Delilah'ın 3 Rengi

1 | Giriş | AB Rh Negatif

Multimedya: Delilah Hazel

Merhaba Arkadaşlar!

Delilah'ın ilginç dünyasına konuk olmaya hazır mısınız?  Bölümleri düzenli atacağım. Yorumlarınızı ve tepkilerinizi heyecanla bekliyorum. ❤️ hadi satırlarda buluşalım. Seviyorum sizi.

Bölümler ile hızlı bilgi için  hesaplarımı takip edin. Instagram: t.y.mazer
Twitter: tymazerr

***

           

           

Ekrandaki planlamaya bakarken, harflerin yer değiştirdiğini hissettiğimde gözlerimi kırpıştırıp, yüzümü beyaz ışığa daha çok yakınlaştırdım. Hayır, hala hareket ediyorlardı. Hatta minik bir dans diyebilirdik bu duruma. Gözlüğümün ince sapından tutarak dikkatle masanın üzerine yerleştirdim ve gözlerimi ovuşturdum.

Sonunda ekrandan uzaklaştığım anda kafamda minik şimşekler çakmaya başladı çünkü odamı aydınlatan tek şey bilgisayar ışığıydı. Daha fazla çalışmama müsade etmeyen bünyem uyumam için diretirken, alışkanlığımı es geçmeyerek mail hesabıma girdim ve yenile tuşuna bastım. Ekranın sağ köşesindeki saat 03:07'yi gösteriyordu. Eh, yaşıtları çılgınlar gibi eğlenirken, Cumartesi sabahını yeni ay planlamasını inceleyerek geçiren işkolik bendim. Aslında işkolik demek biraz sığ bir tabirdi. İşimi aşkla yapıyordum ve benim için haftasonu çalışmak da pekala zevkliydi. Bedenim benimle aynı kanıda olmadığını neredeyse kapanan gözlerimle belli etmeye çalışıyordu.

Kendi kendime gülümseyerek ekranı kapatmak üzere elimi uzattım. Ancak saniyeler içinde gelen kutuma düşen mail duraksamama neden oldu. Şirket genelinde gönderilen, acil kan yardımı gerekli olduğunda yapılan çağrı maillerinden biriydi. Bu tarz maillerde genellikle kan ihtiyacı olan personelin bilgileri ve hangi departmanda ne görevde çalıştığı yazardı ancak bu mailde böyle bir ayrıntı yoktu. Kaşlarımı çatarak metni tekrar okudum. Uyku ısrarla bedenimi çağırsa da, vicdanım gereken kanın benim kan grubumla aynı olduğunu fısıldıyor ve bilgisayarı kapatmama engel oluyordu. Ayrıca Cumartesi sabahın 3:00'ünde kim şirket mailini açıp, kan ihtiyacı için harekete geçerdi ki?

Derin bir nefes alarak mailin altında yer alan adres bilgilerine baktım. St.John Hastanesi evime çok da uzakta sayılmazdı. Vicdanımın galip geldiği açık olunca iletişim için verilen telefon numarasını tuşladım. Telefon tek çalışta açıldı. Uykum dağılsın diye boğazımı temizleyerek konuşmaya başladım.

"İyi geceler, ben Delilah Hazel. Mailinizi gördüm, kan vermek için arıyorum."

"AB negatif mi?" diye sordu karşıdan gelen yorgun erkek sesi. Kabalığı karşısında kaşlarımı çattım, ters bir cevap verecektim ancak anında bu fikirden vazgeçtim. Karşımdaki adamın hastanede yatan bir yakını vardı, nezaket beklemem saçma olurdu.

"Evet bayım, AB negatif" dedim derin bir nefes alarak.

"Bu numaraya konum atın," dedi sabit bir sesle "en hızlı şekilde olduğunuz yerden alınmanızı sağlayacağım."

"Gerek yok benim arabam va..." sözlerime devam edemeden telefonun yüzüme kapandığını fark ettim.

İkinci kabalığı karşısında derin bir nefes daha aldım ve kendi kendime tekrarladım.

'Sakin ol Del, karşındaki sadece üzgün ve yorgun biri"

10 dakika sonra zilim çaldı. Trençkotumu ve ayakkabılarımı çoktan giymiş, kapının girişindeki pufa oturmuş aynadaki yorgun ifademle bakışıyordum.