İNTİKAM TUTKUSU

7.BÖLÜM

Alper rahat koltukta bacak bacak üstüne atmış karşısındaki görüntünün tadını çıkarıyordu.Her an birbirlerine saldıracakmış gibi duran ikiliye seslendi.

-"Sevişecekseniz ben kendimi dışarı alayım"

İki çift göz kendisine sinirle bakıp ardından bağırdı.

-"Alper sus!"

Alper ellerini kaldırıp esmer yüzüne yayılan gülümsemeyle sustu.

Ela Eymen in dibine kadar girip konuştu.Nefesi yüzüne çarpıyordu adeta.

-"Sevgiliyiz dedim Eymen."

-" Bende sana Ne saçmalıyorsun diye soruyorum Ela ?"

-"Şirketteki bütün kadınlar bizim sevgili olduğumuzu sanıyor ve ben bundan rahatsız oluyorum.Düşündüm ki madem sevgili olduğumuzu sanıyorlar onlara ayrıldığımızı gösterecek mini bir şov yapabiliriz.Böylece herkes hayatını rahatça yaşar "

Eymen kadının zekasına bir kez daha hayran kaldı.Fakat sevgili olarak duyulmasından rahatsız olmasına da bozulmuştu. Temiz ensesini ovuşturup konuştu.

-"Tamam merak etme ben birşeyler düşünürüm.Bende seninle sevgili olmaya meraklı değilim"

Alper oynadığı telefondan başını kaldırıp 'siktir lan ordan ' diye mırıldanıp gülümsedi. Eymen arkadaşının mırıldanmasını duymuştu.Yüzünü buruşturup nefesini sesli dışarı verdi.Saatine baktı.Herkes işbaşı yapmış olmalıydı.Ela nın sarı saçlarına somurtan yüzüne baktı.Onun da sanki yüzü değişmişti.Bu kadar mı iğreniyordu kendisinden.

-"Ela sen şimdi yerine geç ben bişeyler düşünücem "

Ela "iyi olur " diye konuşup gerisin geri dönüp Kapıyı gürültüyle kapattı.

Eymen Alper i yanından postaladıktan sonra masadaki dosyayı yere fırlattı. Babasının ölümüne sebeb olan eski sevgilisi şimdiki yürek yangını onda akıl bırakmıyordu.Onu yanına alarak hata yapmıştı.Uzak durmalıydı ondan.Dişlerini sıkıp odasından çıktı.Kapının gürültüyle kapatılmasıyla tüm ofisin gözleri ona dönmüştü.Ayaklıgazete sekreter kadınlar Ve beyaz yakalı jilet takımda olan stajyer Yen'i yetmeler..

Ela gürültü ile yerinden sıçrayıp elini kalbinin üzerine koymuştu ki kapısı açıldı.Gözleri ateş saçan gözlerle karşılaşınca şaşkınlıkla kaşlarını çattı.

-"Eymen ne oluyor ? " demeye kalmadan adamın sesi odada yankılandı.

-"Kovuldun! Şimdi git kendine başka  iş ara "

Ela genç adamın dediği sözleri anlayamadı.Tekrarladı.

-"Eymen ne diyosun ne kovulması ..?"

Herkesin odanın önünde konuçlanması ile Eymen tekrar konuştu.

-"Nesini anlamadın asistan kovuldun diyorum. Üvey kardeşim olman sana ayrıcalık vermiyor.Şimdi topla eşyalarını hemen."

Fısıltılar ,hayret nidaları birbirini kovalarken Eymen arkasından gelen sesleri duymuyordu bile.

"AA kardeşlermiş bizde ne düşündük "

"üvey kardeşler Asiye öz değiller ama bizim patron tam vicdansız kızın yüzünde kan kalmadı."

"Ay acıdım ya yazık valla "

Eymen Ela nın dolan gözlerine bakmamaya çalışarak konuşmuştu.Onun ağlamasına küçüklükten beri dayanamazdı.

