The Altered Future - Seizoen 1

The Altered Future: 2 - Sonata Dusk

Sonata Dusk wordt gespeeld door Bailee Madison

'Dylan?' vroeg Ik aan mijn vriendje.
'Ja schat' zei Dylan.
'Wat bedoelden die jongens precies met het klooien met mijn tijdlijn' zei Ik.
'Ik had wel verwacht dat dit zou gaan komen' zei Dylan.
En hij legt me het hele verhaal uit. Dat hij toen ik 13 was samen met Firgell en Manuel de tijdlijn heeft veranderd en ervoor gezorgd heeft dat ik naar Crystal Prep kwam. Nadat hij dat allemaal verteld heeft ben ik niet eens boos op hem. Ik bedank hem voor dat hij dat gedaan heeft.
'Anders zat ik nu op die freakschool als Firgell, Manuel & Jij niet ingegrepen hadden' sloot Ik mijn dankwoord aan Dylan af.
'Graag gedaan schat' zei Dylan. 'Je bent van mij en ik laat geen paar praktijkkneusjes jou van mij afpakken omdat ze denken dat jij op hun school hoort'
'Maar wat nou als ze terugkomen?' vroeg Ik angstig.
'Dan klappen mijn boys en ik ze' zei Dylan. 'Geen nood schat, je bent veilig. Daar zorg ik wel voor'
'Dat doet me goed om te horen' zei Ik.
Dylan kust me op de lippen en ik vergeet alles wat er gebeurd is. Hij is zo stoer, knap en ook al maakt hij andere studenten bang, toch hou ik met heel mijn hart van hem. Dylan heeft me al beschermt tegen iedereen sinds dag een in de bus naar school. En nu hij me zojuist heeft verdedigt tegenover twee praktijksufferds hou ik nog meer van hem. Laat de mensen maar kletsen. Hier bij Dylan is waar ik me thuisvoel en mezelf kan zijn. Hij houdt van me en beschouwt me echt als zijn eigendom. Soms gaat hij daarin wat ver als hij zegt dat ik in zijn macht ben maar zelfs die woorden klinken hot uit zijn mond.
'Waar denk je aan Babe?' vroeg Dylan aan mij
'Jou' zei Ik.
'En vinden je gedachten me ook weergaloos en extreem aantrekkelijk' zei Dylan.
'Je bent altijd aantrekkelijk Dylan' zei Ik. 'Vooral wanneer je gemeen bent tegen anderen, weet niet waarom maar dat maakt je gewoon hot'
'Ik zal dus extra gemeen doen zo te horen' zei Dylan.
'Er is nog iets wat je boys en jij kunnen doen' zei Ik.
'En dat is?' vroeg Dylan.
'Treed hard op tegen Huub & Daniël, Ik wil niet dat ze erin slagen om me dingen te laten herinneren van mij op die school' zei Ik eisend.
'Geloof me, jij zult niks herinneren van de tijd tussen 20 juni 2013 en vandaag in hun realiteit' zei Dylan. 'Daar zorgen de boys en ik wel voor'
De energie die er uit mij vrijkomt neemt Dylan in zich op. Ik stel geen vragen want daar heb ik nu geen zin in. Hij zorgt voor me, dat is toch genoeg. Firgell & Priscilla komen bij ons staan en het eerste wat Priscilla zegt is.
'Zodra ik terug op school ben maak ik het uit met Jeroen'
'Je bent verliefd op Firgell zeker' zei Ik.
'Misschien' zei Priscilla. 'Ach wie hou ik voor de gek, Ik ben dol op hem'
'Ik hou ook van jou' zei Firgell.
'Meen je dat' zei Priscilla.
'Ja dat meen ik schat' zei Firgell.
'Firgell toch, je laat me blozen' zei Priscilla.
'Dat is de bedoeling' zei Firgell.
'Aawh jij gans' zei Priscilla.
'Gans' Firgell trek een wenkbrauw en doet zijn klassieke Firgell Lumberjack blik naar Priscilla.
De Firgell Lumberjack blik ziet er als volgende uit. Hij had de linkerwenkbrauw net iets hoger staan dan de rechter en zijn ogen waren kleine streepjes. Op zijn voorhoofd stonden 3 fronslijntjes en zijn lippen vormden een dun streepje. Hij was net 8 centimeter groter dan Priscilla en dat vond zowel Firgell als Priscilla erg fijn.
'Ik hou van je Priscilla, al heel erg lang' zei Firgell.
'Ooh Firgell maak me van jou' zei Priscilla.
'Dat komt goed babe' zei Firgell terwijl Hij zijn armen om haar heen klemde en Priscilla stevig vasthoudt.
'Top' zei Priscilla.
Priscilla richtte zich nu tot mij. Ik zorgde ervoor dat ik haar aankeek in de ogen.
'Ik wil even vertellen dat ik in tegenstelling tot de jongens me niet wil mengen in de relatie van Dylan en jou, als jij gelukkig ben ben ik dat ook' zei Priscilla.
