Korku Vakti (Kısa Korku Hikayleri) #Wattys2017

Hey! Işıkları Kim Kapadı?

Benim Adım Daine. Benim en büyük korkum karanlık. Asla karanlıkta uyuyamam. Aslında karanlıktan korkma sebebim o karanlığın içinde ne olduğunu bilmemem. Bu korku kendimi bildim bileli var. Asla azalmadı. Ne kadar büyüsem de korkum her gün artıyor. Her gün artıyor.Bu korku artık bende bir saplantı haline gelmişti. İlk zamanlar gece lambası yetiyordu. Ama artık odamdaki egece lambasının yanması bile yetmiyor. Koridorun ışığını da yakıyorum. Ailem benim için endişeleniyor. Çünkü bu korkum hastalık derecesinde.Ben her gece ışıkları açıp yatağıma giriyorum. Hemen uyuyamıyorum. Biraz tavana bakıyorum. Sağa, sola dönüyorum. Bir süre sonra uyuyorum. Ben uyuduktan sonra annem ya da babam gelip ışıkları kapatıyorlar.Bugün halama gittiler. Arabamız arızalanmış, bu gece orada kalacaklarmış. Ben de tüm gün evde televizyon izledim. Akşam olduğunda evin tüm ışıklarını açtım. Yapabildiğim kadar uyanık kalmaya çalıştım. Ama olmadı. Uyumuşum.Gece bir anda uyanıyorum. Korkudan titriyorum. Yüksek sesle nefes alamıyorum. Çok korkuyorum. Yatakta hareket edemiyorum. Artık dayanamıyordum. Seslendim:'' Hey! ışıkları kim kapadı ? ''