Ela dişlerini sıkarak son kez direndi.Yapacak birşeyi kalmamıştı.İşten ayrılıp annesini de alıp evden ayrılacaktı.Sonuçta onun annesiydi.Ama kadının kurulu düzenini kendinden nefret eden adam istiyor diye de bozamazdı ya.

Son çırpınışla konuştu.Sesi titriyordu adeta.

-"Eymen bey ben..bir şans daha verseniz bir daha böyle bir şey yapmayacağıma garanti veriyorum."

Eymen Ela nın "bey " lafıyla kendine küfretti.Tenine defalarca izini bıraktığı kadını ne duruma sokuyordu.Boğazını temizleyip otoriter bir şekilde konuştu.

-" Bu seferlik affediyorum fakat bir daha şirketimde böyle bir usulsüzlük istemiyorum "

Ela başını eğip başını sallarken Eymen sıkıntılı bir suratla arkasını dönüp odasına geçmek için kapıya yöneldi.Kattaki personelin meraklı gözlerle olanları dinlediğini görünce hepsine ters bir bakış attı.Herkes çil yavrusu gibi dağılırken odadan çıktı.

Akşam vakitlerinde aynı yöne giden iki ayrı beden vardı.Biri otobüste düşüncelere dalarken,  diğeri son model arabasında bitkin vaziyetteydi.

Ela ağzına yemek koymazken Eymen ise odasından hiç çıkmamamıştı.Ela da odasına geçip yatağına yatıp cenin vaziyetinde ağlamaya başladı.Ne yapacaktı gitmeliydi belki de ..Ama gidemiyordu işte..Ondan geçirdiği beş senenin intikamını almak istiyordu ama olmuyordu.

Keşke annesi hiç Ahmet babayla evlenmeseydi..Keşke o gece Ahmet babayla şirkette olmasaydı..

Keşke .. yutkundu Ela.Devamını getiremedi.Diyemedi ..Eymenin olmasaydım ..

Odasından çıktı aniden.Aldığı kararın hızı ile saçları yüzüne savruldu. Koştu .. Sanki koşmasa adamı orada bulamayacaktı. Kapıyı hızla açtı.Eymen elleri cebinde pencereden dışarı izliyordu.Gece yarısı olmasına rağmen girdiği karmaşadan çıkamamıştı.Elayı istediği gibi aklamıştı fakat niye rahat değildi.Kapının sesi ile arkasını döndü. O kısacık an .. o saliselik bakışma.

Birbirlerine koşup dudaklarını kenetlemeleri saniyelerini almamıştı.Hınçlarını dudaklarından çıkarırcasına birbirlerini sömürürken birbirlerine olan kızgınlıklarını sadece dudaklarından çıkarmadılar.Eymen geniş elini kadının kalçasını kavrayıp çekiştirirken; Ela ise iki elini  adamın sakallarından ensesine doğru götürüyor kavrıyordu.Nefessiz kalınca aynı anda ayrıldılar .Birbirlerine baktılar. Ela gözünü kırpıştırdı.Yeşil gözleri sulu suluydu.Şaşkındı.Eymen ise yutkundu.Ama ne yutkunma..Devamını deli gibi istiyordu.Ama Ela dan ufacık minicik bir sinyal bekliyordu.

Hadi sarı meleğim yine yapabilirsin

Eymen bekledi.Bekledi..Bekledi.

Yüzünde hissettiği sıcaklık ile dişlerini sıkarken gözlerini kapattı.Kapının çarpma sesini duyduğunda ise ağzından çıkan tek söz "Allah kahretsin " olmuştu.

Ela nın amacı neydi ? Niye herşey boka sarıyordu şu hayatında anlamış değildi.Üstündeki gömleği çıkarıp duşa girerken Ela ise dudaklarını ısırıp ağzından hıçkırıkla karışık bir kahkaha attı.

"Hala seviyorum onu hala .." diyebildi ..

Yeni bölüm erken gelecektir .