ακολουθούσε με ένα πονηρό χαμόγελο στα χείλη του , καθώς περπατούσα προς τα πίσω μπουρδουκλώνομε στην βαλίτσα και πέφτω στο πάτωμα με τον κώλο και το άλλο το χαμένο αντί να με βοηθήσει είχε ξεκαρδιστεί στα γέλια.

ΝΕΦ: Είσαι βλαμένο παιδάκι μου ;

ΑΡΗΣ: ΤΣΟΥ

ΝΕΦ: Ναι το βλέπω άντε σταμάτα να γελάς τώρα και βοήθησε με να σηκωθώ

Του έδωσα το χέρι μου και με βοήθησε να σηκωθώ λέγοντας μου διάφορες βλακείες όπως έλα γριούλα μου να σε βοηθήσω γιατι δεν μπορείς και άλλε τέτοιες μαλακίες δηλαδή έλεος .

ΜΕΡΙΑ ΑΡΗ

Είχαμε φτάσει στο ξενοδοχείο και εγώ με την Νεφέλη καθόμασταν στον μπαλκονάκι του δωματίου μας και βλέπαμε την θεα που έχει στην θάλασσα , την έβλεπα σκεφτική και αποφάσισα να την ρωτήσω .

ΑΡΗΣ: Τι σκέφτεσαι μωρό μου ;

ΝΕΦ: Τπτ ,

Εσυ τι σκέφτεσαι;

ΑΡΗΣ: Σκέφτομαι οτι θα ήθελα να είμαι εδώ για πάντα μαζί σου

ΝΕΦ: Και εγώ θα ήθελα να μείνω εδώ για πάντα

ΑΡΗΣ: Μαζί μου ;

ΝΕΦ: Μμ αυτό δεν το έχω σκεφτεί ακόμα

ΑΡΗΣ: Μμ αλήθεια ;

ΝΕΦ: Ναι

Σηκώθηκα από την καρέκλα μου και κατευθυνόμουν προς την Νεφέλη αλλά αυτή αντί να κάτσει στην θέση της σηκώθηκε και άρχισε να προχωράει προς τα πίσω κοιτώντας με στα μάτια αχ αυτά τα μάτια ,μπήκαμε στο δωμάτιο και η Νεφέλη ακόμα περπατούσε προς τα πίσω με αποτέλεσμα να σκοντάψει πάνω στην βαλίτσα και να πέσει στο πάτωμα, στην αρχή ανησύχησα λίγο αλλά μετά που είδα την έκφραση της άρχισα να γελάω .

ΝΕΦ: Είσαι βλαμένο παιδάκι μου ;

ΑΡΗΣ: ΤΣΟΥ

ΝΕΦ: Ναι το βλέπω άντε σταμάτα να γελάς τώρα και βοήθησε με να σηκωθώ

Μου έδωσε το χέρι της και την βοήθησα να σηκωθεί λέγοντας της διάφορα σχόλια .

ΜΕΡΙΑ ΝΕΦΕΛΗΣ

Αφου με σήκωσε από το πάτωμα με πονούσε πολύ ο ποπός μου και κάθε φορά που προσπαθούσα να ξαπλώσω πόναγα, αχ ρε Αρη θα αποκτήσω μία μεγάλη μοβ τώρα . Μετά από λίγο αφού ξάπλωσα με τα χίλια ζόρια ο Άρης με πίρε αγκαλιά και πέσαμε για ύπνο .

ΑΝ ΣΑΣ ΆΡΕΣΕ ΠΑΤΉΣΤΕ ΤΟ ΑΣΤΕΡΆΚΙ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΆΣΤΕ

ΠΟΛΑΑΑ ΦΙΛΙΆΑΑΑ
😘😘😘😘😘