Hoofdstuk 1 - Het plan

9.9K 139 14
                                    

Ik kam mijn ravenzwarte krullen totdat ze glanzen als satijn en bind ze samen met een groen lint dat perfect matcht met de kleur van mijn ogen. Smaragdgroen: de kleur van Zwadderich, de kleur van de strakke jurk die ik onder mijn zwarte schoolgewaad aanheb en de kleur van mijn oorbellen.
Ik keur nog een keer mijn make-up: subtiel en verleidelijk en stift mijn lippen koraalrood. Na een korte aarzeling veeg ik de lippenstift toch weer af en doe een zachtroze gloss op. Het moet niet over the top zijn.
Tot slot spray ik mijn favoriete parfum op en loop de meisjesslaapzaal uit, de trap af naar de leerlingenkamer. Die was leeg, zoals ik verwacht en gehoopt had. Het was zaterdagmiddag en mooi weer. Iedereen was buiten om nog even te genieten voordat de herfst echt zijn intrede zou doen.
Ik wist echter dat Draco niet vaak buitenkwam. Hij zat vaak uren te lezen in boeken, zo oud dat ze bijna uit elkaar vielen. Boeken zo dik als telefoonboeken. Vaak boeken van de verborgen afdeling. Ik had weleens geprobeerd een stukje mee te lezen over zijn schouder, maar dat had mij op een boze blik en een snauw komen te staan.
Ik was niet populair bij de Zwadderaars: mijn ouders waren geen tovenaars en sinds de anderen dat wisten, werd ik genegeerd en buitengesloten. Draco vormde hierop geen uitzondering. Toch vond ik hem al leuk vanaf de eerste keer dat ik hem zag. Hij had mij natuurlijk helemaal niet opgemerkt die eerste keer, toen ik doornat uit het bootje kwam en zo de grote zaal in werd geloodst voor de indelingsceremonie. Zelfs toen ik verlegen naar de zwadderaarstafel kwam struikelen, had hij mij niet aangekeken. Pas toen een meisje uit haar afdeling had verteld dat ik geen volbloed tovenaar was, leek hij mij voor het eerst op te merken. 'Deze afdeling gaat wel achteruit' had hij gesneerd terwijl zijn mondhoeken zich minachtend omlaag krulden, 'is dit een foute grap van Perkamentus of zo?!'
Ik zat nu in de derde, maar sinds die ene keer had hij niet meer tegen mij gesproken. Waarom zou hij ook. Hij zat in de vijfde en de ouderejaars bemoeiden zich zelden met de jongeren. Alleen Korzel en Kwast scholden mij wel eens uit, maar zelfs die moeite nam Draco niet. Ik bestond gewoonweg niet voor hem. Maar daar zou na vandaag verandering in komen. 

Bijles van DracoOn viuen les histories. Descobreix ara