Ik sluip door de donkere gangen richting de kerkers van Sneep. Mijn hart bonst in mijn keel. Ik heb geen idee wat ik van vanavond kan verwachten. In de verte hoor ik stemmen. Met ingehouden adem druk ik mij tegen de muur en wacht tot de stemmen zich weer verwijderen. Dan sluip ik langzaam verder.
Hoewel ik te vroeg ben, staat Draco mij al op te wachten. Hij kijkt de donkere gang in en sluit dan behoedzaam de deur.
'Lumos' zegt hij en het licht gaat aan.
Het flakkerende kaarslicht werpt geheimzinnige schaduwen over de ketels en flessen in de kerker en Draco's ogen lijken bijna zwart. Toch ziet hij er zo knap uit, dat mijn hart een paar slagen overslaat. Ik zie dat zijn kaken stijf opeengeklemd zijn. Zou hij net zo zenuwachtig zijn als ik ben?
'Ik heb thee voor je gezet' zegt Draco, 'het is hier koud.' Zelf heeft hij ook een beker vast.
'Wow... bedankt' antwoord ik verbaasd en pak de mok van hem aan, 'dat is eh, onverwacht'.
'We zullen de komende weken toch met elkaar door een deur moeten' antwoordt Draco, 'drink op, dan kunnen we meteen beginnen.
Op het moment dat ik een slok neem, besef ik dat ik een fout bega.
JE LEEST
Bijles van Draco
Fanfiction#28 in fanfictie in augustus 2017 Elektra is een echte Zwadderaar: ze is slim, vrolijk, doortrapt, getalenteerd, gemeen en ze spreekt Sisseltong. Maar ze is ook een modderbloedje. Daarom wordt ze genegeerd en gepest door haar medeleerlingen. Ook doo...
