Bijles van Draco

Hoofdstuk 26 - Maak kennis met de innerlijke kat

De ochtendprofeet

Jeweetwel is terug. Minister Droebel heeft gisteravond toegegeven waar Harry Potter en zijn volgers het al een tijd over hadden. Jeweetwel en zijn dooddoeners zijn terug. Gisteren is in heel Engeland het duistere teken waargenomen. Veel tovenaars en heksen zijn vermist. Het is niet duidelijk of zij zich bij Jeweetwel hebben aangesloten of dat er iets met hen gebeurd is. Droebel roept iedereen op kalm te blijven en niet onnodig naar buiten te gaan. 'Bescherm je huis en je geliefden met spreuken en vraag je geliefden zich te identificeren, zodat je zeker weet dat het geen vermomde dooddoener is' raadt Droebel aan.

De jongen die bleef leven heeft plotseling een onverwachte bondgenoot. Niemand minder dan Draco Malfidus werd in de nabijheid van het gouden trio: Harry Potter, Ron Wemel en Hermelien Griffel gezien. Gisteravond heeft er een hevig gevecht plaatsgevonden op het ministerie waarbij bovengenoemde personen en een aantal dooddoeners betrokken waren. Wat er precies gebeurd is wil de minister niet vrijgeven, maar hij benadrukt dat het gaat om een zaak 'die misschien het einde zal betekenen van Jeweetwel'.

Nadat minister Droebel heeft toegegeven dat Jeweetwel weer terug is, hebben veel tovenaars en heksen zijn aftreden geëist. 'Ik heb geen vertrouwen meer in de minister' zegt Roos Roker uit Kent. 'Ik heb altijd aan de beschuldigingen aan het adres van Harry getwijfeld, maar nu weet ik dat hij al die tijd gelijk had.'
Andere tovenaars gaan nog verder en willen dat Albus Perkamentus het stokje van Droebel overneemt. 'Perkamentus is de enige reden dat ik mijn kinderen in deze tijden nog naar school laat gaan' zegt Louis Lobbes uit Millom. 'Ik hoop dat de macht van Omber en daarmee de macht van het ministerie ingeperkt worden. Ik heb gehoord dat Omber Jeweetwel steunt en ik slaap geen nacht meer rustig, als ze niet meteen ontslagen wordt.

