Stalker ni Mr. Snobber(On-going)

Chapter 1: Mixed emotions

^^
Tarah's P.O.V.

'When I first saw you my heart beats three times more than normal dugdug..dugdug,and i don't know why.Grade five pa lang naman ako at sa edad kong yun hindi ko alam ang ibig sabihin ng nararamdaman ko.Naging magclassmate tayo kaya mas nakilala pa kita.Nag eeffort akong gawin ang mga bagay na hindi ko naman ginagawa dati para mapasaya ka.At sa bawat araw na napapasaya kita sa mga simpleng bagay lang na ginagawa ko nakakaramdam ako ng kakaibang saya,na hindi ko akalaing mararamdaman ko pala.Naging close tayo non at hindi ko parin alam ang halohalong nararamdaman ko para sayo,sabi ng bestfriend ko crush daw kita..siguro nga noh.Ang alam ko lang naman non ay gusto ko makapagpasya ng iba,ayoko kase ng may malungkot or umiiyak para kaseng ang lungkot nadin ng paligid.Di naglaon inamin ko sayo yung nararamdaman ko kase akala ko okay lang,akala ko walang magbabago,pero mali..mali pala ako.Unti-unti kang umiwas,pero patuloy parin akong nangungulit,lumalapit pero mas lalo ka lang lumalayo.Nabalitaan kong nagtransfer ka na daw sa school sa Korea.Nung time na yun gumuho yung buong mundo ko.Hindi na kita chinachat or tinetext kase baka ako yung dahilan kung bakit ka umalis.Naiisip ko may mali ba akong nagawa,may mali ba akong nasabi.Kung may mali man dapat sinabi mo para mabago ko pa,hindi yung aalis ka na lang.Kung alam ko lang na iiwas ka dahil sinabi ko yun,di sana hindi ko na ginawa.Pero in the other side naiisip ko din na baka nag aassume lang ako na ako nga yung dahilan,kase nag assume din naman ako na magugustuhan mo ako pabalik.Pero kung ano man dahilan mo iintindihin ko na lang ganun kita kagusto.Umuwi ka na daw sa Pilipinas.Sana natatandaan mo pa ako.Alam ko naman na hindi,kase inisnob mo lang ako tuwing itatry kong kausapin ka.Pero okay lang hindi ako susuko,hindi ako ganun kahina para sukuan ang tulad mo.I'll never give up to make an effort just for you to be happy,kahit sobrang hirap na minsan gusto ko ng sumuko.I'll never give up on you parin Alexis Romero'
___
___
___

"Ano ba Tarah gising na,Kanina pakita ginigising eh,nasa panaginip mo na naman ang crush mo noh.Gising na malelate kana.First day of school nyo pa namn"

Rinig kong sigaw ni mama sa gilid ko.Hindi pa man ako mumumulat rinig na rinig ko na ang mala manok nyang panggising saken.Ahh alam nga pala ni mama na crush ko si Alexis ssh haha.

"Good morning Universe!"

Naligo at nag ayos na ako ng sarili ko konting suklay lang ayos na hindi din ako nagamit ng pulbo.Bumaba na ako para kumain,sa hagdan pa lang amoy ko na ang masarap na caldereta ni yaya.

"Yaya!mama!Good morning si Kuya po?

"Umuna na siya Tarah.Magkikita pa daw sila nang mga barkada niya"

Aigoo nandun siguro si crush hihi.

Pagkatapos kong kumain nagpaalam na ako kayna mama.

"Ma,ya alis na po ako"

"Ipapahatid na kita kay manong lucho!"

"Hindi ma,wag na po maglalakad na lang ako para exercise din hehe"

Malapit naman ang school namin dito sa bahay kaya minsan nilalakad ko na lang.Sayang din kase sa gas tas pampabigat lang ako sa kotse.

Habang naglalakad ako biglang nagflash sa isip ko yung panaginip ko kanina.Yun kase yung binigay kong sulat kay crush nung bumalik siya dito sa Pilipinas.As usual nung binigay ko yun seryoso lang ang tingin nya saken at walang ni isang word na sinabi.

Ayst buti na lang kinulong kami sa room ni Trixie.By the way si Trixie Laza nga pala ay girlbestfriend ko kaso sa Spain na sya nag aaral ngayon.Kaya sa skype ko na lang sya nakikita.Sya rin pala yung naglalakad saken dati kay crush kaya parang naging close din sila ni crush di ko lang alam kung hanggang ngayon close parin sila.At speaking of crush aigoo(omg) nasa harapan ko si crush waaaah.