Ölümcül Savaş: Gölgeler Dünyası

Tek Çıkış

Alice'nin sinirlendiğinde odada ki eşyaları kaldırması (gif temsili)

Gözlerimi açtığımda başımda David amcam vardı. Benim uyandığımı görünce bana kalkmam da yardımcı oldu. Dilim damağım kuruduğu için fısıltı şeklinde çıkan sesimle

"Su"

Diyebildim. David amcam hemen yan masa da bulunan suyu bana uzattı. Suyu bir dikişte bitirdim. Bardağı David amcama vermem ile benimle konuşması bir oldu.

"Alice. Kızım sen neredeydin? Biz seni çok merak ettik. Seni bulduğumuzda orman da baygın bir haldeydin. Buradan Eric'i bulmam gerek diyerek gittin... Alice neler oluyor? Endişeleniyorum!"

"Endişe... yapma amca endişe etmiyorsunuz!"

"O ne demek tabii ki senin için endişeleniyoruz!"

"Konu ben değilim. Konu Eric!"

"Bak Alice! Senin için endişelenme sebebimiz zaten Eric!"

"Neden? Eric sizlere ne yaptı? Bana ne yaptı? Ondan neden korkuyorsunuz?"

Bunun üzerine David amcam sadece gözlerime baktı. Hiç bir şey demedi. Bende sessiz kaldım. Oda da sadece nefes alışverişlerimizin sesi duyuluyordu. Bu sessizlikten sıkılmış olan amcam konuştu.

"Bu konu hakkında seninle konuşmak istemiyorum Alice. Yoksa kalbini kıracağım!"

"Amca bak ben-"

"Alice yeter! Burada artık o zavallının adı geçmeyecek!"

"Siz ona zavallı diyemezsiniz!"

"Yeter dedim!"

David amcamın bağırması ile olduğum yerde kaldım. Tek bir hareket bile yapamadım.

"Alice ben özür dilerim. Amacım sana bağırmak değildi. Lütfen affet!"

David amcam elini bana doğru uzattığın da kendimi geri çektim.

"Çıkar mısın? Yalnız kalmak istiyorum."

"Alice ben özür diler-"

Işaret parmağımı kapıya doğru uzatarak sözünü kestim.

"Çıkar mısın?"

David amcam biraz bekledikten sonra kafasını belli belirsiz bir şekilde sallayarak kapıya yöneldi. David amcamın çıkması ile zorla tuttuğum göz yaşlarım akmaya başladı.

"Tanrım! Yardım et. Lütfen Eric'i bulmam da ortaya çıkan sırları çözmem de yardım et! Bu yolda beni koru!"

*****

Amcam ile olan tartışmadan sonra uyuyup iyice dinlemiştim. Şimdi de sıra planlarımı devreye geçirmede...

*****

"Hadi ama Alice odaklan. Sorun ne?"

"Hiç bir sorun yok Cash!"

"Emin misin? Ben o kadar emin değilim. Odaklanamıyorsun!"

"Eminim! Sen devam et. Bu sefer yapacağım."

Cash kafasını sallayınca gözlerimi devirdim.
Aslına bakarsak sabahtan beri havayı kontrol etmeye çalışıyorum ama olmuyor. Ne ben kontrol altına alabiliyorum. Ne de bana çarpmalarını engelleyebiliyordum. Ve aldığım her darbeden sonra en az 5 dakika yerde yatıp kendime gelmeye çalışıyorum.

Cash ellerinde hava dalgasını yaratırken bende odaklanmaya çalışıyordum. Zihnimi boşaltmaya başlamıştım. Sadece nefes alış-verişlerimin sesini duyuyordum. Hava dalgasının bana geldiğini hissetmeye başlamıştım ki birden gözümün önüne Eric'in görüntüleri geldi.