'Precies daarom ben jij mijn lievelingst van de drie' zei Dylan.
'Dank je Dylan' zei Priscilla.
'Je werkt me niet op de zenuwen zoals die andere twee doen' ging Dylan verder. 'Waarom ben je eigenlijk vrienden met ze in de eerste plaats?'
'Omdat ik ze al heel lang ken en ze me dierbaar zijn' zei Priscilla.
'Uit mijn ogen' schreeuwde Dylan.
Priscilla schrok hiervan. Ik keek kwaad naar Dylan die deed alsof zijn neus bloedde. Uiteindelijk wist Ik hem te overtuigen van zijn ongelijk zonder ook maar een woord te zeggen.
'Sorry Priscilla dat was niet de bedoeling' zei Dylan.
'Is al goed' zei Priscilla. 'Ik weet dat je het niet zo bedoelde'
Ineens veranderde Priscilla haar vriendelijke gezicht naar een nerveus gezicht. Firgell zag dat als eerste en reageerde direct.
'Wat is er honey?' vroeg hij aan Priscilla.
'Ik heb een presentatie op deze school over mijn stage hier' antwoordde Priscilla.
'Wanneer?' vroeg Firgell.
'Deze vrijdag' zei Priscilla. 'Mijn hele klas komt kijken plus de ouders en genodigden'
'Voor wie moet je die presentatie houden dan?' vroeg Firgell.
'De directeur, het personeel en nog wat hoge piefen van een of andere instantie waarvan ik de naam vergeten ben' zei Priscilla. 'En ik ben echt supernerveus en extreem bezorgd dat ik het ga verknallen'
'Dat ga je niet' zei Firgell.
'Wat ga ik niet' zei Priscilla.
'De presentatie verknallen' zei Firgell.
'Hoe weet je dat zo zeker' zei Priscilla.
'Omdat ik in je geloof' zei Firgell.
'Dat is lief' zei Priscilla. 'Maar het neemt mijn stress niet weg'
'Wat nou als ik zeg dat ik bij je spreekbeurt aanwezig zal zijn, maakt dat je wat meer rustig' zei Firgell geruststellend.
'Enorm, het zien van je hotte gezicht en de sterke armen van jou om me heen kalmeert me als geen ander' zei Priscilla.
'Dat is mooi' zei Firgell.
'Wij zullen er ook zijn' sprak ik namens Dylan en mezelf.
'Oh nee, ik kan twee van die praktijkkneusjes al niet uitstaan, laat staan een klas vol' zei Dylan tegenwerkend.
'Toe nou Dylan, doe het voor mij' zei Ik terwijl ik hem met de liefste puppyogen ooit aankijk.
'Waarom zou ik' zei Dylan boos. 'Die nerds zijn beneden mijn niveau'
'Cindy zit ook in die klas' zei Ik proberend hem over te halen.
'Echt' zei Dylan.
'Ja schat, echt' zei Ik.
'Ik mag haar' zei Dylan. 'Dus zal ik er zijn'
'Ik wist wel dat ik je kon overhalen' zei Ik glimlachend.
'Raad eens van wie ik dat heb' zei Ik zingend.
'Mij' grijnsde Dylan trots.
'Precies' zei Ik op een toon alsof ik net de loterij gewonnen heb. 'En als je het niet bevalt kan je alsnog met je vaders tijdmachine, terug gaan in de tijd en mijn gejammer alsnog afwijzen'
'Ik heb daar een app voor op mijn telefoon schatje' zei Dylan.
'Zijn daar apps voor dan?' vroeg Ik verbaasd aan Dylan.
'Anders zou ik het ook niet zeggen' zei Dylan nonchalant.
'Je bent gek weet je dat' zei Ik.
'Gek op JOU ja' zei Dylan grijnzend.
Dat was lief en grappig tegelijk. Ik moest lachen om hoe Dylan dat zei. Met de nadruk leggend op Mij. Want ik ben supercool natuurlijk. Oke dat arrogante gedoe is echt niks voor mij. Ik ben meer het slimme, brave meisje met een geestelijke achterstand. Nee grapje ik heb geen geestelijke achterstand hoor. Maak je maar geen zorgen hoor om mij.
'Heb je weer eens ruzie met jezelf' zei Dylan grijnzend.
'Zo kan je het omschrijven ja' zei Ik.
'Jij bent echt raar' zei Dylan.
'En bedankt Time Changer' zei Ik.
'Graag gedaan Cupcake Girl' zei Dylan.
'Ik hou wel van Cupcakes hoor' zei Ik.
'Dat weet ik' zei Dylan.
De bel gaat veel te snel weer en ik maak mezelf los uit de armen van Dylan. Hij geeft me nog een kus op mijn wang en loopt daarna met zijn vrienden naar zijn les toe. Rhys loopt met mij mee omdat hij ook de opleiding literatuur volgt.
'Denk je dat zeurmans in een goede stemming is vandaag?' vroeg Rhys aan mij.
'Die man is altijd chagrijnig Rhys' zei Ik zuchtend.
Onze communicatie docent Meneer Fostermann was zoals Ik al zei altijd chagrijnig en had altijd de pik op Rhys & Mij