Chapter 43: Living far from them

1.3K 41 0
                                    

SARRAH POV

Nagising ako sa lamig na nararamdaman ko. Nasa Japan na siguro kami kaya ganito kalamig ang klima. Pinagkiskis ko ang dalawa kong kamay at hinipan ito "Ma'am? Nandito na po tayo" tumango naman ako at ginising yung dalawa "nandito na ba tayo?" Tanong ni Cloe habang nag uunat unat pa. Sanay na pala sa lamig ang haponesang hilaw na ito. Tumango naman ako at tumalaon pababa. Kinuha na nga mga tauhan namin ang mga bagahe at sinakay sa limo na nakaparada sa harap namin.





Sumunod naman sila at agad nakong sumakay dahil malamig sa labas. "Diyan na lang ako. Kailangan ko ng i check yung mga tauhan ko sabi ni Cloe at nagkamot ng ulo "Sige na. Take care" bumaba na ito at dala ang mga bagahe niya dumiretso kaming bahay. Pinaiba kona ang kulay nito na dirty white na at makabago narin yung ibang gamit still ganoon parin yung ibang design





"Ang lamig" ani jerald sabay yakap sa akin. Kiniskis ko ang kamay ko sa braso niya at hinipan ang mukha niya pumikit naman ito at nahalatang nagugustuhan ang ginagawa ko.






"Next week magtratrabaho na tayo para sa future natin. Sa kompanya ni Lolo kapag naka ipon tayo gagawa tayo ng sarili nating kumpanya" tumango naman ito at ngumiti inalalayan niya ako paupo sa sofa "Gagawin natin lahat yan" masayang tugon niya. "Nakakamiss rin pala yung kulitan nila" wala sa sariling nasabi ko napatingin naman ito sa akin at ngumiti ng mapakla "makikita rin natin ulit sila hindi lang ngayon" sana nga. Para kasing may malaking kulang sa pagkatao ko ag wala sila parang may nakalimutan ako




"Lilipad rin si lovely papuntang state para magpagamot" nabigla naman ito "Huh? Akala ko ba malapit na siyang gumaling?" Tanong niya. Si lovely nga naman ang galing magpaikot ng tao "She's a big liar. Hindi na tinatanggap ng katawan niya ang treatment niya kaya unti unti ng bumibigay ang katawan niya but nagmakaawa ako kay lolo na iligtas ito at sabi niya ipapadala niya si Lovely sa state " ang galing niya talagang umaktong ayos lang ang lahat kahit ganoon na kalala ang lagay niya. "I hope she will be fine" tumango naman ako malakas si Lovely at kaya niyang lampasan yon kaya tiwala lang "Si William next next month na pala ang kasal nila hindi manlang nagsabi" umiling iling pa ito habang nagiisip salamat sa dalawang yon at nagkaintindihan na rin sa wakas "Masaya ako para sa kanila kahit sana litrato ng kasal nila makita natin" tumango naman ito. Ano kayang hitsura nila kapag ikakasal na? "Wag mo munang isipin yan. Magpahinga muna tayo para mamaya may lakas ka" inalalayan niya akong tumayo at pumuntang kwarto ito parin yung kwarto ko bata palang ako. Ito na yung nakagisnan kong kwarto





Hindi ko ito pinabago dahil marami akong naalala sa kwartong ito. Kumusta na kaya si Keith?

-- -- -- --

"Sassy? Tulog muna ako" humiga na ito kaya binato ko siya ng unan ko "bawal matulog" lumuhod naman ito sa harap ko habang naka teary eyes pa

"Please? Mommy wake me up early to much i need some sleep Sassy can you understand me?" Hmm si Tita talaga pinapagod ni Keith anak niya ba talaga ito "hmm one  hour? It's that fine?" Maglalaro pa kami mamaya kasama si Larry at Lovely "Fine hehe! Let's sleep. Your so kind" tsk! Niloloko na naman ako oh!



"Just sleep than to talk! You jerk" natawa naman ito na parang baliw wala namang nakakatawa sa sinabi ko? Tsk? Sira ulo nga pala to

*****

"Sassy? Common let's play here in your room" aya sa akin ni Keith at kinaladkad ako papasok "i don't want here Keith. Sa park na lang" ayaw ko dito dahil sure matutulog lang to. Tinutulugan ako eh "No! Hihiga ako tapos i- massage mo yung likod ko" tumalikod na ito at humiga wala nalang akong nagawa kundi sundin siya may oras rin siya sakin mweheheh

I'm Cold But I Have A HeartWo Geschichten leben. Entdecke jetzt