Ejderhanı nasıl eğitirsin - Ejderin Diğer yüzü

-20-

Alfonze...

Neden beni rahat bırakmıyorsunuz?..

Kendini zorluyorsun Alfonze. Hala öldürmek ve yemek istiyorsun...

Evet ama bir daha böyle birşey olmayacak. Artık ben o Alfonze değilim.

Olmak istiyorsun...

Hayır...

Hadu'yu istiyorsun...

...evet

Dubhe'yi istiyorsun...

...evet

Anneni istiyorsun...

..evet

Babanı istiyorsun...

...evet

Kardeşlerini istiyorsun...

...evet

Onları geri almak için Lonca'yı öldüreceksin...

Evet.

Peki bunu nasıl yapacaksın?

Önce desteklerle dikatini onlara vereceğim o esnada planımızı uygulayacağım.

İse yaramazsa?

...

Biniciler ve ejderhalar ölürse...

...

Ya Dubhe, Hadu ve ailen öldüyse...

...

Konuş Alfonze.

Bunu kullanarak beni korkutacağını mı sanıyorsun.

Evet hatta işe bile yarıyor.

Sen öyle san. Ben en büyük korkumu ailemi ve sevdiklerimi kaybetmeti yaşadım. Neredeyse ölümü tatmak gibiydi ama ben diğerlerinin yapacağını yapmadım! Ben korkularımı yendim! Gerçeklerle yüzleştim ve Lonca'ya olacak savaşımda beni motive eden şey de bu! Eğer savaşta hepimiz sağ çıkarsak ve ailemi ölü bulursam... Orada ne yapacağıma karar veririm. Ve buda seni hiç ilgilendirmez!

Alfonze akıntıya karşı yüzüyorsun.

Sende öyle! Ben hep korkudan üstün tek duygunun unut olduğuna inanırım. Umudumla savaşa gireceğim ve orada herşeyimi ortaya koyacağım sen se sadece ölümden korkmayan birine ölüm neye benzediğini anlatacaksın!

Yanlış yoldasın...

Hadi ya ıspatla!

Sana yüzümü göstereceğim...

Göster bana ne?

Uyanınca öyle demeyeceksin...

O esnada Dişsiz onu aniden sarsan kollarla uyandı. İlk gördüğü şey karşısındaki simsiyah şey oldu. Gözlerinin tamamı cildi  saçları tamamen simsiyahtı. Ağzından akan kan Dişsiz'in tişörtünü ıslatıyordu.

Bu bir kızdı. Yara bere içindeki korkunç suratıyla ona bakıyordu. Dişsiz can havliyle kaçmak için bağardı. Ama çok güçlüydü. Korkunç suratını ona biraz daha yaklaştırdı. Ağzından çıkan kan Dişsiz'in suratına doğru geliyordu. Dişsiz öğürmeye ve öksürmeye başladı. Sorun kan değildi tek tiksindiği şey bunun çürümüş yaratığın kanı olmasıydı.

Bir süre sonra midesinden yükselip ağzına ulaşan bir sıvı algıladı. Bu iğrenç bir histi. Elinden geldiğince kendini tutmaya çalıştı. Kan çimenlere yayılmıştı ve yanlarındaki nehri kirletiyordu. Yaratık ağzını kapattı ve Alfonze'ye baktı. Alfonze daha fazla dayanamayıp kan kusmaya başladı. Bundan nefret ediyordu. Alfonze yarı baygınken birbirlerine baktılar.

A: Sizlerden tiksiniyorum...

...: Öldür onları...

A: Sürtük...

Alfonze kemerine taktığı hançeri çıkardı ve çevik bir hareketle yaratığın kalbine sapladı. Yaratık ani şokla aşırı tiz bir çığlık attı. Bu hali çok daha korkutucuydu.

Alfonze'i tutan siyah yaralı elleri çok daha sıkılaştı ve tuttuğu yerler kanamaya başladı. Kan oluk oluk akarken yaratık yavaşça çürümeye ve tozlaşmaya başladı en sonunda tamamen yok oldu.

Alfonze yani Dişsiz kan kaybından iyice bembeyaz olmuştu ve ölü gibi bakıyordu. Gözlerini kapatmasıyla derin uykuya dalması bir oldu. Ama uykuya dalmadan önce sol taraftan gelen uzak bir ses duydu.

Hıçkıdık: Dişsiz!?

Hemen sonrasında sağ kulağında bir fısıltı işitti.

...: öldür onları...