The Altered Future - Seizoen 1

The Altered Future: 1 - Dylan Carter

Dylan Carter wordt gespeeld door Shawn Mendes (Picture above)

Met een arm om mijn meisje Sonata heen en mijn vrienden bij mijn zijde lopen we door de gangen van Crystal Prep Academy. Mijn zwarte jasje die ik aanheb glimt in het zonlicht dat door het dak naar binnenkomt. Ik kijk naar Sonata en grijns. Het was een heel gedoe om haar op deze school te krijgen. Ik zal even vertellen hoe het allemaal in zijn werking is gegaan.

3 jaar geleden - De dag dat Sonata haar intake had op de andere school

We hadden net onze tijdmachine verlaten. Firgell, Manuel en Ik. En hij werkte perfect. Aan de overkant stond de Lovelandschool. Zonder enige aandacht te trekken liepen we stoer (Want dat waren we) over straat heen. We wisten ongemerkt en veilig binnen te komen. Blijkbaar waren die kneusjes zo dol op leren met hun simpele vakken. Echt zielig. Firgell keek om het hoekje waar Mirjam, Elza & Sonata zitten te praten. Hij grijnst als hij terugloopt naar ons.
'Sonata komt deze kant op' deelde Firgell ons mede.
'Top' zei Ik.
We stonden daar heel cool te wachten. Totdat Sonata bij ons kwam en stopte omdat ze ons zag grijnzen.
'Wie zijn jullie en waar zijn jullie zo blij over?' vroeg de 13-jarige Sonata.
'We zijn hier voor jou' zei Ik.
'Echt waar' zei Sonata.
Ze werd direct verlegen. Dat vond ik schattig. Dus nam ik haar in mijn armen en keek haar met de grootste grijns die ik ooit in mijn leven gehad heb aan.
'Vandaag is je geluksdag Sonata Dusk' zei Ik.
'Hoezo?' vroeg Sonata onzeker.
'Wij hebben een toffe aanbieding voor je' zei Firgell.
'Gast dat was mijn tekst' zei Ik kwaad.
'Pech voor jou' zei Firgell met een verveelde blik in zijn ogen.
Ik negeerde hem en begon te praten over de mogelijkheden en opleidingen die er waren op Crystal Prep, onze school. Firgell en Manuel voegden af en toe wat toe en samen lieten we de 13 jarige Sonata stralen en stralen bij elk nieuw woord dat we zeiden.
'En wat denk je ervan?' vroeg Ik nadat we klaar waren met haar overhalen naar onze school.
'Ik ga zo naar jullie school in plaats van deze suffe plek hier' zei Sonata.
'Mooi' zei Ik gemeen grijnzend.
Ik liet haar helaas weer los en ze liep weg om ''Nee'' te zeggen tegen Loveland. Het voelde zo goed haar in mijn armen te hebben. Maar ik ben zo knap, het duurt vast niet lang voordat ze volledig in mijn macht is. En het is maar een kleine wijzing in de tijd. Wat kan dat nou voor gevolgen hebben voor de toekomst. Waarschijnlijk is het niet eens belangrijk wat we verandert hebben aan de toekomst van Sonata. We hebben haar juist geholpen met een goede toekomst. En zeg nu zelf. Er is toch niks mis met iemand een goede toekomst geven.

En toen Sonata bij ons op school kwam hebben wij haar geleerd hoe ze voor haarzelf moest opkomen. Ze volgt nu een literatuur opleiding op Crystal Prep en kan eindelijk haar dromen achterna. Eindelijk kan ze doen waar ze altijd al van droomde. Een schrijfster worden.
'Waar denk je aan schat?' vroeg Sonata.
'Jou babe' zei Ik.
Ik sla mijn beide armen om haar heen en klemde ze stevig aan. Sonata was van mij. En dat voelde heerlijk. Niets of niemand pakte haar nu meer van me af. Ik ben echt blij dat ik het verleden van Sonata verandert hebt want nu ben ik pas echt gelukkig. Niemand kan mij stoppen. En proberen ze dat wel. Dan krijgen ze grote problemen met mij en mijn boys. Niemand weet dat van ons. Zelfs Sonata weet niet dat we over magische krachten bezitten. Ik denk niet dat ze het zullen begrijpen. Want het blijven mensen, domme domme mensen. De energie die zich rond Sonata vormt neem ik in me op en het voelt goed. Ik voel me oppermachtig. Dan zie ik in mijn ooghoeken de kneusjes van de Lovelandschool binnenkomen. Daniël, Priscilla & Huub.

Ik wenk mijn boys en zij kijken ook vol afschuw naar de drie die onze kant op komen lopen.
'Sonata, ben jij dat?' vroeg Priscilla.
Zij was nog wel het minst irritant van de drie. Ik kon met gemak Firgell op haar af sturen want ik wist dat hij een crush op Priscilla had. Firgell liep stoer op Priscilla af en liet haar struikelen. Zodat hij haar kon opvangen en in zijn armen kon nemen. Priscilla viel iedere keer weer voor zijn trucjes. Alleen waren die andere twee niet zo makkelijk te paaien. Ik haat het als mensen tegen me ingaan.
'We weten dat jij diegene was die heeft gerotzooid met Sonata haar tijdlijn' zei Huub kwaad.
'Waar lul je nou weer over gast' zei Ik. 'Laat Sonata met rust'
Ik stak mijn middelvinger op naar de twee jongens voor me. Maar in tegenstelling tot veel studenten hier schrikt het hun niet af.
'Wat moeten jullie' staat Manuel me bij.
'Oprotten hier' zei Giles een van mijn andere maten.
'Niet voordat je Sonata aan ons geeft' zei Huub.
'Jullie moeten nou eens goed naar me luisteren praktijkkneusjes' zei Ik dreigend in hun richting. 'Sonata is van mij en ik heb de tijdlijn aangepast om haar gelukkig te maken en als jullie nu weggaan laat ik de "mijn boys gaan jullie pijn doen" tijdlijn gesloten'
Kijk dat maakt pas indruk op ze. De boys achter me grijnzen kwaadaardig met hun vuist herhaaldelijk tegen hun hand slaande. Huub & Daniël maken zich uit de voeten en vergeten Priscilla in het proces hierbij.
'Kijk zo doe je dat' zei Ik gemeen grijnzend.
'Lekker bezig Dylan' zei Rhys.
'Weet ik gast, ik heb de swag you know' zei Ik.
'Klopt helemaal' zei Rhys.
'Waarom deden die jongens alsof ze mij kenden' zei Sonata bang.
'Het zijn losers' zei Rhys.
'Klopt gast, en als ze ooit hier hun gezicht weer vertonen dan loopt het niet met zo'n sisser voor ze af' zei Ik.

HEEY HEEY HEEY
Daar is Starlight Glimmer met H1 van haar tijdlijn verhaal. Tijdreis verhaal bedoel ik. Het hoofdstuk was wel erg kort dat weet ik. Maar ik ben morgen jarig (6 september) en wou graag iets online zetten voor dat ik jarig ben.

Dit is mijn eerste non Hunger Games gerelateerde verhaal. Ik hoop dat het bevalt.. AWayTooMutchFandoms

Starlight Glimmer