"Bir şeyleri anladığını anlarsa..." diye fısıldadı, dışarıdan bakan biri için şu an ayak üstü bir ön sevişmenin içinde gibi görünüyorduk. "Seni öldürür." diyerek beni daha sıkı sardı. "Ölünü de kimse bulamaz."
"Sizden korkmuyorum."
"Beni öp."
"Ne?"...
Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayalım 🫶🏻 Efsane bir Leyna & Savaş bölümü sizleri bekliyor. Keyifli okumalar ♡
10. BÖLÜM: "KATRAN KARASI"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bir kadını beğeni ile süzmek için illaki güzel olması gerekmezdi ki. Bir akşam ıssız bir sokakta başı boş adımlar atarken kulak çeperleriniz içinde yankılanan köpek sesi sizi karanlık ve köhne bir mahalleye götürebilir ve oradaki kirli sokak köpeğinin başını okşayan kadını fark edip beğenebilirdiniz.
"Moda ve tasarım okuyoruz diye her daim elbise giyeceğimizi düşündüren nedir?"
Soğuk bir kış gününde havanın delice estiği bir sabah, içinizi ısıtması için bir fincan çay içme isteği ile kavrulan bedeninize istediğini vermek için girdiğiniz bir kafede, serçe parmağını kaldırarak kahvesini yudumlayan bir kadına da hayran hayran bakabilirdiniz.
"Hem de öğrenci halimle." diyerek hayıflandım. "Her gün yeni kıyafetleri nereden bulabilirim?"
Bir kadını güzel bulmanız için güzel olması gerekmezdi ki. Mesela saçını sıkı bir at kuyruğu ile toplamamış, yüzünü net bir şekilde görmediğiniz, hiç mi hiç konuşmayan bir kadının sessizliğine bile aşık olabilirdiniz.
"Kadınları bir kalıba sığdırmaktan ne zaman vazgeçecek bu sektör?"
Bir kadını takdir etmeniz için o kadının mükemmel olması gerekmezdi. Sizin nasıl baktığınız, onu nasıl gördüğünüz önemliydi.
Üzgün bir ifade ile dudaklarımı ısırarak Gazel'in odasındaki boy aynasından üzerime giydiğim andan itibaren fazlaca sığıntı duran elbiseye bakıp aklımdan onlarca belki de yüzlerce "Bir kadını takdir etmeniz için" kalıbı ile başlayan cümle geçiriyordum.
"Ne var sanki pantolon ile gitsem?" diye yakındığım anda bir saat öncesinden alışmak için giydiğim siyah ve oldukça yüksek topukları olan pabuçlar üzerinde dengemi sağlayamayarak sendeleyip yanımdaki dolaptan destek aldım.
Sabahın en erken saatlerinden itibaren ilk iş günüm olduğundan mükemmeliyet hastası sevgili patronumuz Savaş Bey'in beğeni ile onay vereceği bir kombin için uğraş veriyorduk ve ben her denediğim elbise sonrası surat asarken Gazel bu halime kahkahalarla gülüyordu.
"Bir elbise daha denemeyeceğim." diyerek dudak büzüp aynadan üzerimdeki siyah elbiseyi süzerek kendimce onay verdim.
Bundan öncesinde jacket, dolamalı, anvelope ve polo yakalı olmak üzere 4 elbise daha denemiştim. İşin kötü yanı hepsiyle bir sirk maymunu gibi görünüyordum ve yarın ne giyeceğimi de bugünden düşünmek zorundaydım.
Gazel oturduğu yatağa iyice yayılıp bir eleştirmen edasıyla elbiseyi süzerek, "Bir cenaze için iyi." dedi ve ardından haince bir gülüş ile devam etti. "Nasılsa sen de cenazeye gidiyorsun. Olmuş bu elbise olmuş."