'Wow' fluister ik voor me uit. Aan de afdelingstafelzit iedereen over de ochtendprofeet gebogen. Voor het eerst sinds ik hier ben,wordt het heerlijke eten koud. Draco is zijn plan ten uitvoer aan het brengen.Met Harry. Een warm gevoel bekruipt me. Ik vraag me alleen af wat zijn ouderservan vinden.
'Wat vindt u ervan?' vraag ik nieuwsgierig als ik op Sneep zijn kantoor komvoor mijn bijlessen.
'Ik hoop dat Draco weet wat hij doet' zegt Sneep alleen en verder wil hij erniets over kwijt. 'Laten we onze tijd niet verdoen, we hebben genoeg te doen.Vandaag gaan we verder met occlumentatie en de imperiusvloek. Ook heb ik eenboeman voor je.'
Occlumentatie gaat goed. Zo goed zelfs, dat ik het voor elkaar krijg Sneep omde tuin te leiden met mijn gedachten. Andersom lukt het helaas minder goed.Sneep zegt dat ik zijn hoofd binnenstorm als een hond die drie dagen niet isuitgelaten. Na een paar uur laat Sneep me oefenen met de imperiusvloek.Aangezien we zoveel met occlumentatie bezig zijn, lukt het me best aardig om medaartegen te verzetten. Het moeilijkst vind ik de boeman. Voor mij verandert deboeman in een dode Draco en met de beste wil van de wereld lukt het mij niet eriets grappigs in te zien. En hoewel ik weet dat er een boeman ligt en het Draconiet echt is, toch raak ik steeds weer overstuur.
'Probeer de ridiculus-spreuk zonder dat je aan iets grappigs denkt' zegt Sneeptenslotte. 'Dat is een stuk moeilijker, want de boeman verzwakt door gelach ofhet feit dat hij niet serieus genomen wordt, maar dan zal je goed op je spreukmoeten oefenen.'
Pas in de namiddag lukt het mij de boeman te verdrijven. Ik ben doodop, maarvoldaan. Ik wil net weggaan, als er plotseling hard op de deur wordt geklopt.Ik sta stokstijf, het kan niet, maar het lijkt wel of ik Ombers karakteristiekekuchje hoor. Ook Sneep verbleekt. Hij kijkt jachtig om zich heen en duwt me dansnel in een kast. Het past op de millimeter. Ik hoor Sneep de deur openen endan hoor ik tot mijn grote afschuw inderdaad Ombers stem.
'Dag professor Sneep,' begint ze poeslief.
'Ah, professor Omber' zegt Sneep iets te joviaal, 'ik had u nog nietterugverwacht?'
'Ik ben hier nodig met alle... gebeurtenissen' zegt Omber. 'Mag ik evenbinnenkomen?'
'Ik ben eigenlijk met iets bezig' zegt Sneep.
Omber giechelt naïef. 'Och kom, het is vakantie. Zo dringend kan het niet zijn'zegt ze. Zo te horen heeft ze zich naar binnen gewurmd.
Ik begin te zweten. Ik sta half gebukt om mijn hoofd niet te stoten en ik benelk moment bang dat de deur open zal vallen, aangezien ik er licht tegenaanmoet leunen om in de kast te passen.
'Waar kan ik u mee helpen?' hoor ik Sneep chagrijnig vragen.
'Weet u misschien waar juffrouw De Winter is?' vraagt Omber hem liefjes.
'Die zit nu in Huffelpuf, u kunt beter...'
'Och kom professor Sneep,' valt Omber hem in de rede en haar stem krijgt eenscherp randje, 'juffrouw De Winter werd verondersteld bij meneer Vilder tezijn. Hij zegt dat ze er is, maar ik zie haar niet.'
'En wat maakt dat u denkt dat ik er meer van weet?' vraagt Sneep. Ik hoor dathij zijn stem zo onverschillig mogelijk laat klinken.
'U heeft het al een keer voor haar opgenomen,' zegt Omber, 'ik kan mij niet aande indruk onttrekken dat u een zwak voor haar heeft.'
'Een zwak voor een leerling?' zegt Sneep spottend. 'Ik behandel al mijnleerlingen gelijk. Ik heb alleen aan sommige leerlingen en nog grotere hekeldan aan anderen.'
'Dan heeft u er zeker geen bezwaar tegen als ik even in uw kamer rondkijk?'vraagt Omber poeslief.
'Daar heb ik zeker bezwaar tegen,' gromt Sneep nu, 'twijfelt u aan mijnintegriteit als professor?'
'Mijn beste Sneep,' zegt Omber – ik hoor Sneep een walgend geluidje maken – 'latenwe nu niet moeilijk gaan doen. Ik kan het u heel vervelend maken als ik wil.'
Ik druk mijzelf zoveel mogelijk tegen de wand van de kast aan. Iets verschuiften ik hoor Omber bijna haar oren spitsen. Sneep hoest overdreven luid.
'Shht' sist Omber, 'ik hoor iets.'
Ik doe mijn ogen dicht en uit alle macht denk ik aan een kat. Een kat zou ineen kast als deze weg kruipen in het donkerste hoekje. Misschien zelfs in decapuchon van het zwarte gewaad dat daar hangt. Als ik een kat was dan....
Met een klap vliegt de deur open. Een bezem valt tegen Omber aan en raaktdaarbij pijnlijk haar voorhoofd. Tussen een kier van de zwarte stof van hetgewaad door, zie ik Sneeps mond in verbijstering openvallen.